Prelegenci VI Zjazdu Gnieźnieńskiego
09 sierpnia 2005 | 17:38 | Ⓒ Ⓟ
||
||
*o. Daniel Ange*
Charyzmatyk, założyciel międzynarodowej szkoły modlitwy i ewangelizacji „Młodość-Światło” (Jeunesse-Lumiere). Urodził się w 1932 r. w Brukseli. W wieku 17 lat wstąpił do benedyktynów. W 1957 założył benedyktyńską wspólnotę „Matki Bożej Ubogich”. Rok później wyjechał do Rwandy, gdzie również zaszczepił tę wspólnotę. W 1970 r. po powrocie do Europy zetknął się z Odnową Charyzmatyczną. Był misjonarzem w Rwandzie, potem pustelnikiem. Na początku lat 80 opuścił pustelnię i przyjął święcenia kapłańskie. Poprzez ewangelizację stara się dotrzeć do ludzi najbardziej oddalonych od Boga. W 1984 r. założył na południu Francji międzynarodową szkołę modlitwy i ewangelizacji dla młodych. Gromadzi ona ludzi w wieku 18-30 lat. Celem jej jest ewangelizacja młodych przez młodych Do chwili obecnej ukończyło ją 480 absolwentów z 41 krajów.
||
*Prof. Władysław Bartoszewski*
Urodzony w Warszawie w 1922 r., inicjator i twórca pojednania polsko-niemieckiego, oddany dialogowi polsko-żydowskiemu. Historyk, publicysta, polityk. Były więzień obozu koncentracyjnego Auschwitz. Żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego. W 1942 był współzałożycielem Rady Pomocy Żydom „Żegota”. W latach 1942-44 uczestniczył w konspiracyjnej organizacji katolickiej Front Odrodzenia Polski (FOP). Po wojnie był współpracownikiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce. Dwukrotnie więziony w latach: 1946-1948 i 1949-1954. (W 1955 uznano niesłuszność oskarżeń i wyroku.) Był współpracownikiem, potem członkiem redakcji „Tygodnika Powszechnego”, w latach 1972-82 – sekretarzem generalnym polskiego PEN-Clubu; wykładowcą historii najnowszej na KUL-u, współpracownikiem radia Wolna Europa i jednym z profesorów „Latających Uniwersytetów”. W 1980 roku współtworzył Komitet Obrony Prześladowanych za przekonania przy KK NSZZ „Solidarność”. W czasie stanu wojennego został internowany w Jaworzu. Od 1990 do 1995 pełnił funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Austrii, a od 6 marca do 22 grudnia 1995 r. – ministra spraw zagranicznych RP. Od 1997 r. do końca kadencji w 2001 r. pełnił obowiązki senatora Rzeczypospolitej Polskiej. 1 lipca 2000 r. został ponownie mianowany ministrem spraw zagranicznych, funkcję tę pełnił do końca rządów J. Buzka, do października 2001. Od czerwca 2001 roku jest przewodniczącym Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Jest także przewodniczącym Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej. Jest jednym z pierwszych Polaków, który otrzymał tytuł „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” w Jerozolimie (w 1963 r.). W 1986 r. otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej na Uchodźstwie Krzyż Komandorski z gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, m.in. za działalność w sprawach polsko-żydowskich. W 1995 r. został odznaczony Orderem Orła Białego, a w 2001 r. – Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi RFN za pracę na rzecz pojednania między Niemcami, Polakami i Żydami.
||
*Prof. Jack Bemporad*
Rabin, profesor Studiów Międzyreligijnych w Papieskim Uniwersytecie Angelicum w Rzymie, założyciel i dyrektor Centrum Międzyreligijnego Porozumienia (CIU), którego zadaniem jest promocja otwartego dialogu i wzajemnego szacunku między wyznawcami różnych religii, jak również porozumienia między teologami co do wspólnych podstawowych zasad. Jego rodzinie, dzięki ucieczce z Włoch udało się uniknąć Holokaustu. Jack Bemporad w wieku 6 lat znalazł się w Stanach Zjednoczonych. Ukończył z wyróżnieniem Tulane University oraz Hebrew Union College. W 1959 został mianowany rabinem. Poświęcił się budowaniu przyjaznych relacji między wyznawcami chrześcijaństwa, judaizmu i islamu. W 1990 r. brał udział w negocjacjach w Rzymie w związku z problemem umiejscowienia klasztoru karmelitanek w Auschwitz. W 1992 brał udział w pracach nad ustanowieniem pełnych relacji dyplomatycznych między Stolicą Apostolską i państwem Izrael. Wielokrotnie spotykał się z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. W styczniu 2005 podczas bezprecedensowej audiencji, na której zgromadziło się ponad 130 żydowskich przywódców religijnych Bemporad wraz z dwoma innymi rabinami udzielił Janowi Pawłowi II historycznego błogosławieństwa w uznaniu jego wyjątkowych działań na rzecz zbliżenia między katolikami a wyznawcami judaizmu.Jest autorem licznych książek i artykułów, m. in „Nasza epoka: historyczna nowa era w porozumieniu chrześcijańsko-żydowskim”.
||
*Zdzisław Bielecki*
Współprzewodniczący Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów ze strony katolickiej (od 1998 r.). Założyciel i prezes Fundacji D.O.M. (Dzieło Odbudowy Miłości). Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Konsultant Abrahamic Forum ICCJ (Forum Abrahamicznej przy Międzynarodowej Radzie Chrześcijan i Żydów). Publicysta i realizator filmów dokumentalnych, były ekspert Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, wykładowca dziennikarstwa na UW i UKSW.
Rada Wspólna Katolików i Muzułmanów powstała w czerwcu 1997 r. podczas organizowanych przez Fundację D.O.M. Dni Tatarów z okazji 600-lecia osadnictwa tej społeczności na ziemiach polskich. Działalność Rady spotkało się z uznaniem Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. W jej zarządzie zasiada delegat EP ds. Dialogu Katolików i Muzułmanów.
Fundacja D.O.M. powstała w 1991 r. Jest organizacją oświatowo-charytatywną powołaną dla niesienia pomocy ubogim i odrzuconym oraz promowania postaw nieobojętnych wobec otaczającej rzeczywistości. Angażuje się także w inicjatywy na rzecz dialogu i pokoju. Jest inicjatorem wspólnych modlitw o pokój z udziałem muzułmanów, które są obecnie znane jako Dzień Islamu w Kościele katolickim (od 2001 r. w kalendarium Episkopatu Polski). Działania D.O.M. adresowane są również do mniejszości narodowych i wyznaniowych w Polsce jak grekokatolicy, prawosławni, ewangelicy, Litwini, Tatarzy, muzułmanie, Żydzi.
||
*Prof. Rocco Buttiglione*
Minister ds. europejskich Włoch. Założyciel Partii Demokratyczno-Chrześcijańskiej, związanej z partią Casa delle Liberta Silvio Berlusconiego. Członek Komisji Wolności, Praw Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Parlamentu w Strasburgu. Członek delegacji Parlamentu Europejskiego ds. Redakcji Karty Praw Podstawowych. Wieloletni członek Demokracji Chrześcijańskiej, później Włoskiej Partii Ludowej (PPI). Członek ruchu Comunione e Liberazione. Znany publicysta katolicki.W 2004 r. był kandydatem Włoch na członka Komisji Europejskiej. W czasie przesłuchania w Strasburgu wyraził opinię, że homoseksualizm jest z punktu widzenia nauczania Kościoła grzechem i przejawem nieładu moralnego. Skrytykował też pomysł zrównania w prawach związków osób tej samej płci z tradycyjnym małżeństwem. Obawiając się, że z tego m.in. powodu nowa Komisja Europejska nie uzyska wotum zaufania europarlamentu, desygnowany na jej przewodniczącego Portugalczyk Jose Manuel Barroso zablokował głosowanie w tej sprawie. W zawiązku z zaistniałym kryzysem premier Silvio Berlusconi ogłosił wycofanie kandydatury profesora Buttiglione, sam zainteresowany zaś na konferencji prasowej potwierdził wolę rezygnacji.
