Pogrzeb o. Konstancjusza Kunza – paulina, „przeora sześćsetlecia”

Śp. o. Konstancjusz Kunz swoim zakonnym życiem rozsławiał Maryję i Jej szczególne miejsce – Jasną Górę. Mszy św. pogrzebowej paulina przewodniczył bp Andrzej Przybylski z Częstochowy. Kazanie wygłosił współbrat Zmarłego bp Łukasz Buzun z Kalisza.

O. Konstancjusz Kunz zmarł 29 października – w 87 roku życia, w 65 roku życia zakonnego i 56 życia kapłańskiego.
W odczytanym na początku Mszy św. Curriculum Vitae zaznaczono, że całe kapłańskie życie śp. o. Konstancjusza można streścić w słowach św. Jana XXIII zamieszczonych na obrazku z okazji jubileuszu 50-lecia kapłaństwa: „Najlepiej czuję się u stóp Tabernakulum na codziennej rozmowie z Jezusem Eucharystycznym widząc nad sobą dobre i macierzyńskie oczy z Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej”.

Był przeorem Jasnej Góry w latach 1978 – 84. To on organizował obchody 600-lecia fundacji klasztoru w 1982 r. O. Józef Płatek, generał Zakonu Paulinów w tym czasie nazywa o. Kunza „przeorem sześćsetlecia”.

Przypomniano, że wśród licznych inicjatyw, które „zachowały się już jako pomniki historii” były: przygotowanie I Pielgrzymki Jana Pawła II na Jasną Górę, Jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry, zlecenie pracy nad wykonaniem monstrancji 600-lecia, sprowadzenie gobelinów do Sali Papieskiej, wykonanie tablicy upamiętniającej pielgrzymkę oraz pobyt Ojca Świętego na Jasnej Górze, a także wiele innych inicjatyw związanych z tym wydarzeniem.

Przez wiele lat był zaangażowany w trud rozwijania założonego przez siebie wydawnictwa Zakonu Paulinów „Paulinianum”. Jest autorem znanych i cieszących się wielką popularnością wśród wiernych modlitewników; przede wszystkim Maryjnego, o tytule „Modlitewnik Jasnogórski Wielbi dusza moja Pana”.

Bp Łukasz Buzun w kazaniu zwrócił uwagę na wielkie upodobanie zmarłego współbrata do modlitwy różańcowej „jako miejsca budowania komunii z Bogiem na drodze tajemnic Chrystusa wraz z Maryją”.

– O. Konstancjusz cenił sobie błogosławieństwo. Codziennie starał się przyjmować błogosławieństwo apelowe. W kaplicy zakonnej modlił się także każdego dnia pół godziny przed Apelem Jasnogórskim. Uczestniczył we wszystkich maryjnych nabożeństwach. W ogóle cenił sobie wspólną modlitwę. Też najbliżsi koledzy mówili o nim, że jest takim „dewotem maryjnym” – przypomniał bp Buzun.

Na początku swej kapłańskiej drogi był m.in. duszpasterzem młodzieży przy Kaplicy św. Józefa na tzw. jasnogórskich Halach. Potem posługiwał w Łęczeszycach, w Biechowie w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, której wizerunek dzięki jego staraniom w 1976 r. został ukoronowany papieskimi diademami przez Prymasa Polski, kard. Stefana Wyszyńskiego.
Po zakończeniu urzędu przeora Jasnej Góry o. Konstancjusz został wybrany definitorem generalnym Zakonu Paulinów.
Ostatnie lata zakonnej posługi o. Konstancjusz Kunz przeżył na Jasnej Górze.

Śp. o. Konstancjusz Kunz został pochowany w paulińskim grobowcu na cmentarzu Św. Rocha w Częstochowie.