„Pray and ride” – poświęcenie rowerów u Matki Boskiej Gajowskiej

Kilkudziesięciu rowerzystów – dzieci i dorosłych – modliło się na rozpoczęcie Ogólnopolskiego Tygodnia św. Krzysztofa w kościele pw. Narodzenia NMP w Gaju, gdzie znajduje się cudowny wizerunek Pani Gajowskiej. Po Mszy św. zostały poświęcone ich rowery. To jedno z pierwszych wydarzeń projektu „Pray and ride”, realizowanego w parafii z myślą o rowerzystach.

Msza św. w intencji rowerzystów oraz poświęcenie rowerów odbyły się w ramach Ogólnopolskiego Tygodnia św. Krzysztofa. Jak podkreśla proboszcz parafii ks. Emil Furtak, rowerzyści również są uczestnikami ruchu drogowego i należy otoczyć ich troską, modląc się dla nich o bezpieczeństwo i budząc świadomość odpowiedzialności za życie i zdrowie własne i innych osób spotykanych na drogach.

Z myślą o nich proboszcz, który sam jest zapalonym rowerzystą, inicjuje projekty duszpasterskie pod wspólnym hasłem „Pray and ride” (Módl się i jedź), nawiązującym do systemu Park and ride (Parkuj i jedź), który obowiązuje w miejskiej infrastrukturze parkingowej. Będą one realizowane m.in. w przestrzeni wirtualnej za pośrednictwem mediów społecznościowych.

W planach jest stworzenie w Gaju przestrzeni medytacyjnej i rekreacyjnej dla rowerzystów. Sprzyja temu urokliwe położenie zabytkowego kościoła, który został wzniesiony wśród lasów i pagórków. Powstaje tu park ze ścieżkami maryjnymi i strefa wypoczynku. Można tu aktywnie wypocząć, a także znaleźć ciszę i spokój, sprzyjające modlitwie na łonie przyrody.

Przed wiekami w Gaju objawiła się Matka Boża. Na pamiątkę tego wydarzenia w 1277 roku został sprowadzony cudowny obraz Matki Bożej Gajowskiej, znajdujący się dzisiaj w głównym ołtarzu kościoła parafialnego. Choć mniej znany niż wiele miejsc maryjnych w południowej Polsce, przyciąga wielu pielgrzymów. Jest to jeden z najstarszych wizerunków Matki Bożej w kraju. Tradycja odnosi jego powstanie do XIII wieku, jednak cechy stylistyczne wskazują, że dzieło pochodzi z XV wieku. Oznacza to, że pierwotny wizerunek zaginął.

Szczególną cześć obraz odbierał w czasach zarazy morowej oraz podczas wojny szwedzkiej w XVII wieku. Kraków był wyludniony, mieszkańcy uciekali do pobliskich miejscowości i szukali schronienia w kościołach. Przed wizerunkiem Pani Gajowskiej modlili się o ocalenie. Za Jej wstawiennictwem ciężko chorzy doznawali uzdrowień, o czym świadczą liczne świadectwa, spisane w kronikach parafialnych. Historia kultu Matki Bożej Gajowskiej odzwierciedlona jest m.in. w pieśniach ku Jej czci. Kościół w Gaju posiada własny Psałterz Maryjny.

W czasach średniowiecznych Gaj należał do opactwa benedyktynów w Tyńcu. To oni wybudowali drewniany kościół w dolince, na miejsce dzisiejszego stawu przy Grocie Maryjnej. W miejscu, gdzie leży wieś, rosły dawniej wielkie dębowe lasy i to właśnie na dębie objawiła się Matka Boża. W 1227 roku benedyktyni umieścili w świątyni wizerunek Matki Bożej na pamiątkę Jej cudownego objawienia. W miejscu objawienia wybiło źródełko. Ze studni pątnicy przybywający do Gaju czerpali wodę, a jej ślady zachowały się do dzisiaj.

Kościół murowany powstał w 1626 roku na stoku wzgórza powyżej starego kościółka. W jego podziemiach znajduje się źródełko z uzdrawiającą wodą.