||
*Prof. Jerzy Buzek*
Były premier RP i przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej. Z wykształcenia energetyk, profesor nauk technicznych, pracownik Instytutu Inżynierii Chemicznej PAN w Gliwicach, Akademii Polonijnej w Częstochowie i Politechniki Opolskiej. Doktor honoris causa Uniwersytetów w Dortmundzie i Seulu. Przewodniczący I Zjazdu „Solidarność” 1981 i zespołu ekspertów gospodarczych AWS 1997.
||
*Prof. José Casanova*
Profesor socjologii, wykładowca na wydziale nauk politycznych i społecznych New School University. Szczególne dziedziny specjalizacji to: klasyczna i współczesna teoria socjologiczna, socjologia polityczna i socjologia religii. Autor licznych artykułów i publikacji naukowych, m.in. książek „Religie publiczne w nowoczesnym świecie” oraz „Opus Dei i modernizacja Hiszpanii”.
||
*Mustafa Ceric*
Reis-ul-Ulema – przewodniczący Rady Ulemów, Wielki Mufti Bośni i Hercegowiny. Ukończył medresę (muzułmańską wyższą szkołę teologiczno-prawniczą) w Sarajewie i uniwersytet Al-Azhar w Kairze, po czym wrócił do Bośni, gdzie został imamem. Przez kilka lat pełnił funkcję imama w Centrum Kultury Islamskiej w Stanach Zjednoczonych. W tym czasie uzyskał stopień doktora Teologii Islamskiej na Uniwersytecie w Chicago. W 1987 r. wyjechał do Zagrzebia. Był duchowym przywódcą bośniackich muzułmanów podczas wojny domowej w Jugosławii.Jest autorem wielu książek, m.in. „Korzenie teologii syntetycznej w islamie”.
||
*Abp Daniel Ciobotea*
Metropolita Mołdawii i Bukowiny, profesor teologii dogmatycznej, członek prezydium CEC. Uczestnik wielu spotkań i inicjatyw o charakterze ekumenicznym. W 1998 r. otrzymał nagrodę im. Emmanuela Heufeldera przyznawaną przez Opactwo Niederaltaich za działalność ekumeniczną.
Ks. Prof. Czajkowski Michał Urodził się w 1934 r. w Chełmży. Przez 28 lat wykładał na Akademii Teologii Katolickiej i Uniwersytecie Kard. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie kierował kolejno Katedrą Introdukcji Biblijnej i Katedrą Teologii Ekumenicznej. Był też przez dwie kadencje prodziekanem Wydziału Teologicznego. Obecnie kieruje Katedrą Egzegezy i Teologii Biblijnej Nowego Testamentu oraz pełni obowiązki kierownika Katedry Egzegezy i Teologii Biblijnej Starego Testamentu na Uniwersytecie Szczecińskim. Od wielu lat jest asystentem kościelnym miesięcznika „Więź”. Udziela się również jako publicysta w prasie, radiu i telewizji. Znany jest głównie jako propagator i uczestnik dialogu Kościoła z judaizmem.
||
*Ks. prof. Michał Czajkowski*
Urodził się w 1934 r. w Chełmży. Przez 28 lat wykładał na Akademii Teologii Katolickiej i Uniwersytecie Kard. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie kierował kolejno Katedrą Introdukcji Biblijnej i Katedrą Teologii Ekumenicznej. Był też przez dwie kadencje prodziekanem Wydziału Teologicznego. Obecnie kieruje Katedrą Egzegezy i Teologii Biblijnej Nowego Testamentu oraz pełni obowiązki kierownika Katedry Egzegezy i Teologii Biblijnej Starego Testamentu na Uniwersytecie Szczecińskim. Od wielu lat jest asystentem kościelnym miesięcznika „Więź”. Udziela się również jako publicysta w prasie, radiu i telewizji. Znany jest głównie jako propagator i uczestnik dialogu Kościoła z judaizmem.
||
*Jan Czarnogursky*
Były premier Słowacji. Urodził się w 1944 r. w Bratysławie. W 1969 r. ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Karola w Pradze. W latach 1970-1981 pracował jako adwokat. W 1981 r. wykluczony został z zawodu za działalność opozycyjną. Po przełomie w 1989 r. zaangażował się w działalność polityczną. W latach 1991-1992 pełnił funkcję premiera.
||
*Ks. Leszek Czyż*
Ukończył studia na Chrześcijańskie Akademii Teologicznej w Warszawie. Został ordynowany na księdza Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego roku 1987 i równocześnie skierowany do pracy w Parafii Ewangelickiej w Wiśle. Od 10 lat jest proboszczem dynamicznej Parafii w Wiśle – Malince. Jako pastor duży nacisk kładzie na nauczanie dzieci i młodzieży, widząc w nich przyszłość Kościoła. W Parafii m.in. działa kilka młodzieżowych zespołów muzycznych.Za swe główne powołanie uważa ewangelizowanie ludzi w różnych miejscach kraju, szczególnie podczas kampanii ewangelizacyjnych.Od ponad 20 lat zaangażowany jest w organizację Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie k. Cieszyna, organizowanego przez Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła Ewangelickiego. Jest to coroczna, największa we wschodniej Europie, impreza ewangelizacyjna pod namiotem, dla tysiąca stałych i kilku tysięcy dojeżdżających uczestników, niezależnie od wieku i wyznania, mająca już 55- letnią tradycję. Przez wiele lat był odpowiedzialny za oprawę muzyczną imprezy, a od 12 lat jest jej dyrektorem.Jest również wykładowcą w Szkole Biblijnej działającej w ramach CME w Dzięgielowie. Jego pasją jest muzyka i śpiew. Nagrał dwie kasety „Porzuciłem swoją drogę” oraz „Głośmy radośnie”, będące wyrazem jego wiary.Jest żonaty od 18 lat. Żona Lidia jest nauczycielką, zaangażowaną również w pracę Parafii i w organizację Tygodni Ewangelizacyjnych. Mają dwoje dzieci : 17-letniego syna Mateusza i 14 -letnią córkę Dominikę.
||
*Prof. Chantal Delsol-Millon*
Profesor filozofii na Uniwersytecie Marne-La-Vallye. Urodziła się w 1947 r. w Paryżu. W 1982 r. otrzymała doktorat na Sorbonie. Specjalizuje się w myśli politycznej XX w. Wniosła istotny wkład w formowanie się współczesnej francuskiej myśli neokonserwatywnej. Założycielka (w 1993 r.) Centrum Studiów Europejskich. Autorka licznych książek i publikacji. W 2000 r. otrzymała nagrodę Akademii Francuskiej za książkę „Pochwała wyjątkowości” (Eloge de la singularité). Mężatka, ma sześcioro dzieci, w tym jedno adoptowane.
