Poznań: 2 i 3 List św. Jana i List św. Judy podczas Verba Sacra

Trzy najkrótsze Pisma Nowego Testamentu: Drugi i Trzeci List św. Jana oraz List św. Judy przeczytała znana aktorka Joanna Moro podczas Verba Sacra w poznańskiej katedrze. Na niedzielną, 156. prezentację, przyszły tłumy poznaniaków.

− Drugi i Trzeci List św. Jana należą do tzw. Tradycji Janowej, a List św. Judy pochodzi od Judy, który już w pierwszym zdaniu utożsamia się z bratem Jakuba, przełożonym wspólnoty w Jerozolimie − zauważył w komentarzu biblijnym o. prof. dr hab. Adam Ryszard Sikora OFM z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Kierownik Zakładu Nauk Biblijnych podkreślił, że w stosunku do Ewangelii Janowej dwa Listy św. Jana są od niej o dekadę starsze, a więc ich powstanie należy datować na przełom I i II wieku. Najprawdopodobniej oba powstały w Efezie. − W obu tych Listach autor przedstawia się jako „prezbiter”, to znaczy „starszy”, co wskazuje nie tyle na jego wiek, ile na prestiż i autorytet, jakim cieszył się wśród chrześcijan − zaznaczył o. prof. Sikora.

Zwrócił uwagę, że Drugi List św. Jana skierowany jest do „Wybranej Pani i do jej dzieci”, w których już najstarsza tradycja widziała członków lokalnej wspólnoty uczniów Jezusa, najprawdopodobniej gdzieś na terenie Azji Mniejszej. − Nadawca Listu pragnie zarówno podnieść wspólnotę na duchu, jak i ostrzec ją przed grożącymi niebezpieczeństwami − zauważył komentator. Dotyczy to zaprzeczenia, że „Jezus jako Chrystus przyszedł w ciele” i wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Zabrania on wspólnocie kontaktu z fałszywymi nauczycielami i zachęca do trwania w nauce Chrystusa oraz wzajemnej miłości, która jest realizacją nowego przykazania Chrystusa.

O. prof. Sikora zaznaczył, że Trzeci List św. Jana został napisany najprawdopodobniej wcześniej niż 1. i 2., jeszcze przed eskalacją zagrożeń ze strony fałszywych nauczycieli. − W tym Liście autor zwraca się również do bliżej nieznanej grupy wiernych, zachęcając ich do przyjęcia przysłanych przez niego misjonarzy − podkreślił kierownik Zakładu Nauk Biblijnych Wydziału Teologicznego UAM.
Z kolei List Judy zaznacza, że pierwsze pokolenie chrześcijan już wymarło, a o wierze mówi jako o tradycyjnym już i niezmiennym depozycie. Autor Listu przestrzega też przed fałszywymi nauczycielami, którzy wkradli się do wspólnoty chrześcijańskiej. Ich wykroczenia polegają jednak bardziej na błędnym postępowaniu, niż na głoszeniu jakichś błędnych nauk.

− Trzy Listy z okresu kończącego czasy apostolskie nie są jedynie historycznym świadectwem o Kościele pierwszej i drugiej generacji chrześcijan, ale są przede wszystkim świadectwem jego wiary − zaznaczył komentator.

Podkreślił, że wskazują one także na problematykę od początku związaną z istnieniem Kościoła: na kwestię grożących mu niebezpieczeństw, pochodzących nie tyle z zewnątrz, ile pojawiających się w jego wnętrzu. − Autorzy Listów zwracają się do współczesnego Kościoła, przypominając mu o obowiązku strzeżenia depozytu wiary i o trosce o świadectwo codziennego, chrześcijańskiego życia − zauważył o. prof. Sikora.

Uczestnicy niedzielnej prezentacji usłyszeli m.in. „Jesu bleibet meine freude” – chorał z Kantaty BWV 147 Jana Sebastaian Bacha, „Yemenit feet” – pieśń żydowską czy pieśń „Najsłodszy Jezu” w wykonaniu Katarzyny Stroińskiej i Jana Adamczewskiego.

Była to już 156. prezentacja z cyklu Verba Sacra.