Poznań: sympozjum o duchowo-moralnym wymiarze sakramentu chrztu

O sakramencie chrztu św. jako pierwotnej konsekracji, duchowości nowego człowieka w perspektywie tajemnicy chrztu oraz o chrzcie jako źródle apostolstwa świeckich dyskutowali w Poznaniu uczestnicy sympozjum teologicznego pt. „Duchowo-moralny wymiar sakramentu chrztu”.

Konferencję na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza poprzedziła Msza św. pod przewodnictwem bp. Damiana Bryla w kaplicy wydziału.

– Sympozjum wpisuje się w przygotowanie do jubileuszu 1050. rocznicy chrztu Polski. Chcemy, aby przypomnienie chrztu Mieszka I było zaproszeniem do pogłębienia duchowości chrztu św., a dzisiejsze intelektualne spotkanie niech będzie odkryciem wartości chrztu w wymiarze refleksyjnym i egzystencjalnym − powiedział we wprowadzeniu do konferencji biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej.

− Chrzest będący początkiem i źródłem inicjacji chrześcijańskiej jest wprowadzeniem w intymną komunię osób Ojca, Syna i Ducha Świętego, a jednocześnie w jedność uczniów Chrystusa, którzy tworzą Jego mistyczne ciało − podkreśliła w swoim wystąpieniu mgr Katarzyna Wasiutyńska. Mówiąc o chrzcie jako pierwotnej konsekracji zaznaczyła, że fakt ten posiada dwie podstawowe konsekwencje dla osoby ochrzczonej.

− Formuła trynitarna wskazuje na włączenie jej w doskonałą wspólnotę miłości, jaką jest życie Boga Trójjedynego. Natomiast eklezjalny wymiar sakramentu i całego życia chrześcijan oznacza, że relacja synostwa w Chrystusie wypełnia się pośród ludzi − zaznaczyła doktorantka z Zakładu Teologii Moralnej, Duchowości i Katolickiej Nauki Społecznej.

Zwróciła uwagę, że odrodzenie człowieka w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego oznacza przywrócenie go do pierwotnej relacji ze Stwórcą i prowadzi do kontemplacji.

Prelegentka podkreśliła, że pytanie o naturę życia duchowego z perspektywy konsekracji chrzcielnej jest dla człowieka źródłem dwojakiej relacyjności − przez udział w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa zostaje on włączony w ontyczną komunię z Bogiem, w którym poznaje wewnętrzne odniesienie do życia w miłości, a doświadczenie synostwa prowadzi go do spojrzenia na nową relację z innymi ludźmi.

Ks. prof. UAM dr hab. Jacek Hadryś omawiając udział ochrzczonych w kapłańskim, prorockim i królewskim posłannictwie Chrystusa zwrócił uwagę, że ma on charakter duchowo−moralny i polega na zapanowaniu nad grzechem oraz na codziennej służbie miłości wobec bliźnich. − Chrzest jest podstawą kapłaństwa powszechnego wiernych, a człowiek ochrzczony włącza się kapłańskie posłannictwo Chrystusa, kiedy przeżywa swoje życie w postawie ofiarowania siebie Bogu − zaznaczył prodziekan Wydziału Teologicznego UAM.

Prorockie posłannictwo Chrystusa jest dla ochrzczonego wzorem pełnienia tej misji. − Realizujemy je przychodząc drugiemu człowiekowi z pomocą, wspierając dobrym słowem, włączając się w misyjne dzieła Kościoła − zaznaczył prelegent.

Przypomniał, że człowiek ochrzczony ma godność królewską z faktu bycia dzieckiem Bożym.

Na duchowość nowego człowieka w perspektywie tajemnicy chrztu zwrócił uwagę o. dr hab. Piotr Piasecki OMI. Stwierdził, że obecność i działanie Trójcy Świętej jest fundamentem życia nowego człowieka. − Chrześcijańska duchowość rodzi się ze spotkania człowieka z osobowym Bogiem − zaznaczył prelegent. Podkreślił, że jest ona też eklezjalna i dynamiczna, czyli przeżywana w Kościele i otwarta, ponieważ łączy doświadczenie z wiarą i nadzieją. O. dr hab. Piasecki OMI zauważył, że nowością duchowości nowego człowieka jest tendencja do przezwyciężania egoizmu.

O. Tomasz Bujarski SVD w swoim wystąpieniu zaznaczył, że chrzest jest podstawą konsekracji wtórnej. − Poprzez chrzest zostaliśmy włączeni do Kościoła. Konsekracja wtórna, a więc życie radami ewangelicznymi, jest osadzona w Kościele i ma być czytelnym znakiem królestwa Bożego dla pozostałych stanów Kościoła − zauważył prelegent.

− Na skutek apostolstwa wiara zapoczątkowana na chrzcie rozwija się we wspólnocie Kościoła − zaznaczył z kolei ks. dr Adam Sikora, mówiąc o chrzcie jako źródle apostolstwa świeckich. Zawrócił uwagę, że świeccy mają możliwość apostolstwa w dwóch głównych obszarach. − Świeccy mają możliwość apostolstwa w parafii oraz poza strukturą hierarchiczną Kościoła w dziedzinach gospodarki, polityki, kultury, sztuki, środków społecznego przekazu − stwierdził prelegent.

Konferencja zorganizowana przez Zakład Teologii Moralnej, Duchowości i Katolickiej Nauki Społecznej odbyła się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.