||
*o. Demuth Dietger CSsR*
Dyrektor wykonawczy dzieła „Renovabis”. Urodził się w 1939 r. w Trudnowie w Czechach. W wieku 20 lat wstąpił do zgromadzenia redemptorystów. Po studiach matematyczno-fizycznych w latach 1980-1993 był dyrektorem prowadzonego przez redemptorystów gimnazjum „Collegium Josephinum” w Bonn. Od 1997 r. stał na czele konsulty przełożonych niemieckich zakonów męskich. W 2002 minowany został przewodniczącym organizacji pomocy katolikom na Wschodzie „Renovabis”.Akcja solidarności katolików niemieckich z ludźmi w Europie Środkowej i Wschodniej „Renovabis” powstała w 1993 r. z inspiracji Konferencji Biskupów Niemieckich. Swoją nazwę wywodzi od słów z Psalmu 104: „Emitte spiritum tuum… et renovabis faciem terrae” (dosł.: Ześlij swego Ducha… i odnowisz oblicze ziemi – Ps 104,30). Połowa środków pomocowych organizacji jest przeznaczana na odnowę życia kościelnego, tj. na kształcenie księży i świeckich do pracy w parafii, budowę kościołów i domów parafialnych oraz na pracę socjalną i wychowawczą zakonów. Druga połowa realizowanych projektów ma wspierać działalność społeczną, m.in. kuchnie dla ubogich, pomoc bezdomnym, Caritas, a także dofinansowanie domów dziecka, domów starców i opiekę nad niepełnosprawnymi. „Renovabis” wspiera też dialog i rozwijanie partnerstwa między parafiami i grupami kościelnymi obu części Europy. Rocznie organizacja wspiera ponad 1 tys. projektów w 27 krajach Europy Środkowej i Wschodniej.
||
*Krzysztof Dorosz*
Eseista i publicysta, autor wielu artykułów i książek o tematyce religijnej. Urodził się w 1945 r. Blisko 20 lat pracował jako dziennikarz radiowy w Polskiej Sekcji BBC w Londynie. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych współpracował też z emigracyjnym kwartalnikiem „Aneks”. Od roku 1989 publikuje eseje z dziedziny kultury i religii w krakowskim miesięczniku „Znak”. W latach 2002-2003 redaktor naczelny miesięcznika ewangelicko-reformowanego „Jednota”.
||
*Ján Figel’*
Komisarz ds. edukacji, szkoleń, kultury i języków UEUrodził się w 1960 r. Studiował elektrotechnikę oraz integrację europejską w Antwerpii oraz stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie w Georgetown. Do 1992 roku był pracownikiem naukowym w Preszowie. W 1992 r. został posłem z ramienia Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego (KDH). W latach 1998-2002 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwie spraw zagranicznych, był głównym negocjatorem członkostwa Słowacji w UE. Reprezentował też Słowację w Konwencie UE (2002-2003). Przed objęciem stanowiska komisarza UE był przewodniczącym komisji spraw zagranicznych w słowackim parlamencie. Jest żonaty, ma czwórkę dzieci.
||
*Abp Michael Fitzgerald*
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. Urodził się w 1937 r. w Walsall w Wielkiej Brytanii. W 1961 r. otrzymał święcenia kapłańskie w zakonie Misjonarzy Afryki Ojców Białych. W 1987 r. mianowany został sekretarzem Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego. W 1992 r. otrzymał sakrę biskupią. Od 2002 r. pełni funkcję Przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego.
||
*Ks. Prof. Aldo Giordano*
Sekretarz Generalny Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE). Profesor filozofii. Urodził się w 1954 r. w Cuneo we Włoszech. W 1979 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Studiował teologię w Mediolanie i na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Jego zainteresowania koncentrują się szczególnie wokół kwestii etycznych i problemów filozofii współczesnej. Wiele prac poświęcił 'dialogowi’ z myślą F. Nietzschego. W 1995 został mianowany Sekretarzem Generalnym Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE).
||
*Kard. Józef Glemp*
Prymas Polski. Metropolita warszawski. Do 2004 r. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Przeprowadził Kościół w Polsce przez okres stanu wojennego i burzliwy czas budowania w Polsce demokracji. Przewodniczył II Polskiemu Synodowi Plenarnemu. Za jego rządów doszło do podpisania i ratyfikacji Konkordatu. Ordynariusz na terenie Polski dla Kościołów Wschodnich nie mających swojego ordynariusza, członek watykańskiej Kongregacji Kościołów Wschodnich, Papieskiej Rady Kultury i opiekun Duszpasterstwa Polonii Zagranicznej. Teolog, prawnik kanonista. Autor publikacji z zakresu prawa rzymskiego.
||
*Irena i Jerzy Grzybowscy*
Założyciele i liderzy ruchu „Spotkania Małżeńskie” („Encounters of Married Couples”) w Europie środkowo-wschodniej. Ruch powstał w Polsce na przełomie 1977-78 r. na podstawie jednego z programów ruchu „Marriage Encounter”. Rozwój polskiej wersji programu, jeszcze za czasów władzy komunistycznej, doprowadził do stworzenia w Polsce własnej duchowości ruchu, jednoznacznie określającego się jako rekolekcyjny, mocno zakorzeniony w polskiej religijności i tradycji. Podobne spotkania zaczęto organizować w innych krajach byłego bloku postkomunistycznego, gdzie początkowo odbywały się one w całkowitej konspiracji. Dziś z jego bogactwa korzystają Ukraińcy, Białorusini, Litwini, Łotysze, Mołdawianie, Rosjanie, Słowacy i Rumuni.
||
*Ks. Prof. Tomáš Halík*
Duszpasterz, rektor kościoła akademickiego Najświętszego Zbawiciela w Pradze. Profesor socjologii, prezydent Czeskiej Akademii Chrześcijańskiej, wykładowca na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola. Urodził się w 1948 r. w Pradze. Do r. 1989 działał w nielegalnych strukturach Kościoła katolickiego, w latach 80. należał do najbliższych współpracowników kardynała Tomáška, był inicjatorem ekumenicznego programu duszpasterskiego „Dziesięciolecie Odnowy Duchowej Narodu”. Po r. 1989 wykładał gościnnie na wielu uniwersytetach i międzynarodowych konferencjach naukowych w Europie, w Stanach Zjednoczonych, w Ameryce Łacińskiej i w Azji. Od połowy lat 90. angażuje się na skalę międzynarodową w inicjatywy na rzecz dialogu i porozumienia między religiami i kulturami. Aktywnie uczestniczy w życiu publicznym. Był jednym ze społecznych doradców prezydenta republiki, Václava Havla. Opublikował przeszło 200 prac – książek, podręczników, artykułów popularnych i naukowych w kraju i za granicą. Laureat amerykańskiej Nagrody Tolerancji „za wybitne zasługi dla rozszerzenia wartości tolerancji oraz wolności ducha i myśli”, Nagrody Kardynała Kőniga za zasługi dla obrony praw człowieka i duchowej wolności; odznaczony srebrnym medalem Konrada Adenauera za zasługi dla czesko-niemieckiego zbliżenia. W styczniu 2002 wziął udział w wyprawie na Antarktydę.
||
*Bp Hilarion (Alfeyev)*
Biskup Wiednia i Austrii, przedstawiciel Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przy Instytucjach Europejskich w Brukseli. Urodził się w 1966 r. w Moskwie. Ukończył moskiewskie konserwatorium. W 1987 r. wstąpił do klasztoru Ducha Świętego w Wilnie. W 1989 r. ukończył seminarium w Moskwie, a w 1991 r. Moskiewską Akademię Teologiczną. W 1995 obronił pracę doktorską i aż do 2001 r. pełnił funkcję sekretarza d.s. międzywyznaniowych w Departamencie relacji zewnętrznych Patriarchatu Moskiewskiego.W 2002 r. otrzymał sakrę biskupią. Od tego czasu przewodniczy Reprezentacji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przy Instytucjach Europejskich. 7 maja 2003 został mianowany biskupem Wiednia i Austrii, odpowiedzialnym również za diecezję węgierską.Jest autorem ok. 300 wielojęzycznych publikacji, w tym 30 książek. Uzyskał stopień doktora teologii w prawosławnym Instytucie Saint-Serge w Paryżu.
