Poznań: modlitwa w intencji dzieła odbudowy Pomnika Wdzięczności

Mieszkańcy Poznania oraz członkowie Społecznego Komitetu Odbudowy Pomnika Wdzięczności modlili się w poznańskim kościele pw. św. Marcina podczas Mszy św. sprawowanej pod przewodnictwem bp. Zdzisława Fortuniaka w intencji przywrócenia pomnika Najświętszego Serca Pana Jezusa.

– To nie przypadek, że w dzień wspomnienia św. Andrzeja Boboli, patrona Polski, tak bardzo związanego z losami naszej ojczyzny, modlimy się w intencji odbudowy Pomnika Wdzięczności – mówił w homilii biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej.

Kaznodzieja zaznaczył, że dzisiejsza Msza św. rozpoczyna cykl odprawiania Mszy św. w intencji przywrócenia pomnika, który stał na dzisiejszym pl. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Bp Fortuniak przypomniał, że świętego Andrzeja Bobolę przyzywano, gdy rodząca się niepodległość Polski była zagrożona. W 1920 r. wzywano orędownictwa tego świętego, kiedy na Polskę napadły wojska radzieckie. Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej zaznaczył, że zwycięstwo przyszło wraz z zakończeniem nowenny do bł. Andrzeja Boboli.

– Nie chodzi o mesjanizm czy fałszywy mistycyzm, ale rozpoczęcie modlitw w intencji przywrócenia monumentu warto przyjąć jako znak potwierdzający sens i potrzebę tej inicjatywy – stwierdził kaznodzieja.

Wierni zgromadzeni w kościele św. Marcina modlili się o Boże błogosławieństwo dla zaangażowanych w dzieło odbudowy Pomnika Wdzięczności i o włączenie się poznaniaków w to przedsięwzięcie. Przed wojną teren, na którym stał monument, należał właśnie do parafii św. Marcina.

Pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa w Poznaniu, zwany także Pomnikiem Wdzięczności, usytuowany był na dzisiejszym pl. Adama Mickiewicza. Był wotum społeczeństwa za odzyskaną niepodległość przez Polskę. Istniał w latach 1932-1939. Pomysł jego budowy zrodził się w 1920 r. na Zjeździe Katolickim w Poznaniu. W 1930 r. uzyskano pozwolenie na budowę i przystąpiono do prac budowlanych. Pomnik odsłonięto 31 października 1932 r. Uroczystościom, w których uczestniczyło tysiące poznaniaków, przewodniczył kard. August Hlond, ówczesny prymas Polski.

Pomnik miał formę łuku triumfalnego. Od strony frontowej w środkowej wnęce znajdowała się odlana z brązu czterometrowa figura Chrystusa Króla autorstwa Marcina Rożka. Na pomniku wyryto napisy: „Sacratissimo Cordi – Polonia Restituta" (Najświętszemu Sercu – Polska Wskrzeszona) oraz „Błogosław Panie naszej polskiej ziemi”.

Dzisiaj w tym miejscu stoi pomnik Poznańskich Krzyży.