„Data 13 grudnia 1981 roku wpisuje się w część bolesnej historii Polski” – mówił dziś w Poznaniu bp Grzegorz Balcerek. Przewodniczył on Mszy św. sprawowanej w tamtejszym kościele ojców dominikanów w intencji ofiar stanu wojennego, który wprowadzono 32 lata temu.

W Mszy św. uczestniczyli internowani i represjonowani w stanie wojennym, ich rodziny oraz przedstawiciele władz samorządowych, wojewódzkich, posłowie i senatorowie RP, przedstawiciele zarządu wielkopolskiej „Solidarności”, młodzież szkolna i liczne poczty sztandarowe.

Bp Balcerek przypomniał słowa i gesty Jana Pawła II, który na wieść o wprowadzeniu stanu wojennego okazywał rodakom swoją troskę i solidarność. Przywołał słowa papieża wypowiedziane podczas audiencji generalnej 16 grudnia 1983 r. wyrażające zaniepokojenie wobec aktów przemocy ze strony władzy wobec polskiego społeczeństwa.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że Polacy „w ten mroźny grudniowy poranek dowiedzieli się, że o przyszłość zatroszczy się Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego. „Prawdziwe zagrożenia w tamtych czasach prezentowane były jako źródła ocalenia i wyzwolenia oraz gwarancja szczęśliwej wolności” – stwierdził poznański biskup pomocniczy.

Podkreślił, że kościół ojców dominikanów jest dla poznaniaków miejscem szczególnym. „Tu zawsze czuć było ducha wolności, szczególnie wtedy, gdy była ona brutalnie deptana” – powiedział kaznodzieja.

Podczas Eucharystii modlono się za ofiary stanu wojennego pochodzące z Wielkopolski: m.in. o. Honoriusza Kowalczyka OP.

Po Mszy św. złożono kwiaty krużgankach klasztoru ojców dominikanów, pod tablicą upamiętniającą ofiary stanu wojennego. Następnie uczestnicy Mszy przemaszerowali pod pomnik Poznańskich Krzyży, gdzie złożyli kwiaty i zapalili znicze.

Za represjonowanych, internowanych i więzionych oraz za poległych w stanie wojennym modlili się poznaniacy podczas uroczystej Mszy św. w 30. rocznicę stanu wojennego. – 13 grudnia 1981 r. nie uratował systemu, z którym raz na zawsze powiązane są ofiary, lecz odsunął jego upadek w czasie i pozwolił, by był to upadek kontrolowany, o czym świadczy nasza aktualna rzeczywistość – mówił bp Zdzisław Fortuniak, który przewodniczył Eucharystii w poznańskim kościele dominikanów.

Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej podkreślił, że decyzja o wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 r. była owocem filozofii podyktowanej słowami o konsekwencjach podniesienia ręki na władzę, które poznaniacy usłyszeli w 1956 r. Zdaniem kaznodziei, kolejne dramatyczne wydarzenia z historii Polski były jedynie ich następstwem. Wśród bolesnych doświadczeń bp Fortuniak wymienił wydarzenia z 1970 r. na Wybrzeżu, wypadki w Radomiu, zamach na bł. Jana Pawła II, zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki.

Dzisiaj, po 30 latach od grudniowych wydarzeń, według biskupa pozostało więcej pytań niż odpowiedzi. – Nie potrafimy zweryfikować czy groźba wejścia wojsk ze Wschodu jest prawdą – zauważył bp Fortuniak. Przypomniał, że materiały źródłowe, którymi dysponujemy, nie potwierdzają tych hipotez.

Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej stwierdził, że wydawało się, iż porządek usankcjonowany przez układy jałtańskie mogła zmienić tylko wojna. – Tymczasem został on przezwyciężony wysiłkiem ludzi „Solidarności” nieuciekających się do przemocy – stwierdził kaznodzieja. Podjęta przez „Solidarność” walka w obronie pracy, spontanicznie połączona z walką o kulturę i prawa narodu potwierdziła, że człowiek stworzony jest do wolności.

Biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej przekonywał, że pustka duchowa wytworzona przez założenia usankcjonowanego ateizmu przyniosła odwrotny skutek. – W poszukiwaniu sensu życia ludzie odkrywali religijne korzenie kultury i osobę Chrystusa jako odpowiedź na pragnienie dobra i prawdy w sercu człowieka – stwierdził kaznodzieja.

Podczas Eucharystii modlono się za ofiary stanu wojennego pochodzące z Wielkopolski: W. Cieślewicza, o. Honoriusza Kowalczyka OP, J. Ziółkowskiego, P. Majchrzaka. Wspominano też kapelanów „Solidarności”: ks. S. Zycha, ks. S. Niedzielaka i ks. S. Suchowolca.

W rocznicowej Mszy św. uczestniczyli represjonowani i internowani podczas stanu wojennego, przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych, przedstawiciele zarządu wielkopolskiej „Solidarności”, członkowie organizacji zakładowych, posłowie i senatorowie, harcerze i licznie zgromadzeni mieszkańcy Poznania.

Po Mszy św. uczestnicy złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą ofiary stanu wojennego w krużgankach klasztoru oo. dominikanów, a następnie przemaszerowali pod pomnik Poznańskich Krzyży, gdzie złożono kwiaty i zapalono znicze.