||
*Bp Josef Homeyer*
Przewodniczący Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE), biskup Hildesheim w Niemczech. Wyświęcony na kapłana w 1958 roku. W latach 1972 – 1983 pełnił funkcję sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Niemiec. Święcenia biskupie przyjął 13 listopada 1983 roku. Obecnie w ramach Konferencji Episkopatu Niemiec przewodniczy Komisji Społecznej oraz jest członkiem grupy kontaktowej Episkopatów Niemiec i Polski, jak również członkiem Grupy Dyskusyjnej Protestancko-Katolickiej.
||
*Bp Wolfgang Huber*
Przewodniczący Rady Kościoła Ewangelickiego Niemiec. Urodził się w 1942 r. Ukończył studia teologiczne w Heidelbergu, Getyndze i Tybindze. W 1972 uzyskał habilitacje. W latach 1984-1994 wykładał teologię systematyczną w Heidelbergu. W 1994 r. mianowany został biskupem Berlina i Brandenburgii. Od 2004 jest biskupem Berlina, Brandenburgii i śląskich Górnych Łużyc. Żonaty, troje dzieci.
||
*Prof. Danuta Hübner*
Komisarz ds. Polityki regionalnej UE, profesor nauk ekonomicznych. Urodziła się w 1948 r. w Nisku. W 1971 r. ukończyła SGPiS (obecnie SGH) w Warszawie. Była głównym negocjatorem członkostwa Polski w OECD. W latach 1996-1997 pełniła funkcję pełnomocnika rządu ds. tworzenia Komitetu Integracji Europejskiej (KIE), Sekretarza KIE w randze Sekretarza Stanu i szefa Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej (UKIE), a następnie Szefa Kancelarii Prezydenta RP. W latach 1998 – 2001 była Zastępcą Sekretarza Wykonawczego, a potem Sekretarzem Wykonawczym w Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie. W 2003 została ministrem ds. europejskich RP, a od 1 maja 2004 jest członkiem Komisji Europejskiej.
||
*Bp Marek Izdebski*
Zwierzchnik Kościoła Ewangelicko – Reformowanego w Polsce. Pochodzi z Cieszyna. W latach 1977-1983 studiował teologię ewangelicką na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Na duchownego Kościoła Ewangelicko-Reformowanego został ordynowany w kwietniu 1987 roku, ale już od września 1985 roku był zatrudniony w parafii w Kucowie koło Bełchatowa. Od kwietnia 1986 do wyboru na urząd superintendenta pracował w parafii w Bełchatowie, gdzie od 1991 roku pełnił obowiązki proboszcza. Jest członkiem zarządu Ośrodka Profilaktyki i Rozwoju Osobowości w Bełchatowie. W swojej służbie duchownego pełnił także funkcję notariusza Synodu, radcy duchownego Konsystorza. Żonaty.
||
*Abp Jeremiasz*
Abp Jeremiasz (Anchimiuk) Urodzony w 1943 r. jako Jan Anchimiuk. Arcybiskup diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Przewodniczący Polskiej Rady Ekumenicznej. Biblista, wykładowca i były rektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej. Doktor habilitowany teologii. Kierownik Katedry Egzegezy Prawosławnej Nowego Testamentu ChAT. Wybitny ekumenista. Wiceprzewodniczący Komisji ds. Dialogu pomiędzy Konferencją Episkopatu Polski a Polską Radą Ekumeniczną. Członek międzywyznaniowego zespołu tłumaczy, który dokonał ekumenicznego przekładu m.in. trzech Ewangelii: św. Marka, św. Jana i św. Łukasza.
||
*Marek Jurek*
Wiceprzewodniczący PiS, poseł na Sejm IV kadencji. Urodził się w 1960 r. w Gorzowie Wlkp. Ukończył Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od końca lat 70-tych zaangażowany w działalność opozycji. Był współzałożycielem Ruchu Młodej Polski (1979-1989) i członkiem władz krajowych Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W latach 80-tych pracował w redakcji podziemnej „Polityki Polskiej” i emigracyjnych „Znaków Czasu”. W 1989 był współzałożycielem Zjednoczenia Chrześcijańsko Narodowego, w którym pełnił funkcje wiceprezesa i przewodniczącego Rady Naczelnej. 1989-93 poseł na Sejm RP, w latach 1991-93 wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych. Od 1995 r. do 2001 r. członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a w początkowym okresie jej przewodniczący. W 2001 r. współzałożyciel Przymierza Prawicy i przewodniczący Rady Politycznej PRP, a po zjednoczeniu PiS i PRP wiceprezes „Prawa i Sprawiedliwości”. Współpracownik kwartalnika „Christianitas”. Autor książki „Reakcja jest objawem życia”. Żonaty, troje dzieci.
||
*Kard. Walter Kasper*
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, ur. w 1933 r. w Heidenheim (Niemcy), 6 kwietnia 1957 r po studiach filozoficznych i teologicznych w Tybindze i Monachium otrzymał święcenia kapłańskie. Przez wiele lat wykładał teologię dogmatyczną w Münster i Tybindze. Mianowany w 1989 r. biskupem, był do 1999 r. ordynariuszem diecezji Rottenburg-Stuttgart. W 2001 r. objął stanowisko przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Jest także członkiem Kongregacji Nauki Wiary i konsultorem Kongregacji dla Kościołów Wschodnich.
||
*Michał Klinger*
Polski teolog prawosławny, dyplomata.Urodził się w 1946 r. w Lesznie Wielkopolskim. Od 1978 wykładowca Starego Testamentu w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Autor licznych artykułów oraz książkowej monografii „Tajemnica Kaina”. Brał udział w sympozjach naukowych w Polsce, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Belgii, Rosji, Gruzji. Wykłada na UW i na PWST w Warszawie, na UJ i KUL oraz na uniwersytetach w USA.Rzecznik dialogu z Kościołem rzymsko- i greko-katolickim oraz z Kościołami reformacji. Jeden z inicjatorów dialogu chrześcijańsko-żydowskiego w Polsce. W latach 80-tych członek Komitetu Obywatelskiego, działacz na rzecz włączenia mniejszości wyznaniowych i narodowych w proces przemian demokratycznych w Polsce.Od 1990 pierwszy sekretarz Ambasady RP w Pradze, attaché kulturalny i naukowy. W latach 1993-1996 szef działu politycznego i chargé d’affaires Ambasady RP w Bratysławie. Od 1996 – naczelnik w Departamencie Europy MSZ, a obecnie szef Zespołu ds. Rady Europy w Departamencie Unii Europejskiej. Pełnił misje, m. in. w Bośni, Albanii, specjalny wysłannik ministra Bronisława Geremka w Kosowie.W latach 1999 – 2003 Ambasador RP w Rumunii. W 2004 startował w pierwszych wyborach do Parlamentu Europejskiego z ramienia Unii Wolności.
||
*Prof. Jerzy Kłoczowski*
Historyk, przede wszystkim historyk kultury polskiej, w tym historii chrześcijaństwa w Polsce, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, żołnierz AK, uczestnik powstania Warszawskiego. Urodził się w 1924 r. W latach 1945-1948 studiował na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w roku 1950. Od tego czasu wykłada na KUL. Autor i redaktor około 600 publikacji z zakresu historii. Wykładowca m.in. College de France, Merton College Oxford University, Paris IV – Sorbonne (1985-1987), Institute for Advanced Study w Princeton, University of Madison-Winconsin, Kolegium Europejskiego w Natolinie (od 1997).Od 1956 roku członek-założyciel warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej; w latach 1984-1985 członek Rady Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie. Od 1981 kierował pracami Wszechnicy Regionu Środkowowschodniego „Solidarności”; po 13 grudnia 1981 współpracował z tajnymi strukturami „Solidarności”. W latach 1989-1990 przewodniczący Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny; w latach 1989-1991 sędzia Trybunału Stanu; w latach 1990-1991 senator RP, członek Komisji Spraw Zagranicznych Senatu. Jeden z inicjatorów utworzenia organizacji kombatanckiej Armii Krajowej; w latach 1989-1990 pierwszy prezes Światowego Związku AK w Okręgu Lubelskim; w roku 1991 inicjator i fundator Instytutu Armii Krajowej w Lublinie.Od 1991 jest dyrektorem Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej.
