Pogrzeb Jerzego Kutkowskiego – fotografika i malarza

W radomskiej katedrze odbył się dzisiaj pogrzeb Jerzego Kutkowskiego, współzałożyciela Klubu Inteligencji Katolickiej i współorganizatora Tygodni Kultury Chrześcijańskiej oraz kawalera Zakonu Rycerzy Bożego Grobu w Jerozolimie i prezesa Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Radomskiej.

Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. W koncelebrze uczestniczył m.in. biskup radomski Henryk Tomasik. Na wniosek prezydenta RP Andrzeja Dudy Jerzy Kutkowski został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Abp Wacław Depo przypomniał zasługi Jerzego Kutkowskiego utalentowanego fotografika, malarza, pedagoga i społecznika.

– Warto dzisiaj, w 44. rocznicę protestu robotniczego na ulicach tego miasta wskazać jego działalność, opozycji antykomunistycznej a jednocześnie osoby represjonowanej z powodów politycznych. Jego prace znajdują się w wielu krajach: Belgii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, we Francji, na Węgrzech, Łotwie czy Ukrainie. Jego prace znajdują się w muzeach, zbiorach prywatnych, ale również i w sanktuarium maryjnym w Mentorelli we Włoszech – mówił ksiądz arcybiskup.

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski został przekazany żonie zmarłego przez Grażynę Ignaczak-Bandych, przez dyrektora generalnego Kancelarii Prezydenta RP za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy artystycznej i społecznej.

Z kolei prezydent Radomia Radosław Witkowski uhonorował Jerzego Kutkowskiego pośmiertnie Medalem Miasta Radomia.

Jerzy Kutkowski ukończył pomaturalne Studium Reklamy w Warszawie i studia na Wydziale Sztuki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie oraz studia podyplomowe z organizacji i zarządzania oświatą.

Od 1969 roku pracował jako dekorator oraz projektant i realizator reklamy w PSS „Społem” w Radomiu i w Pionkach. W ogólnopolskich konkursach witryn sklepowych zajmował czołowe miejsca. Jednocześnie pracował twórczo, malował, rysował, fotografował, wystawiał. W latach 1971- 90 malował w konwencji sztuki naiwnej. Tematem obrazów z lat 70. był otaczający artystę świat, miejska architektura, ludowe święto. W latach 70. powstały też satyryczne obrazy przestrzenne – kompozycje z malowanej sklejki, przypominające jarmarczne zabawki. Przełom lat 70. i 80. to seria obrazów inspirowanych literaturą (Bursa, Wierzyński, Tuwim, Różewicz). Na początku lat 80 powstało kilka obrazów będących komentarzem do ówczesnej rzeczywistości społecznej i politycznej. Jeden z nich nosi tytuł „Wiara, nadzieja, Miłosz”.

W roku 1990 Jerzy Kutkowski był współorganizatorem nowo powstającego Liceum Sztuk Plastycznych i Policealnego Studium Reklamy w Radomiu. Od początku aż do przejścia na emeryturę w 2016 roku był nauczycielem fotografii i rysunku w tych szkołach, wychowawcą i promotorem prac dyplomowych z wystawiennictwa i reklamy wizualnej. Potem był inicjatorem usamodzielnienia się szkół plastycznych, a następnie pełnomocnikiem zarządu miasta d.s. zorganizowania Zespołu Szkół Plastycznych i wicedyrektorem tych szkół.

Działalność twórczą prowadził w zakresie rysunku, fotografii, malarstwa i grafiki wydawniczej. Był autorem scenografii do ‚Uliczki Tradycji”, którą organizuje Resursa. W dorobku ma opracowania ilustracyjne i graficzne kilkudziesięciu książek, głównie o charakterze regionalnym. Swoje prace plastyczne i fotograficzne prezentował na ponad 200 wystawach w kraju, oraz w Belgii, w Niemczech, Wielkiej Brytanii, we Francji, na Węgrzech, Łotwie i Ukrainie. Miał także ponad 50 wystaw indywidualnych.

W roku 1981 był wśród założycieli Klubu Inteligencji Katolickiej w Radomiu, a potem w pierwszym zarządzie KIK pełnił funkcję wiceprezesa. Należał m.in. do Związku Polskich Artystów Plastyków (był prezesem zarządu okręgu radomskiego), Radomskiego Towarzystwa Fotograficznego i Społecznego Komitetu Ratowania Zabytków Radomia. Za pracę pedagogiczną i artystyczną był wielokrotnie nagradzany przez dyrektorów szkół, władze samorządowe i państwowe. W roku 2000 Minister Edukacji przyznał mu najwyższe odznaczenie nauczycielskie – medal Komisji Edukacji Narodowej, a Minister Kultury i Sztuki odznakę Zasłużonego Działacza Kultury, w 2005 otrzymał od prezydenta RP Złoty Krzyż Zasługi za wkład w rozwój szkolnictwa artystycznego, w 40-lecie działalności twórczej został odznaczony Medalem Pro Mazovia przez marszałka Sejmiku Mazowieckiego.