Polscy i czescy ratownicy oraz przewodnicy górscy modlili się na Śnieżce

Blisko pół tysiąca wiernych z Polski i Czech wraz z ratownikami i przewodnikami górskimi spotkało się dziś na najwyższym szczycie Karkonoszy, by obchodzić święto swojego patrona św. Wawrzyńca. Od ponad 30 lat co roku 10 sierpnia spotykają się w tym wyjątkowym miejscu, aby wspólnie przeżyć Eucharystię i wypraszać potrzebne łaski. Na uroczystość odpustową przybył prezydent Czech Vaclav Klaus.

Prezydent Czech powitał zebranych i pozdrowił wszystkich, którzy podejmują trudną pracę w Karkonoskim Parku Narodowy.
Mszy św. odpustowej sprawowanej przy kaplicy św. Wawrzyńca przewodniczył biskup legnicki Stefan Cichy. Wraz z nim przy ołtarzu modlił się biskup czeski Jan Vokal oraz 25 księży z Polski i Czech.

Biskup Cichy w homilii zachęcał do odwagi w wyznawaniu Chrystusa, której przykładem był m.in. św. Wawrzyniec. – Dziś jesteśmy odważni, gdy łatwo nam to przychodzi, ale tchórzymy, gdy naprawdę potrzeba odwagi – mówił biskup i dziękował ratownikom górskim oraz przewodnikom za ich odwagę – nie tylko odwagę w czasie trudnych akcji w górach, ale i za odwagę okazywania swojej wiary.

Po Mszy św. zgodnie już z wieloletnią tradycją ratownicy i przewodnicy górscy modlili się na symbolicznym cmentarzu ludzi gór w Kotle Łomniczki, gdzie oddali pamięć tym, którzy w górach zginęli. Od 5 lat całe zbocze na którym znajduje się cmentarz, nazwano im. Jana Pawła II.

Kaplica pw. św. Wawrzyńca jest najwyżej położoną świątynią w diecezji legnickiej, bo znajduje się na najwyższym szczycie Karkonoszy – Śnieżce, wznoszącym się 1602 m n.p.m. Kaplica stanęła tu w 1681 r., choć decyzję o jej budowie podjął już w roku 1665 hrabia Hristoph Leopold Schaffgotsch.

Roboty posuwały się bardzo powoli, mimo że pracowało tutaj 60 osób, ze względu na trudny dostęp do wzniesienia i niesprzyjające warunki atmosferyczne. W latach 1824-54 kaplica straciła charakter religijny i przez trzydzieści lat pełniła rolę schroniska. Wygląd budowli przez ponad 300 lat nie uległ większej zmianie. Jest to budowla na planie koła, typu rotundowego, z dostawionym kwadratowym przedsionkiem. Wnętrze jest sklepione spłaszczoną kopułą pokrytą malowidłami z lat osiemdziesiątych XIX wieku, kiedy były prowadzone prace remontowe. Na zewnątrz rotunda jest nakryta namiotowym stożkowym dachem pokrytym gontem. Ściany są oszalowane deskami, które zastąpiły pierwotny gont. Okna owalne, od dołu ścięte, wypełnione współczesnym szkłem witrażowym. Wewnątrz przedsionka na murze znajduje się epitafium z 1828 roku Jana Pieniążka-Odrowąża, który utonął w bagnach pod Śnieżką.

Wnętrze kaplicy zostało w ostatnich latach odnowione, wzniesiony został także nowy ołtarz, którego konsekracji dokonał pierwszy biskup legnicki Tadeusz Rybak. Od chwili ustanowienia diecezji legnickiej w 1992 r., spotkaniu i modlitwie przewodników i ratowników górskich towarzyszą księża biskupi.