||
*Dr Helmut Kohl*
Kanclerz Republiki Federalnej Niemiec w latach 1982-1998. Urodził się 3 kwietnia 1930 roku w Ludwigshafen nad Renem. Maturę uzyskał w r. 1950. W latach 1950-1956 studiował prawo, nauki społeczne i polityczne oraz historię na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem i w Heidelbergu. Doktoryzował się w zakresie filozofii w roku 1958. W r. 1947 wstąpił do CDU. W 1973 r. został jej przewodniczącym. Funkcję kanclerza pełnił przez cztery kolejne kadencje, także po zjednoczeniu Niemiec.Jest jednym z konstruktorów ładu politycznego i gospodarczego w Europie w ostatnim ćwierćwieczu, jednym z projektantów jedności Europy, laureatem wielu nagród, wyróżnień i odznaczeń międzynarodowych i krajowych a także doktorem honoris causa wielu znakomitych uczelni, w tym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Instytutu Weizmanna w Rehovot w Izraelu.
||
*Prof. Myroslaw Marynowycz*
Prorektor Uniwersytetu Katolickiego we Lwowie, pierwszego katolickiego uniwersytetu w b. ZSRR. Swoją pierwszą książkę teologiczną zaczął pisać w sowieckich łagrach. Po upadku ZSRR wyjechał na Zachód. Studiował i wykładał na uniwersytetach w USA, Szwajcarii i Holandii. Po powrocie na Ukrainę stał się doradcą ds. ekumenicznych kard. Lubomyra Huzara, zwierzchnika Cerkwi Grekokatolickiej. W 1997 r. założył Instytut Badań nad Religią i Społeczeństwem. Uniwersytet Katolicki we Lwowie rozpoczął działalność w 2002 r.
||
*Tadeusz Mazowiecki*
Były premier RP. Urodził się w 1927 r. W latach 1946-55 członek Stowarzyszenia „Pax”. Poseł na sejm w latach 1961-71 (Koło Poselskie „Znak”). W 1980 r. przewodniczący komisji doradców Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. W 1981 r. redaktor naczelny „Tygodnika Solidarność”. Internowany podczas stanu wojennego (1981-82). Od 1987 r. Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ Solidarność. Uczestnik negocjacji Okrągłego Stołu w 1989 r. Pierwszy niekomunistyczny premier powojennej Polski. Wieloletni lider i do 1995 roku przewodniczący Unii Wolności. Specjalny sprawozdawca konfliktu w b. Jugosławii, wyznaczony przez Komisję Praw Człowieka ONZ. Podał się do dymisji na znak protestu przeciw bierności wspólnoty międzynarodowej. Przewodniczący Rady Politycznej założonej w maju 2005 Partii Demokratycznej.
||
*Prof. Hans Joachim Meyer*
Przewodniczący Centralnego Komitetu Katolików Niemieckich (ZdK). Urodził się w 1936 r. w Rostocku. W latach 1952 – 1961 należał do wschodnioniemieckiej CDU. W 1958 r., ze względów politycznych, musiał przerwać studia prawa państwowego, a w rok później podjął w Berlinie studia na wydziale anglistyki i historii. W latach 1964-1990 prowadził pracę naukową na uczelni, gdzie uzyskał tytuł doktora i habilitację. W latach 70. był członkiem Synodu Duszpasterskiego w Dreźnie, później pracował w Radzie Duszpasterskiej w Berlinie Wschodnim. W 1990 r. został przewodniczącym „Wspólnej Komisji Katolików w NRD”, będącej organizacją diecezjalnych i ponaddiecezjalnych grup i ruchów świeckich. W tym samym roku ostatni premier NRD, Lothar de Maiziere powołał go na stanowisko ministra wychowania i oświaty. H. J. Meyer jest pierwszym Niemcem z byłej NRD, który stanął na czele ZdK – najwyższej reprezentacji katolików świeckich w Niemczech.
||
*Abp Józef Michalik*
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Urodził się 20 kwietnia 1941 r. w Zambrowie (diecezja łomżyńska), święcenia kapłańskie otrzymał w 1964 r. w Łomży. Studiował na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i w Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza Angelicum w Rzymie. Jest doktorem teologii. W 1986 r. został mianowany ordynariuszem gorzowskim. Za swoje motto obrał łacińską sentencję „Numine Tuo Domine”, czyli „Na znak Twój Panie”. 17 kwietnia 1993 r. Jan Paweł II mianował go metropolitą przemyskim. Jest członkiem Kongregacji ds. Biskupów, Konsultorem Papieskiej Rady ds. Świeckich, przewodniczy Komisji ds. Świeckich Rady Biskupów Europy (CCEE). Międzynarodowe Centrum Biograficzne przy Uniwersytecie w Cambridge nadało abp. Michalikowi tytuł człowieka roku 1998/99 w kategorii indywidualności, której przywództwo i osiągnięcia wyróżniają się w społeczności międzynarodowej.
||
*Stefan Mikołajczak*
Marszałek Województwa Wielkopolskiego. Urodził się w 1951 roku w Krzyżankach koło Gołańczy. Jest absolwentem Wydziału Rolnictwa Akademii Rolniczej w Poznaniu. W latach osiemdziesiątych był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej i członkiem jej prezydium. W latach 1988-90 pełnił funkcję wicewojewody poznańskiego, a przez następne osiem lat – dyrektora Wydziału Rolnictwa Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. W wyborach samorządowych 1998r. i 2002r. uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej, dwukrotnie osiągając jeden z najlepszych wyników w regionie. W obu kadencjach wybrany przez Sejmik Marszałkiem Województwa.
||
*Tomasz Miśkiewicz*
Mufti Rzeczypospolitej Polskiej, przewodniczący Rady Imamów Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP, imam muzułmańskiej gminy wyznaniowej w Warszawie i Białymstoku, dyrektor Centrum Kultury Islamu w Warszawie. Urodził się w 1977 r. w Suchowoli Posiada wykształcenie koraniczne, studiował na Islamskim Uniwersytecie w Medinie w Arabii Saudyjskiej. Muftim został wybrany 20 marca 2004 roku podczas XV Kongresu Muzułmańskiego Związku Religijnego.
||
*Abp Henryk Muszyński*
Metropolita gnieźnieński. Urodził się w 1933 r. w Kościerzynie. Ukończył KUL, Papieski Instytut Biblijny w Rzymie, Franciszkańskie Studium Biblijne w Jerozolimie oraz Instytut Badań Qumrańskich w Heidelbergu. W 1957 r. przyjął święcenia kapłańskie, a w 1985 r. uzyskał sakrę biskupią. Delegat Konferencji Episkopatu Polski do Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej COMECE. Członek Stałej Rady Synodu Biskupów, Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski, Kongregacji Nauki Wiary i Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan. Były wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski i przewodniczący Komitetu Krajowego Wielkiego Jubileuszu 2000. Przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej. Profesor nauk biblijnych.Promotor porozumienia polsko-niemieckiego oraz dialogu katolicko-żydowskiego. W latach 1989 – 1994 przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Dialogu z Judaizmem. Abp Muszyński wraz z kard. Walterem Kasperem, był współautorem zasadniczych deklaracji biskupów polskich i niemieckich, jakie w procesie normalizacji stosunków między Niemcami a Polską ogłaszali biskupi obu naszych krajów na temat dialogu, pojednania i braterstwa. Od 1991 r. wraz z bp. Josefem Homeyerem z Hildesheim jest współprzewodniczącym grupy kontaktowej episkopatów Polski i Niemiec.
