Podpisanie porozumienia o wzajemnym dopuszczeniu wiernych

22 lutego, o godz. 18.00 w luterańskim kościele Św. Trójcy w Warszawie odbyło się nabożeństwo, podczas którego zostało podpisane Porozumienie o wzajemnym dopuszczaniu wiernych do czynnego korzystania z praw i obowiązków wynikających z udziału w życiu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP i Ewangelicko-Reformowanego w RP.

Nabożeństwo miało charakter spowiednio-komunijny, a kazanie wygłosił zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Reformowanego – Bp Marek Izdebski. Uroczystego aktu podpisania Porozumienia dokonali zwierzchnicy obu Kościołów – biskupi: Jerzy Samiec i Marek Izdebski oraz Prezesi Synodów – ks. Waldemar Pytel i dr Witold Brodziński.

Porozumienie wynika z diasporalnej – mniejszościowej sytuacji wiernych obu Kościołów. Reguluje ono kwestie przynależności osób wyznania ewangelicko-reformowanego do parafii luterańskich i osób wyznania ewangelicko-augsburskiego (luteran) do parafii ewangelicko-reformowanych. Porozumienie określa też kompetencje takich osób związane z czynnym i biernym prawem wyborczym. Oznacza to, że np. reformowani członkowie parafii luterańskiej będą mogli wybierać jej proboszcza oraz władze (Rada Parafialna) w głosowaniu wszystkich parafian (Zgromadzenie Parafialne), oraz sami będą mogli być wybierani do Rad Parafialnych. Wiernym bratniego Kościoła nie będzie jednak przysługiwało prawo zasiadania we władzach diecezjalnych i ogólnokościelnych.

Podpisanie dokumentu uwzględnia kontekst wyznaniowy wiernych obu mniejszościowych Kościołów. Zdarza się, że luteranie, bądź reformowani nie mają w swej miejscowości własnej parafii, a najbliższa jest parafia bratniego Kościoła. Z naturalnych przyczyn uczestniczą więc w życiu tejże parafii.

Kościoły Ewangelicko-Augsburski i Ewangelicko-Reformowany od lat współpracują na płaszczyźnie ekumenicznej. Wiek XIX pokazał dążenia do zjednoczenia Kościołów wspólną władzą administracyjną, co jednak nie doszło do skutku. Współcześnie Kościoły współdziałają w zakresie działalności charytatywnej – Diakonia, użyczają sobie kościołów na czas niemożności korzystania w trakcie remontów. Należą też do Wspólnoty Ewangelickich Kościołów w Europie (do 2003 – Leuenberska Wspólnota Kościołów), co oznacza wzajemne uznanie ważność sakramentu chrztu i Komunii Świętej. Wierni mogą zatem przystępować do sakramentów w bratnim Kościele. Istnieje też możliwość wymiany duchownych.

Podpisanie Porozumienia nie zakłada w przyszłości dokonania fuzji obu Kościołów, ma ono na celu udzielenie zbliżonych praw wiernym przy zachowaniu własnej tożsamości wyznaniowej.