Postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Smolikowskiego: uczy wychowywać młodzież, stojąc po jej stronie

Ks. Paweł Smolikowski dzisiaj, kiedy pedagogia i wychowanie leży, uczy nas i stanowi model tego, jak wychowywać młodzież, będąc z nią solidarnym i stojąc po jej stronie, ale jednocześnie nie odpuszczając. Powinien przede wszystkim być patronem i inspiracją wychowawców – powiedział KAI ks. prof. dr Andrzej Gieniusz CR, postulator w procesie beatyfikacyjnym ks. Pawła Smolikowskiego. W grudniu 2017 r. papież Franciszek ogłosił dekret o heroiczności jego cnót.

– Był wybitnym zakonnikiem i dla nas, zmartwychwstańców jest to niewątpliwie zrealizowany model. Jest pierwszym pokoleniem uczniów założycieli. To jest też dla nas dowód, że ich idee mają przełożenie na życie, czyli że można według nich żyć i osiągać świętość – powiedział ks. prof. Andrzej Gieniusz.

Zwrócił uwagę na to, że ks. Smolikowski miał ogromny zapał apostolski, utożsamiał się z kulturą i ze stylem bycia tych, wśród których i dla których żył. -Dla nas dzisiaj, kiedy pedagogia i wychowanie leży, uczy nas i stanowi model tego, jak wychowywać młodzież, będąc z nią solidarnym i stojąc po jej stronie i jednocześnie nie odpuszczając – wyjaśniał postulator.

– Dzisiaj puściliśmy młodzież samopas i biegamy za nią, ale jej nie wychowujemy. Ks. Smolikowski miał własny system pedagogiczny, z którego warto czerpać. Powinien przede wszystkim być patronem i inspiracją wychowawców – zaznaczył ks. prof. Gieniusz. Mówiąc o procesie beatyfikacyjnym podkreślił, że obecnie propagowana jest modlitwa o łaski za jego wstawiennictwem i studiowane są dwa domniemane cuda pod względem możliwości ich udowodnienia.

Ks. Smolikowski nazywał się „niewolnikiem obowiązku” i uczył, że „porządek oszczędza”. Można zwracać się do niego z prośbą o pośrednictwo w trudnościach życia codziennego, w chrześcijańskim wychowaniu dzieci i młodzieży oraz prosić o świętość i mądrość kapłanów.

Ks. Gieniusz zwrócił uwagę na to, że ks. Smolikowski stworzył dekalog wychowawców, który dziś powinien być pomocą w wychowaniu młodych. Twierdził on m. in., że z człowieka należy wydobywać dobro i pomagać mu je rozwinąć z pomocą łaski Bożej, należy uczyć pokonywać zło, które się w nim zakorzenia. Jego zdaniem, młodzież trzeba motywować tak, aby motorem działania nie był strach, lecz osobiste przekonanie i poczucie obowiązku, a w relacji z wychowankiem stosować dialog i miłość. Uważał, że bardziej niż słowem, uczyć należy przykładem i sposobem bycia oraz okazywać szacunek młodym ludziom, ucząc odpowiedzialności za wspólnotę. Jedna z jego dewiz brzmiała: „Zachęcaj do szczerości i wychowuj do wolności”.

Postulator procesu beatyfikacyjnego podkreślił, że już w czasie pogrzebu ks. Pawła Smolikowskiego i bezpośrednio po jego śmierci wyrażano opinię o konieczności przeprowadzenia procesu beatyfikacyjnego. Zachęcali do tego nie tylko członkowie zgromadzenia, czy znające go dobrze siostry zakonne, ale i biskupi, z kard. Adamem Sapiehą na czele.

Jak wyznał, dewizą życiową życia o. Pawła Smolikowskiego były słowa „Wszystko dla Boga” i starał się je realizować przez całe swoje życie. W życiu codziennym unikał nadzwyczajności. Cechowała go ogromna wierność Bogu, dokładność i staranne spełnianie obowiązków. Zdumiewał głęboką wiarą, pokorą i posłuszeństwem.

Paweł Smolikowski, wychowawca, historyk, filozof, urodził się 4 lutego 1849 r. w Twerze w Rosji. Szkołę średnią ukończył w Warszawie i tam w 1866 roku wstąpił do seminarium duchownego, bo jak sam wyznał: „Powołanie było tak silne, że nigdy co do tego nie miałem wątpliwości”. Po roku wyjechał do Rzymu i zafascynowany zmartwychwstańcami wstąpił w ich szeregi. Święcenia kapłańskie przyjął w obrządku wschodnim. Pracę duszpasterską rozpoczął w Bułgarii, gdzie przez osiem lat służył wśród unitów. Wykazał się tam talentem pedagogicznym, zorganizował dotąd nieznany samorząd uczniowski. Przez ponad 20 lat był rektorem Kolegium Polskiego w Rzymie i generałem zgromadzenia.

Ostatnie lata życia spędził w Krakowie, jako mistrz nowicjatu. Pełnił ważne funkcje we wspólnocie zakonnej, był też konsultorem dwóch kongregacji Stolicy Apostolskiej. Powszechny szacunek budziła także jego rozległa wiedza i kultura osobista. Pozostawił po sobie 237 wielojęzycznych dzieł z różnych dziedzin. Był cenionym spowiednikiem i kierownikiem duchowym m.in. kard. Adama Sapiehy. Zmarł w Krakowie 11 września 1926 r. Jego szczątki znajdują się w kościele Zmartwychwstania Pańskiego w Krakowie. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1966 r. w Krakowie staraniem kard. Karola Wojtyły.

Ks. prof. dr Andrzej Gieniusz CR był gościem XVI Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej z serii „Duchowość klasztorów polskich: przekaz i komunikacja. Ks. Paweł Smolikowski CR: życie dla Boga, Kościoła i społeczeństwa”, która odbyła się 21 lutego w Krakowie.