||
*o. Gabriel Nissim OP*
Dominikanin. Członek „Espaces” – dominikańskiego stowarzyszenia, którego celem jest współudział w budowaniu Europy poprzez podkreślanie społecznych, politycznych, etycznych, duchowych, filozoficznych i teologicznych wymiarów tego procesu. Kościelny asystent SIGNIS – Światowego Katolickiego Stowarzyszenia Komunikacji Społecznej. Przedstawiciel SIGNIS i członek Komisji ds. Relacji z Organizacjami Pozarządowymi w Radzie Europy.
||
*Ks. Rüdiger Noll*
Zastępca Sekretarza Generalnego Konferencji Kościołów Europejskich (CEC). Przewodniczący Komisji Kościół i Społeczeństwo w CEC. Założona w 1959 r. Konferencja Kościołów Europejskich jest wspólnotą 136 Kościołów prawosławnych, protestanckich, anglikańskich i starokatolickich ze wszystkich państw naszego kontynentu. Należą do niej także 43 organizacje ekumeniczne. W ramach CEC działają trzy komisje: „Kościół i Społeczeństwo”, która monitoruje prace instytucji europejskich, „Kościoły w Dialogu” – zajmująca się dialogiem teologicznym i „Kościoły Solidarne” – zajmuje się solidarnością między Kościołami, pracą z imigrantami i problemami kobiet. Biura CEC znajdują się w Genewie, Brukseli i Strasburgu.
||
*Viktor Orbán*
Były premier Węgier (w latach 1998-2002). Urodził się w 1963 r. w Székesfehérvár. W 1987 r. ukończył prawo na uniwersytecie Eötvös Loránd w Budapeszcie. W 1988 r. wraz z innymi studentami założył Związek Młodych Demokratów (FIDESZ), pierwszą formację polityczną opozycji. W 1989 r. wygłosił słynne przemówienie, w którym zażądał wolnych wyborów i wycofania wojsk radzieckich z Węgier.W 1990 r. wybrany został posłem. W wyniku jego działań FIDESZ z radykalnej organizacji studenckiej przeobraził się w prawdziwą partię polityczną, która w 1998 r. zdołała wygrać wybory parlamentarne. Zwycięstwo to przyniosło Orbanowi tekę premiera.
||
*Ks. Jan Ostryk*
Ksiądz Superintendent (biskup) Kościoła Ewangelicko – Metodystycznego. Urodzony w 1951 r. w Bytomiu. W 1976 r. ukończył Wyższe Seminarium Teologiczne im. Jana Łaskiego w Warszawie. Zwierzchnik Okręgu (Diecezji) Zachodniego Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego, obejmującego swym zasięgiem Pomorze, Wielkopolskę i Śląsk. Przewodniczący Wielkopolskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej w Poznaniu. Żonaty, ojciec piątki dzieci.
||
*Dr Jarosław Pietras*
Sekretarz stanu w UKIE. Urodził się w 1955 r. Po ukończeniu studiów był pracownikiem naukowym na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ma stopień doktora nauk ekonomicznych. Był stypendystą Fundacji Fulbrighta na Uniwersytecie DUKE w Północnej Karolinie, także stypendystą na Uniwersytecie Glasgow oraz w Centrum Studiów Polityki Europejskiej w Brukseli w 1994 roku. W latach 1991-1994 był głównym polskim negocjatorem w obszarze usług w ramach Rundy Urugwajskiej GATT, a także negocjatorem w zespole negocjującym Układ Europejski w 1991 roku. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Polskiego Towarzystwa Przyjaciół ONZ oraz wiceprzewodniczącym Services World Forum.
||
*Prof. Hans-Gert Poettering*
Przewodniczący Grupy EPP-ED w Parlamencie Europejskim. Urodził się w 1945 r. w Bersenbrück w Dolnej Saksonii. Studiował na wydziałach prawa, politologii i historii na uniwersytecie w Bonn i w Genewie. W 1974 r. obronił pracę doktorską. W 1976 r. zdał Państwowy Egzamin Prawniczy II stopnia. W 1995 r. uzyskał tytuł profesora honorowego.Od 1979 r. jest posłem do Parlamentu Europejskiego. Od 1999 r. – członkiem Prezydium i Zarządu Federalnego CDU, a także wiceprzewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej. Odznaczony Medalem im. Roberta Schumana, Wielkim Orderem za Zasługi dla Republiki Federalnej Niemiec, Odznaką Honorową Republiki Austrii i Złotym Medalem Europejskim.
||
*Marcin Przeciszewski*
Historyk i dziennikarz. Prezes i redaktor naczelny Katolickiej Agencji Informacyjnej, konsultor Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Środków Społecznego Przekazu, wiceprzewodniczący Rady Forum Świętego Wojciecha, prezes Fundacji Konferencji Episkopatu Polski na rzecz Wymiany Informacji Katolickiej. W latach 1991- 1994 redaktor naczelny Chrześcijańskiego Kwartalnika Osób Niepełnosprawnych i ich Rodzin: „Cienie i Światło”, w latach 1990 – 1993 kierownik działu religijnego tygodnika „Spotkania”. Od 1986 do 1991 roku wiceprzewodniczący międzynarodowego Ruchu Wiara i Światło. Przewodniczący Komisji Programowej V Zjazdu Gnieźnieńskiego „Europa Ducha”, Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego VI Zjazdu Gnieźnieńskiego „Europa dialogu”. Żonaty, czworo dzieci.
||
*Abp Stanisław Ryłko*
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich. Urodził się w 1945 r. w Andrychowie. Ukończył Wyższe Seminarium duchowne Archidiecezji Krakowskiej, Papieski Wydział Teologiczny w Krakowie i Papieski uniwersytet gregoriański w Rzymie, gdzie w 1978 r. obronił doktorat z nauk społecznych. W 1969 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był sekretarzem Komisji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich, od 1987 r. jako kierownik Sekcji Młodzieżowej Papieskiej Rady ds. Świeckich koordynował Światowe Dni Młodzieży z Ojcem Świętym w Santiago de Compostela i w Częstochowie. Od 1992 r. pracownik Sekcji Polskiej Sekretariatu Stanu. W 1995 r. wyniesiony do godności biskupiej. Jest Przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Świeckich, konsultorem Kongregacji Nauki Wiary i członkiem Papieskiej Rady Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych.
||
*Prof. Teresa Maria Reklewska*
Artystka, malarka, witrażystka. Urodziła się w 1931 r. W 1956 r. ukończyła warszawską ASP na Wydziale Tkaniny. Po otrzymaniu dyplomu studiowała na Paryskiej Akademii Sztuk Pięknych a w 1958 r. ukończyła pracownię sztuki sakralnej (Atelier d’Art Sacre) u prof. Jacquesa de Chevalliera, u którego uczyła się witrażu. Od 1958 r. artystka próbowała założyć własną pracownie witraży opartą na zasadach sztuki odmiennych od dziewiętnastowiecznych. Pracownia taka powstała w 1975 r. Artystka ze swoim zespołem zrealizowała monumentalne prace we Wrocławiu – transept (1982 r.) i kaplicę bł. Czesława w kościele Dominikanów. Jest autorką witraży o charakterze sakralnym (Warszawa, Wrocław, Nowy Sącz, Kąty Korynckie, Anin) jak i świeckim (Belgia, Francja, Japonia, Kanada, Szwajcaria, Polska, USA). W 1976 r. za witraże kościoła Św. Marcina w Warszawie i kościoła N.M. Panny na Piasku we Wrocławiu otrzymała nagrodę im. Brata Alberta.
