Poznań: 25 h czuwania Caritas Archidiecezji Poznańskiej

Adoracja Najświętszego Sakramentu, Droga Krzyżowa, nabożeństwo dziękczynno-przebłagalne oraz koncert zespołu Propaganda Dei złożyły się na 25-godzinne dziękczynne czuwanie modlitewne z okazji 25-lecia Caritas Archidiecezji Poznańskiej. Jerycho modlitewne odbyło się w sanktuarium Miłosierdzia Bożego na poznańskim Piątkowie.

− W duchu dziękczynienia, zaproszeni przez papieża Franciszka, w dniach 13-14 marca, trwaliśmy w sanktuarium Miłosierdzia Bożego na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem. W ten symboliczny sposób, przez 25 godzin modlitwy, chcieliśmy uczcić 25-lecie Caritas Archidiecezji Poznańskiej − powiedział KAI ks. Waldemar Hanas, dyrektor poznańskiej Caritas.

Jerycho modlitewne rozpoczęło się 13 marca o godz. 15. Wzięły w nim udział Parafialne Zespoły Caritas, Szkolne Koła Caritas, pracownicy i korzystający z poszczególnych placówek prowadzonych przez Caritas, wolontariusze i współpracownicy. Piątkową Drogę Krzyżową poprowadziły dzieci ze świetlic „Oratorium” i „Metanoia”, prowadzonych przez Caritas. Oprócz osób zaangażowanych w Parafialnych Zespołach Caritas i pracowników na adoracji trwała też m.in. młodzież przebywająca w Katolickim Ośrodku Wychowania i Terapii Uzależnień „Wierzenica” oraz dzieci z Niepublicznego Przedszkola „Promyki”, mieszczącego się w sąsiedztwie sanktuarium.

− Nocne czuwanie prowadzili przedstawiciele Szkolnych Kół Caritas z całej archidiecezji − powiedział KAI ks. Tomasz Ren. Przez całą noc ponad czterysta młodych osób z SKC modliło się i dziękowało za otrzymane łaski. Młodzi wysłuchali też koncertu Zespołu Propaganda Dei oraz uczestniczyli w nabożeństwie dziękczynno-przebłagalnym.

− Służcie z radością drugiemu człowiekowi nie po to, by mieć lepsze samopoczucie, ale starajcie się, by wasza pomoc była bezinteresowna i budziła nadzieję w bliźnich − powiedział bp Damian Bryl podczas Mszy św., której przewodniczył w sanktuarium o godz. 24.

Z kolei w sobotnim czuwaniu modlitewnym wzięły udział m.in. osoby bezdomne.

− Przeżywając jubileusz powołania Caritas Archidiecezji Poznańskiej, chcieliśmy dziękować Panu Bogu za niezwykły duchowy dar, który udaje się nam rozbudzać w ludzkich sercach. Właśnie przed Jego obliczem dziękowaliśmy za wszystkie dary otrzymane w ciągu ćwierćwiecza − podkreślił ks. Waldemar Hanas.
Jubileuszowej Mszy św. dziękczynnej 15 marca o godz. 10 w bazylice archikatedralnej będzie przewodniczył abp Stanisław Gądecki.

W archidiecezji poznańskiej już w XIX w. powstawały bractwa i towarzystwa dobroczynności zakładane przez ludzi świeckich, szczególnie ziemiaństwo. Przykładem tego jest działalność bł. Edmunda Bojanowskiego, który tworzył szkółki wiejskie i ochronki, a także organizował pracę z młodzieżą, szczególnie żeńską. W 1907 r. księża Stanisław Adamski i Piotr Wawrzyniak powołali Związek Polsko-Katolickich Towarzystw Dobroczynnych Caritas. Działali w nim, jako sekretarze generalni, wybitni kapłani: bł. Włodzimierz Laskowski i późniejszy abp poznański Walenty Dymek.

Po zakończeniu I wojny światowej powstała konieczność reorganizacji działalności stowarzyszeń dobroczynnych, towarzystw wincentyńskich, ochronek parafialnych, zakonów, bractw, „trzecich zakonów”, sodalicji i innych, często wyspecjalizowanych organizacji charytatywnych. Poznański Związek Towarzystw Dobroczynnych przyjął strukturę zbliżoną do Caritas Niemieckiej, a kard. August Hlond wystąpił z inicjatywą powołania związków Caritas we wszystkich diecezjach.

