Prof. Janik: Jan Paweł II modlił się i rozmyślał w niezwykłym skupieniu

– Jana Pawła II cechowała wielka modlitwa, był wtedy bardzo skupiony, rozmyślał – powiedział KAI prof. Jerzy Janik, fizyk i matematyk, którego refleksje nad związkiem między nauką a religią przyczyniły się do spotkania i przyjaźni z ks. Karolem Wojtyłą. Początkowo nieformalne spotkania przekształciły się z czasem w seminaria naukowe, w których uczestniczyli fizycy, biologowie, teologowie i filozofowie.

Prof. Jerzy Janik wspominał, że podczas wypraw górskich, wtedy jeszcze ks. Karol Wojtyła w pewnym momentach dyskretnie oddalał się gdzieś w ciągu dnia lub szedł z tyłu, wtedy widać było, że jest niezwykle skupiony, medytuje, rozmyśla. „Widzieliśmy, że się modli” – wspomina.

„Wielokrotnie widziałem go modlącego się, jako księdza, metropolitę krakowskiego, później papieża, był wówczas niezwykle skupiony” – mówił prof. Janik. „Spotkania naukowe w Castel Gandolfo zawsze rozpoczynały się lub kończyły Mszą świętą” – powiedział. I dodał, że Jana Pawła II cechowała wielka modlitwa, robił to także w skupieniu przed i po nabożeństwach.

„Moje badania naukowe dotyczą wiary, nauki i filozofii, czuję, że Jan Paweł II przez cały czas mi w nich towarzyszy” – podkreślił prof. Janik.

W latach 50. refleksje prof. Jerzego Janika nad związkiem między nauką a religią doprowadziły go do spotkania z ks. Karolem Wojtyłą. Początkowo nieformalne spotkania przekształciły się w seminaria naukowe, w których brali udział fizycy, biologowie, teologowie, filozofowie. Odbywały się one przez wiele lat, a po wyborze kardynała Wojtyły na papieża przeniosły się do Castel Gandolfo.

Prof. Jerzy Janik jest fizykiem i matematykiem, specjalizuje się w fizyce neutronowej, jest długoletnim pracownikiem naukowy Instytutu Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego w Krakowie, członkiem Polskiej Akademii Nauk, Norweskiej Akademii Nauk i Literatury, doktorem honoris causa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.