||
*Michael Schudrich*
Główny Rabin Polski. Urodził się w 1955 roku w Nowym Jorku. Uczęszczał do szkół żydowskich w rejonie Nowego Jorku, następnie studiował na State University of New York w Stony Brooks. W 1977 uzyskał BA w religioznawstwie. Został rabinem w 1980, a dwa lata później ukończył studia historyczne na uniwersytecie Columbia.Lata 1983-1989 spędził w Japonii, gdzie dbał o potrzeby religijne miejscowej społeczności żydowskiej, uczył żydowskiej kultury i historii. Działał także na rzecz upamiętnienia bohaterskiej działalności Sugihary.Już jako student, w latach 70., podróżował do Europy Środkowej i Wschodniej i nawiązywał kontakty z żyjącymi tu Żydami. W 1990 zaczął pracować dla Fundacji Laudera. Lata 1992-98 spędził w Warszawie. Do Polski powrócił w czerwcu 2000 jako główny rabin Warszawy i Łodzi. Od 8 grudnia 2004 pełni funkcję Głównego Rabina Polski.
||
*Dr Mona Siddiqui*
Dyrektor Centrum Studiów nad Islamem Uniwersytetu Glasgow. Urodziła się w Pakistanie. Studiowała w Wielkiej Brytanii, w 1991 obroniła pracę doktorską z klasycznego prawa islamskiego na Uniwersytecie w Manchester. Główne dziedziny zainteresowań i badań to: klasyczne prawo islamskie, wczesna myśl i teologia islamska, współczesna problematyka prawna i etyczna islamu oraz współczesna literatura arabska. Oprócz pracy naukowej zaangażowana jest w działalność publicystyczną. Współpracuje z prasą, radiem i telewizją z wielu krajów. Występuje jako ekspert i konsultant w sprawach islamu. Od 1997 r. stale współpracuje z BBC.Mężatka, troje dzieci.
||
*Aleksander Smolar*
Politolog, publicysta, prezes Fundacji im. Stefana Batorego.Studiował ekonomię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1971-1989 przebywał na emigracji politycznej we Francji, we Włoszech i Wielkiej Brytanii. Był założycielem i redaktorem naczelnym kwartalnika \”Aneks\” zajmującego się kwestiami społeczno-politycznymi. W latach 1989-1990 był doradcą ds. politycznych premiera Tadeusza Mazowieckiego. Następnie w latach 1992-1993 zajmował stanowisko doradcy ds. polityki zagranicznej premier Hanny Suchockiej. Jest pracownikiem naukowym francuskiego Krajowego Centrum Badań Naukowych.Od roku 1990 jest prezesem Zarządu Fundacji im. Stefana Batorego. Fundacja, założona przez amerykańskiego finansistę George’a Sorosa jest niezależną organizacją pozarządową pożytku publicznego.
||
*Hanna Suchocka*
Ambasador Polski przy Stolicy Apostolskiej. Urodziła się w 1946 r. w Pleszewie. W latach 1969-84 członek SD, od 1980 członek i ekspert NSZZ „Solidarność”. Od 1991 w Unii Demokratycznej. W latach 1992- 1993 pełniła funkcję premiera. Była jednym ze współzałożycieli Unii Wolności. W latach 1997-2000 była Ministrem Sprawiedliwości. Od 2001 Ambasador RP w Watykanie. Jest doktorem prawa.
||
*Ks. Nicolae Tanase*
Prawosławny ksiądz z rumuńskiego miasteczka Valea Plopului, ojciec sześciorga dzieci, założyciel stowarzyszenia PRO VITA.Powstało ono w 1994 r. Zadaniem stowarzyszenia jest opieka (czasowa lub stała) nad dziećmi, których matki zdecydowały się je urodzić, lecz nie mają warunków na ich wychowanie. Stowarzyszenie przygarnia również sieroty i dzieci ulicy.Ks. Tanase animuje również dwa małe wydawnictwa – propagujące treści prawosławne i antyaborcyjne. W czasie reżimu komunistycznego zmobilizował mieszkańców miasteczka Valea Plopului do budowy kościoła, który, mimo zakazu władz, wznoszony był przez wiernych w nocy.
||
*Ks. Lech Tranda*
Proboszcz warszawskiej parafii ewangelicko – reformowanej. Urodził się w 1956 r. w Warszawie. W 1990 r ukończył Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie, w 1993 r. Predigerseminar w Wuppertalu. W 1990 r. ordynowany został na duchownego. Funkcję proboszcza pełni od 1996 r. Redaktor naczelny „Jednoty”, wiceprezes Rady Zarządzajacej Polskiego Komitetu Narodowego UNICEF. Żonaty, troje dzieci.
||
*Ks. Noël Treanor*
Sekretarz generalny COMECE (Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej). Komisja składa się z 21 biskupów delegowanych przez Konferencji Episkopatów poszczególnych krajów UE. Zadaniem Komisji jest umacnianie współpracy różnych duszpasterstw Europy (sesje, konferencje i seminaria dla różnych środowisk), dialog z instytucjami Unii Europejskiej nt. kształtowania prawodawstwa europejskiego (grupy robocze z udziałem ekspertów) i monitorowanie polityki europejskiej (comiesięczny biuletyn Europe Infos). COMECE działa od 1980 r. Spotkania członków Komisji wraz z przedstawicielem Stolicy Apostolskiej odbywają się dwa razy w roku.
||
*Zelev Ivan*
Profesor teologii na Uniwersytecie w Sofii, Dyrektor Zarządu ds. Religijnych przy Radzie Ministrów Bułgarii.Urodził się w 1944 r. w Haskowie. Ukończył teologię na Akademii Teologicznej i filologię klasyczną na Uniwersytecie w Sofii. Studia doktoranckie odbywał w Sofii i w Atenach.W latach 1989 –1992 był wice-dziekanem Akademii Teologicznej (która w 1991 r. na powrót stała się Wydziałem Teologicznym Uniwersytetu w Sofii). W latach 1995-1999 – zastępcą rektora Uniwersytetu w Sofii. Od 2000 r. – dziekanem Wydziału Teologicznego. Był oficjalnym przedstawicielem Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego w dialogu z Prawosławnymi Kościołami wschodnimi oraz reprezentantem Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego w komisjach i na konferencjach Kościołów Prawosławnych. Autor licznych publikacji w wielu językach.
||
*Prof. Szewach Weiss*
Przewodniczący Światowej Rady Instytutu Yad Vashem, profesor nauk politycznych. Urodził się w Polsce w 1935 r. Przeżył Holokaust, w 1947 r. przybył do Palestyny. Służył w siłach obronnych Izraela. Studiował na Uniwersytecie w Tel-Avivie i na Hebrajskim Uniwersytecie w Jerozolimie, gdzie otrzymał doktorat. W 1975 r. mianowany został profesorem. Jest członkiem Partii Pracy. W latach 1981- 1999 członek Knessetu. W 2000 r. mianowany został przewodniczącym Rady Yad Vashem. W latach 2000-2004 pełnił funkcję ambasadora Izraela w Polsce. Jest autorem wielu książek na temat Holokaustu, na temat politycznych i społecznych aspektów funkcjonowania państwa Izrael, jak również książek dla dzieci.
