Proces beatyfikacyjny Jana Pawła II – kalendarium

Zapowiedź zakończenia procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II w diecezji rzymskiej w drugą rocznicę jego śmierci – 2 kwietnia jest okazją do krótkiego przypomnienia jego przebiegu. Jest on wyjątkowy, gdy chodzi o współczesne dzieje Kościoła, gdyż rozpoczął się formalnie już w nieco ponad miesiąc od śmierci Ojca Świętego i dobiegnie końca na szczeblu diecezjalnym w niespełna dwa lata później.

Oto kalendarium najważniejszych wydarzeń:
*Rok 2005*
2 kwietnia – o godz. 21.37 „w czasie I Nieszporów święta Miłosierdzia Bożego” w swym pokoju w Watykanie zmarł Jan Paweł II. Jego odejściu do wieczności towarzyszą modlitewnie wielkie rzesze wiernych na Placu św. Piotra, a za pośrednictwem stacji telewizyjnych, obecnych tam i śledzących na bieżąco przebieg wydarzeń, również miliony ludzi na całym świecie. Hołd zmarłemu przed jego trumną wystawioną w bazylice św. Piotra do czasu pogrzebu złożyło ponad 3 mln osób z całego świata, którzy stali często wiele godzin w ogromnej kolejce, by przez chwilę popatrzeć po raz ostatni na jego doczesne szczątki i pomodlić się za niego.

8 kwietnia – na Placu św. Piotra uroczysty pogrzeb Ojca Świętego pod przewodnictwem dziekana Kolegium Kardynalskiego kard. Josepha Ratzingera. Obecne są oficjalne delegacje 169 państw, w tym 10 monarchów, 59 głów państw i 17 szefów rządów oraz ponad 100 tys. osób, którym udało się dostać na Plac. Wśród wiernych widać transparenty z napisem „Santo subito”, czyli „Święty natychmiast” – w ten sposób ludzie dali wyraz swemu szacunkowi i miłości do zmarłego oraz przekonaniu, że swoim życiem zasłużył na wyniesienie na ołtarze.

19 kwietnia – kard. J. Ratzinger zostaje wybrany nowym papieżem i przyjmuje imię Benedykta XVI. Wiadomość o tym ogłasza publicznie z głównej loggii bazyliki św. Piotra o godz. 18.44 kard. Jorge Arturo Medina Estévez. Już w pierwszym przemówieniu wygłoszonym po ukazaniu się tłumom na Placu św. Piotra następca Jana Pawła II składa mu hołd, nazywając go „wielkim papieżem” i określając samego siebie jako „zwykłego i skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. Kilkakrotnie mówi o swym szacunku i przywiązaniu do swego poprzednika w przemówieniach do kardynałów i przy innych okazjach.

9 maja – reskrypt (dokument) prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. José Saraivy Martinsa, informujący, że Benedykt XVI zezwolił na odstąpienie od wymaganego przez przepisy kościelne okresu 5 lat od śmierci danej osoby i na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II od zaraz. Zostaje on ogłoszony oficjalnie 13 maja podczas spotkania nowego papieża z duchowieństwem rzymskim w bazylice św. Jana na Lateranie, wywołując długotrwałą owację zgromadzonych.

18 maja, 85. urodziny Jana Pawła II – edykt kard. Camillo Ruiniego, wikariusza generalnego Jego Świątobliwości dla diecezji rzymskiej, który „zachęca wszystkich i poszczególnych wiernych, aby nas informowali bezpośrednio bądź przekazywali Trybunałowi Diecezjalnemu Wikariatu Rzymu (…) wszelkie informacje, które mogą zawierać jakiekolwiek elementy przemawiające na korzyść bądź przeciwko opinii świętości wspomnianego sługi Bożego”. Dokument ten będzie odtąd wisiał przez dwa miesiące na bramie Wikariatu Rzymu, a także Krakowskiej Kurii Metropolitalnej oraz został ogłoszony na łamach rzymskiego informatora diecezjalnego „Rivista Diocesana” i dzienników „Osservatore Romano” i „Avvenire”.

W tym samym dniu imieniem Jana Pawła II został nazwany szczyt górski w masywie Gran Sasso w Apeninach; u jego podnóża kard. J. Saraiva Martins odprawił Mszę św. w intencji zmarłego. Przy jego grobie w Grotach watykańskich liturgię sprawował długoletni sekretarz osobisty Ojca Świętego abp Stanisław Dziwisz.

3 czerwca – Benedykt XVI mianował abp. Dziwisza metropolitą krakowskim.

28 czerwca – oficjalne rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego w diecezji rzymskiej; postulatorem sprawy zostaje mianowany ks. Sławomir Oder (ur. 7 sierpnia 1960 w Chełmży, wyświęcony 14 maja 1989 dla diecezji toruńskiej; od 13 lat pracujący w Wikariacie Rzymu), który wcześniej był m.in. postulatorem sprawy bł. ks. Stefana Frelichowskiego, kapłana-męczennika, beatyfikowanego przez Jana Pawła II w 1999 r.

4 listopada – rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego w archidiecezji krakowskiej: w katedrze na Wawelu pierwsze posiedzenie Trybunału Rogacyjnego pod przewodnictwem bp. Tadeusza Pieronka.

*2006*
29 stycznia – w wypowiedzi dla włoskiego radia RAI ks. Sł. Oder potwierdził pogłoski, że ustalono już cud, który będzie podstawą do wyniesienia papieża Polaka na ołtarze. Podczas tej samej audycji poinformowano, że świadkiem w procesie beatyfikacyjnym będzie Joaquin Navarro-Valls.

24 marca – I konsystorz publiczny Benedykta XVI, podczas którego insygnia kardynalskie otrzymało 15 hierarchów, w tym abp Stanisław Dziwisz.

1 kwietnia – w katedrze na Wawelu zakończono proces rogatoryjny w achidiecezji krakowskiej, połączony z ingresem kardynalskim metropolity krakowskiego. W kazaniu wygłoszonym podczas Mszy św. ujawnił on, że w toku procesu przesłuchano ponad stu świadków.

2 kwietnia – w pierwszą rocznicę odejścia do wieczności Jana Pawła II Mszę św. przy jego grobie w Watykanie dla pielgrzymów polskich odprawił jego były sekretarz osobisty ks. Mieczysław Mokrzycki, a w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach – kard. St. Dziwisz. Grób papieża Polaka odwiedził w tym dniu także prezydent Włoch Carlo Azeglio Ciampi.

3 kwietnia – Mszę św. rocznicową odprawił na Placu św. Piotra Benedykt XVI; w homilii ponownie złożył hołd swemu poprzednikowi, mówiąc, że ofiarował on Bogu i Kościołowi całe swoje życie

27 maja – podczas pobytu w Kalwarii Zebrzydowskiej w ramach swej podróży apostolskiej do Polski Ojciec Święty wyraził nadzieję na „rychłą beatyfikację i kanonizację Jana Pawła II”.

*2007*

10 marca – kard. Camillo Ruini zapowiedział, że 2 kwietnia zostanie zamknięty proces beatyfikacyjny sługi Bożego Jana Pawła II na szczeblu diecezji rzymskiej a cała jego dokumentacja będzie przekazana Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Jeszcze żaden proces tego rodzaju na poziomie diecezji w naszych czasach nie rozpoczął się tak szybko po śmierci danego kandydata na ołtarze i nie zakończył się w ciągu niespełna dwóch lat od jego otwarcia. Obecnie dalszy bieg spraw będzie w rękach kongregacji watykańskiej.