Polski przekład relacji objawień w Guadelupe

Polski przekład pierwotnej relacji o objawieniach Matki Bożej w Guadalupe opublikowało właśnie Wydawnictwo Verbinum. Oryginał powstał w języku náhuatl jeszcze w XVI w.

Polski przekład opiera się na jednym z licznych przekładów hiszpańskich powstałych już w XX w. Wydana teraz książka poza tekstem tłumaczenia zawiera również obszerny komentarz, który ułatwi odczytanie sensu relacji w kontekście kultury i religii indiańskiej. Zamieszczono tu ponadto teksty liturgiczne na uroczystość Matki Bożej Królowej Meksyku oraz fragmenty homilii i przemówienia Jana Pawła II nt. objawień w Guadalupe. Książka jest ilustrowana przez wybitnego brazylijskiego artystę Cláudio Pastro.
Matka Boża ukazała się Indianiowi Juanowi Diego 12 grudnia 1531 r. na meksykańskim wzgórzu Tepeyac. Po czternastu latach, czyli w 1545 r. została spisana relacja o objawieniach i spotkaniu Juana Diego z biskupem Juanem Zumárragą, podczas którego doszło do cudu odciśnięcia wizerunku Matki Bożej na płaszczu Juana Diego. Niektórzy badacze datują czas powstania relacji między rokiem 1560 a 1570. Została ona napisana w języku indian – náhuatl, zaczyna się słowami: nican mopohua, co znaczy: opowiadając fakt po fakcie. Za głównego autora relacji uważa się indiańskiego szlachcica don Antonio Valeriano, który był uczniem znanego franciszkańskiego Colegio de la Santa Cruz w Tlatiloco, a następnie jego kierownikiem. Relacja ta została jednak opublikowana dopiero po stu latach w 1649 r. W XX wieku powstało kilka jej tłumaczeń na hiszpański.
Tekst „Nican Mopohua” uchodzi za arcydzieło literackie w języku náhuatl. W tekście odnaleźć można symbolikę indiańskiego obrazu świata i wierzeń w XVI wieku, a jednocześnie zawiera on przesłanie nowego doświadczenia Boga, jakie przyniosło chrześcijaństwo.
_*”Ukryci w moich skrzyżowanych ramionach. Przesłanie z Guadalupe”*, oprac. Hermann Multhaupt i Elisabeth Prégardier, ilustracje Cláudio Pastro, przekład Jadwiga Szpakowska. Wydawnictwo Księży Werbistów, Warszawa 2002_