||
*Prof. Tadeusz Zieliński*
Urodził się w 1966 r. Teolog i prawnik, doktor habilitowany, profesor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, dziekan Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego w Warszawie, przewodniczący Komisji Wychowania Chrześcijańskiego Polskiej Rady Ekumenicznej, redaktor naczelny kwartalnika „Myśl Protestancka”. W latach 1993-1997 oraz 1997-2001 poseł na Sejm RP (II i III kadencja). Wydał m. in. książki: Roger Williams. Twórca nowoczesnych stosunków państwo-Kościół (Warszawa 1997), Iustificatio impii. Usprawiedliwienie „sola fide” jako główny artykuł wiary protestancko-konserwatywnego nurtu Kościoła Anglii (Warszawa 2002). Autor artykułów publikowanych m. in. w: „Jednocie”, „Myśli Protestanckiej”, „Państwie i Prawie”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Roczniku Teologicznym ChAT”, „Studia Oecumenica”, „Studiach i Dokumentach Ekumenicznych”, „Śląsku” i „Więzi”.
||
*o. Maciej Zięba OP*
Prowincjał polskich dominikanów. Urodził się w 1954 r. we Wrocławiu. W 1978 ukończył fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie pracował naukowo jako fizyk w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej we Wrocławiu. Związany od 1973 r. z kręgami opozycji demokratycznej, był członkiem zarządu a później wiceprezesem wrocławskiego KIK. W sierpniu 1980 został ekspertem regionu Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”. Założyciel i pierwszy redaktor naczelny „Solidarności Dolnośląskiej”, potem dziennikarz „Tygodnika Solidarność” w Warszawie. W sierpniu 1981 wstąpił do Zakonu Dominikanów, w którym w 1986 r. złożył śluby wieczyste. W 1987 otrzymał święcenia kapłańskie. W 1997 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Filozofii PAT. W 1988/89 r. był stypendysta Uniwersytetu w Eichstätt, w 1990 r. Catholic University of America (Waszyngton), a w 1991 r. American Enterprise Institute w Waszyngtonie.Opublikował książki: „Biało-czarne zapiski” (1987) Chrześcijaństwo-demokracja-kapitalizm” (wraz z M. Novakiem i A. Rauscherem SJ, 1993), „Po szkodzie? Przed szkodą?” (1996), „Demokracja i antyewangelizacja” (1997), „Niezwykły pontyfikat” (1997), „Papieże i kapitalizm” (1998); jak również kilkaset artykułów w prasie krajowej m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Przeglądzie Politycznym”, „Znaku”, „Ethosie”, „Odrze”, „Res Publice” oraz prasie zagranicznej. Jego prace tłumaczone były w USA, Anglii, Niemczech, Czechach i na Ukrainie.Od 1990 r jest wykładowcą należącego do Papieskiej Akademii Teologicznej Kolegium Filozoficzno-Teologicznego O.O. Dominikanów, od 1991 r. wykłada na Wydziale Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, a od 1994 r. na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. W latach 90-tych uczestniczył w kilkudziesięciu seminariach i konferencjach oraz wygłaszał gościnne wykłady na wyższych uczelniach w Polsce, USA, Włoszech, Czechach i na Ukrainie.Jest członkiem rady programowej Studium Generale Europa przy Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, Centrum im. Adama Smitha w Warszawie oraz kwartalnika myśli politycznej „Civitas”. Współzałożyciel (1992 r.) i członek zarządu Ośrodka Myśli Politycznej w Krakowie. Założyciel (1995 r.) i dyrektor Instytutu Tertio Millennio w Krakowie.W roku 1998 został wybrany prowincjałem Polskiej Prowincji Dominikanów.
||
*Abp Ioannis Zizioulas*
Prawosławny metropolita Pergamonu. Urodził się w 1931 r. w Kataphygion Kozanis. W 1955 r. ukończył teologię na uniwersytecie w Atenach. Studiował taż na Harwardzie. W 1965 uzyskał stopień doktora teologii na uniwersytecie w Atenach. W 1986 r. został mnichem i w tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie i otrzymał sakrę biskupią jako metropolita Pergamonu. Jest doktorem honoris causa uniwersytetu w Belgradzie i Instytutu Katolickiego w Paryżu. Był sekretarzem Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów w Genewie. Przez 14 lat wykładał teologię systematyczną na uniwersytecie w Glasgow. Miał też wykłady w Genewie, Londynie i na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Reprezentuje Patriarchat Ekumeniczny w wielu międzynarodowych organizacjach kościelnych, prowadzi dialog teologiczny z Kościołem Katolickim i Kościołem Anglikańskim. Od 1993 jest członkiem Akademii Nauk w Atenach.
||
*Ks. Prof. Paul Zulehner*
Teolog pastoralista, Dziekan Wydziału Teologii Katolickiej na Uniwersytecie Wiedeńskim, jeden z czterech doradców Rady Konferencji Episkopatów Europy. Urodził się w1939 r. w Wiedniu. Studiował w Innsbrucku, gdzie już w wieku 22 lat obronił pracę doktorską z filozofii u znanego etyka i socjologa, jezuity o. Johannesa Schaschinga. W 1964 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Wiedniu, a dwa lata później obronił kolejny doktorat w Innsbrucku, tym razem na podstawie pracy na temat relacji między Kościołem a „austromarksizmem”. Pod koniec lat sześćdziesiątych rozpoczął wykłady w seminarium duchownym w Wiedniu. W 1974 r. habilitował się w Würzburgu na podstawie pracy o sekularyzacji, po czym pracował na uniwersytetach w Bambergu i Pasawie, skąd przeniósł się na Uniwersytet Wiedeński. Od 20 lat kieruje tam katedrą teologii pastoralnej i kerygmatyki. W 1985 r. został doradca teologicznym przy Radzie Konferencji Biskupów Europy CCEE. Założył Forum Duszpasterskie dla Wspierania Kościołów w Europie Środkowej i Wschodniej oraz ośrodek kościelnych badań socjologicznych. Jest dokładnym obserwatorem życia międzynarodowego i komentuje je w świetle wiary. Szczególnie wiele uwagi poświęca Kościołowi w krajach postkomunistycznych. Ma opinię „mistrza komunikacji”, który doskonale potrafi przekazywać teologię szerokiemu odbiorcy. Opublikował ponad 50 prac poświęconych socjologii religii.
*Abp Józef Życiński*
Arcybiskup metropolita lubelski, wielki Kanclerz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Urodził się w 1948 r. w Nowej Wsi koło Piotrkowa Trybunalskiego. W 1972 r. po ukończeniu studiów w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie. W 1976 r. na Wydziale Teologicznym w Krakowie uzyskał tytuł doktora teologii. Drugi tytuł doktora, tym razem filozofii, uzyskał na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po habilitacji w 1980 r. kierował Katedrą Logiki i Metodologii w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1982-1985 pełnił funkcję prodziekana, a od 1988 do 1990 dziekana Wydziału Filozoficznego tej uczelni. Był współorganizatorem odbywającego się w Krakowie konwersatorium interdyscyplinarnego „Nauka – Wiara”. W listopadzie 1990 r. został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji tarnowskiej, a w czerwcu 1997 r. arcybiskupem metropolitą lubelskim, z którą to posługą wiążą się obowiązki wielkiego kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Autor licznych publikacji krajowych i zagranicznych. Jest członkiem Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki w Salzburgu, konsultorem w Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej, członkiem Papieskiej Rady Kultury, członkiem Wspólnej Grupy Roboczej Kościoła Rzymsko-katolickiego i Światowej Rady Kościołów, członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski oraz Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu RP. Przewodniczy Radzie Episkopatu ds. Świeckich i Radzie Programowej KAI. Jest członkiem Komisji Episkopatu ds. Nauki Wiary, członkiem Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa, członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, członkiem Komitetu Nauk Filozoficznych PAN oraz Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN.
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