W Poznaniu powstała ogólnopolska centrala pod nazwą Instytut Caritas. W 1937 r. odbył się w Poznaniu zjazd dyrektorów Caritas z całej Polski. Instytut Caritas organizował Ogólnopolskie Dni i Tygodnie Miłosierdzia, mające na celu gromadzenie funduszy i popularyzację akcji charytatywnej. W Poznaniu wydawany był także miesięcznik „Caritas”. Kres działalności Instytutu położył wybuch II wojny światowej.

W 1945 r., z myślą o niesieniu pomocy ofiarom II wojny światowej, Konferencja Episkopatu Polski zleciła Komisji ds. Charytatywnych, na której czele stanął abp Adam Sapieha, powołanie w Krakowie centrali Caritas. Na wzór przedwojenny pełniła ona funkcję koordynacyjną w stosunku do diecezjalnych Caritas, które spontanicznie wznowiły swoją działalność. Krajowa centrala szybko nawiązała współpracę z instytucjami zagranicznymi, zwłaszcza amerykańskimi, które za jej pośrednictwem pospieszyły Polsce z pomocą. W ciągu czterech lat działalności (do 1949 r.) Caritas ogromnie przyczyniła się do materialnej odbudowy narodu polskiego. Liczyła ona wówczas ponad dwieście ośrodków charytatywnych.

Powojenny rozwój pracy charytatywnej Kościoła przerwały w 1950 r. dekrety władz komunistycznych, uniemożliwiające Caritas dalszą działalność i przekazujące cały jej majątek Zrzeszeniu Katolików „Caritas”, powołanemu przez ówczesne władze polityczne państwa. Biskupi polscy zdecydowali jednak, że działalność charytatywna Kościoła będzie prowadzona w ramach ogólnego programu duszpasterstwa. Powołano Komisję Episkopatu ds. Duszpasterstwa Miłosierdzia, a zadania krajowej centrali Caritas przejął Krajowy Sekretariat ds. Miłosierdzia.

W diecezjach utworzono Referaty Duszpasterstwa Charytatywnego. Ze względu na przejęcie przez państwo nazwy Caritas biskupi polscy zakazali jej używania instytucjom kościelnym, by nie utożsamiano ich działalności z działalnością państwową.

W okresie stanu wojennego (od 13 grudnia 1981 r.) znowu, jak po II wojnie światowej, napływała do Polski znaczna zagraniczna pomoc charytatywna. Parafie otrzymywały dostawy żywności, odżywek dla dzieci, lekarstw, środków opatrunkowych, odzieży. W tymże roku Komisja Episkopatu ds. Duszpasterstwa Miłosierdzia zmieniła nazwę na Komisja Charytatywna Episkopatu Polski (KCEP).

Do pełnego reaktywowania Caritas Kościelnej doszło wraz z odzyskaniem pełnej niepodległości przez Polskę w 1989 r. W październiku 1990 r. uchwałą Episkopatu Polski powstała Caritas Polska z siedzibą w Warszawie. W odróżnieniu od sytuacji sprzed 1950 r., Caritas Polska nie obejmuje dzisiaj działalności zakonów i stowarzyszeń katolickich, chociaż często je wspomaga. W ślad za Caritas Polska powstawały Caritas diecezjalne.

Dekretem z dnia 12 marca 1990 r. abp Jerzy Stroba ustanowił Caritas Archidiecezji Poznańskiej jako kościelną osobę prawną. Dziś Caritas Archidiecezji Poznańskiej niesie pomoc dzieciom, młodzieży, osobom bezdomnym, osobom chorym i niepełnosprawnym oraz seniorom.

Prowadzi m.in. Dom Dziecka im. Świętej Rodziny w Lesznie, trzy przedszkola, trzy jadłodajnie, trzy ośrodki charytatywno-wypoczynkowe w Zaniemyślu, Dębkach i Lipnicy Wielkiej, punkt konsultacyjny oraz Katolicki Ośrodek Wychowania i Terapii Uzależnień „Wierzenica”.