Prezentacja treści dokumentu kończącego pierwszy rok Synodu

Dziś przed południem w auli Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi odbyło się nadzwyczajne posiedzenie synodalne. Tematem, nad którym pochylili się synodałowie była prezentacja treści dokumentu kończącego pierwszy rok Synodu oraz dyskusja nad tym dokumentem.

Spotkanie rozpoczęła modlitwa przedpołudniowa Liturgią Godzin, w czasie której swoje słowo wygłosił arcybiskup Grzegorz Ryś, metropolita łódzki.

– W dziele Synodu o to właśnie idzie, w ewangelizacji właśnie o to idzie, w Kościele o to idzie, żeby nie szukać siebie samych – mówił łódzki pasterz. Odwołując się do aktualnych kontekstów Kościoła abp Ryś wskazał na obchodzone dziś 30-lecie Archidiecezjalnego Ośrodka Adopcyjnego – pierwszego Kościelnego ośrodka adopcyjnego w Polsce. – Jeśli nie dajemy ludziom doświadczenia wolności, bezinteresownej miłości – takiej władzy, która jest władzą ojca na dzieckiem, a nie satrapy nad niewolnikiem, przetrącamy człowiekowi możliwość wejścia do Królestwa Bożego. To jest szukanie siebie, szukanie wołanego interesu, jakaś interesowność w podejściu do człowieka w Kościele – zaznaczył.

Drugim kontekstem czasowym, do którego nawiązał metropolita łódzki jest spotkanie przewodniczących episkopatów świata w Rzymie z Ojcem Świętym na temat ochrony dzieci w Kościele. – To spotkanie miało służyć temu, żeby w końcu w centrum naszej uwagi stanęło dziecko – człowiek poszkodowany, i żeby chronić tego młodego, a nie siebie samych. To jest ciągła pokusa, by zadbać o siebie, postawić na sobie. – zaznaczył arcybiskup.

Następnie ks. dr hab. Sławomir Szczyrba dokonał wprowadzenia i prezentacji dokumentu kończącego pierwszy etap IV Synodu Archidiecezji Łódzkiej, który poświęcony został młodzieży.

– Dokument ten jest, chciałoby się tak powiedzieć, posługując się skojarzeniami i obrazami biblijnymi (por. Rdz 8, 8-11), pierwszą z gołębic Noego wypuszczonych z Arki/ Kościoła łódzkiego w nowym Millenium, u kresu pierwszego wieku jego istnienia, wysłaną na zbadanie warunków możliwości rozpoczęcia nowego etapu życia. Ufamy, że jego wylot, jak tamten wylot gołębicy, zaowocuje także „świeżym listkiem z drzewa oliwnego”. Że będzie zwiastunem nadziei. Dary i wezwanie Boga są bowiem nieodwołalne (por. Rz 11, 29) – podkreślił prelegent.

Ks. Szczyrba zwrócił uwagę, że dokument nie jest zaadresowany bezpośrednio do młodych, choć ich, jako czytelników, nie wyklucza. Taka intencja nie wchodzi w ogóle w grę! Bardzo raduje mnie pomysł Księdza Arcybiskupa napisania listu do młodych Archidiecezji Łódzkiej, z którego zwierzył się podczas ostatniej rozmowy. Przepraszam za tę niedyskrecję. Pozwalam sobie jednak tutaj, publicznie, wobec uczestników Synodu, wręcz prosić o niezwłoczne zrealizowanie tego pomysłu! (Nawet z dołączoną prośbą o echo zwrotne!) Jeszcze przed Areną Młodych i Areną Rodzin – dodał wykładowca WSD.

Dokument podzielony na trzy części zawiera w sobie pewną esencję tego, co przez rok udało się wypracować podczas wspólnych posiedzeń Synodalnych.

W pierwszej części została zarysowana perspektywa obecnej sytuacji młodego Kościoła Łódzkiego i postawiono pytanie: – Młodzi Archidiecezji Łódzkiej – jakimi są w świetle przeprowadzonych badań? Także i tu, na zawarte w tytule pytanie, można by odpowiedzieć krótko, a zarazem zastanawiająco, bazując na wynikach badań: Są takimi niekoniecznie z własnego wyboru – dodał.

W drugiej części dokumentu końcowego autor przypatruje się młodym przez pryzmat swojego patrzenia na Kościół, gdyż jedno i drugie spojrzenie jest niezwykle ważne. – Patrząc na młodych naszej archidiecezji zobaczyliśmy szereg zaniedbań leżących po naszej – dorosłych (świeckich i duchownych) stronie. Kwestia jest dość rozległa i nie daje się sprowadzić do kilku, czy kilkunastu konkretnych zaniedbań rodziców i takiż duchownych. Wspólnym mianownikiem sytuacji oglądanej przez nas, która w równym stopniu naznacza młodych, jak i niby dorosłych, jest właśnie niedojrzałość ludzka i niedojrzałość w wierze. Niedojrzałość ludzka z powodu niedojrzałości w wierze – podkreślił prelegent.

Trzecia i ostatnia część prezentowanego dokumentu, ma być swoistego rodzaju receptą, która ma dać odpowiedź na to, co dalej z młodym Kościołem Łódzkim. Autor przedstawił tutaj postulaty, które mogą pomóc – zaradzić obecnej sytuacji. – Wielką i pilną sprawą, ściśle pozostającą w związku z dojrzałością ludzką i dojrzałością w wierze, dojrzałością w wierze i dojrzałością ludzką, jest zaangażowanie w dzieła miłosierdzia i gest charytatywny, uważnie prowadzony. Potrzebna jest pilna korekta kursu naszych „wspólnot” parafialnych. Badania i tu, w zakresie „bezinteresownej pomocy innym” boleśnie obnażają naszą „głębię” wiary. Przynaglenie do stworzenia realnej alternatywy dla „kultury tymczasowości”, która naznacza młodych, i przekonania wszystkich, że mogą mieć realny wpływ na tworzenie takiej alternatywy. – zakończył autor dokumentu.

Po prezentacji dokumentu rozpoczęła się dyskusja, w której synodałowie zadawali pytania oraz dzielili się swoimi wątpliwościami nt zapisów znajdujących się dokumencie końcowym.

Nadzwyczajne spotkanie Synodalne zakończyła wspólna modlitwa za Synod.