Poznań: 25. rocznica kanonizacji założyciela misjonarzy oblatów

Misjonarze oblaci obchodzią 25. rocznicę ogłoszenia świętym swego założyciela – Eugeniusza de Mazenoda. 3 grudnia 1995 r. Jan Paweł II nazwał go „człowiekiem Adwentu, oczekiwania na Syna Człowieczego”. Główne uroczystości odbyły dzisiaj w Poznaniu. Rocznica kanonizacji założyciela misjonarzy oblatów zbiegła się z 100. rocznicą powstania polskiej prowincji.

„Uroczystość kanonizacyjna Eugeniusza de Mazenoda, 3 grudnia 1985 r., zgromadziła w Bazylice św. Piotra przeszło 15 000 pielgrzymów z całego świata. Doprawdy Kościół powszechny uobecnił się dla świętowania wielkich rzeczy, jakich Bóg dokonał w swoim słudze, świętym Eugeniuszu. Przy ołtarzu konfesji św. Piotra Janowi Pawłowi II towarzyszyło 14 koncelebransów: arcybiskup Marsylii Bernard Panafieux następca Eugeniusza, na stolicy biskupiej, arcybiskup Aix Louis Marie Bille, ordynariusz miejsca urodzenia nowego Świętego, generał zgromadzenia o. Marcello Zago, postulator generalny o. James Fitzpatrick oraz wszyscy przewodniczący regionów oblackich z różnych kontynentów. W prezbiterium zasiadło 20 kardynałów – wśród nich sekretarz stanu Angelo Sodano, przewodniczący Papieskiej Komisji „Pokój i Sprawiedliwość” Roger Etchegaray (w latach 1970-84 arcybiskup Marsylii), arcybiskup Paryża Jean Lustiger, arcybiskup Dakaru Hyacinthe Thiandoum… Było przeszło 100 arcybiskupów i biskupów. Były reprezentowane episkopaty wielu krajów misyjnych, jak np. RPA, Lesotho, Namibia, Senegal, Indonezja, Filipiny, Argentyna… Były oficjalne delegacje rządów kilku państw. Delegacji Francji przewodniczył minister spraw zagranicznych Herve de Charette. Wyróżnione miejsce – bo liczące około 400 osób – zajęła rodzina de Mazenodów. Licznie była również reprezentowana Prowansja, a przede wszystkim Aix i Marsylia. Liczba pielgrzymów z obydwu diecezji przekroczyła 700 osób” – zapisał we wspomnieniach z tego wydarzenia Alfons Kupka OMI.

Rocznica kanonizacji założyciela zbiegła się z 100. rocznicą powstania polskiej prowincji. Do rocznicy kanonizacji oblaci przygotowywali się modlitewnie, a także przez kazania okolicznościowe wygłaszane w prowadzonych przez nich parafiach. Odbywały się nabożeństwa za wstawiennictwem św. Eugeniusza, jak i liczne spotkania online. Wierni uczestniczyli w nich w miarę możliwości wynikających z ograniczeń pandemicznych. Myszy św. w parafii poznańskiego domu prowincjalnego przewodniczył prowincjał prof. UAM Pawel Zajac OMI, a kazanie wygłosił sekretarz prowincjalny, były prowincjał dr Paweł Latusek OMI. Powiedział m.in. „zdobyty przez Chrystusa Eugeniusz uświadamia sobie, że w sytuacji, w jakiej on był znajduje się mnóstwo chrześcijan: obok niego są tłumy, które ignorują, a nawet gardzą przelaną krwią Zbawiciela. Ci ludzie należą do Kościoła: rodziny tych, którzy zostali odkupieni najdroższa krwią Chrystusa. (…) Tę prawdę, że mamy wartość Chrystusowej krwi mamy, jak Eugeniusz, głosić sobie i ludziom. (…) To nas prowadzi do tego, aby być misjonarzem wszystkich kontynentów, także jak mówią ostatni papieże tego nowego – cyfrowego”.

Eugeniusz de Mazenod urodził się 1 sierpnia 1782 r. we Francji, w stolicy Prowansji Aix-en-Provence, w rodzinie arystokratyczno-urzędniczej. Rewolucja francuska przerwała mu spokojne dzieciństwo. W obawie przed prześladowaniami wraz z ojcem uciekł do Włoch. Po trwającej kilka lat tułaczce powrócił do Aix (1802 r.) do domu matki. Rozłąka z ojczyzną, młodzieńcze życie na emigracji i sytuacja rodzinna (rozbicie małżeństwa jego rodziców) pogłębiły pustkę duchową u młodego Eugeniusza. W Wielki Piątek 1807 r. doznał nawrócenia i postanowił wstąpić do Seminarium Duchownego św. Sulpicjusza w Paryżu. Tam kształtował się duchowo oraz wytyczył kierunek własnej drogi życiowej w kapłaństwie. Święcenia przyjął w 1811 r. i powrócił do rodzinnego Aix, gdzie oddał się służbie i ewangelizacji ubogich, więźniów i młodzieży, pozbawionych dotąd opieki duszpasterskiej. W roku 1816, wraz z innymi księżmi, założył wspólnotę kapłanów, nazwaną wówczas Misjonarzami Prowansji, której celem była działalność apostolska wśród miejscowej ludności, głównie głoszenie misji parafialnych w lokalnym języku prowansalskim, rozumianym przez prostych ludzi. 17 lutego 1826 r. wspólnota została zatwierdzone przez Stolicę Apostolską pod nazwą Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. 14 października 1832 r. Eugeniusz otrzymał sakrę biskupią w kościele św. Sylwestra na rzymskim Kwirynale, a pięć lat później (1837 r.) został mianowany biskupem Marsylii. Włożył wiele pracy w duchowy rozwój diecezji, a także miał swój udział w ogłoszeniu dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi Panny (1854 r.). Zmarł 21 maja 1861 r. w Marsylii.

19 października 1975 r. został beatyfikowany przez papieża Pawła VI, a 3 grudnia 1995 r. kanonizowany przez Jana Pawła II. Dziś na całym świecie żyją i pracują 4 tysiące misjonarzy oblatów. W polskiej prowincji, obejmującej terytorialnie także m.in. Skandynawię, Beneluks, Madagaskar, Ukrainę, Białoruś, Rosję i Turkmenistan, pracuje ich ponad 450, a na terenie kraju 260.