Prymas do neoprezbiterów: nie idziecie, by mówić o sobie

„Nie idziecie po to, by mówić o sobie, ale by pokornie dawać świadectwo Jezusowi. Wasze czyny, wasze kapłańskie życie, będzie świadectwem tego, kim jesteście. Czyny, nie słowa, świadczyć będą” – mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak do diakonów, którym 29 maja udzielił święceń kapłańskich.

Uroczysta Msza św. sprawowana była w katedrze gnieźnieńskiej z udziałem rodzin i przyjaciół młodych księży. Zwracając się do nich po zwyczajowym pouczeniu abp Wojciech Polak przypomniał, że przyjmując sakrament kapłaństwa upodabniają się do Chrystusa i z tego głębokiego, wewnętrznego podobieństwa mają czerpać nie tylko siłę, ale także styl życia i przeżywania kapłaństwa.

„Dla nas normalnością jest świętość duszpasterska” – powtórzył za papieżem Franciszkiem Prymas, przestrzegając przed pokusą „normalności”, która kieruje się jedynie własnym upodobaniem, zadowala własną oceną i szuka uznania u innych.

„Jeśli ksiądz decyduje się być jedynie osobą «normalną», będzie kapłanem przeciętnym, albo jeszcze gorzej” – dodał za Franciszkiem abp Polak.

Wskazał też za czytaną dziś Księgą Mądrości Syracha, że prawdziwą mądrość zyskuje się na modlitwie. Wiedza, kwalifikacje, kompetencje są ważne, ale to mądrością Bożą trzeba się w życiu kierować i tą właśnie mądrość nieść do ludzi.

Metropolita gnieźnieński przyznał również, że podobnie jak w dzisiejszej Ewangelii arcykapłani pytali Jezusa «jakim prawem to czynisz», tak ludzie pytają dziś, w czym tkwi źródło kapłańskiej posługi? Czy robisz to tylko na polecenie biskupa? Czy jest to od Boga?

„Nie pójdziecie, by to tylko tłumaczyć czy objaśniać. Pójdziecie, ukazując, że choć nosicie ten skarb w naczyniach glinianych, choć po ludzku słabi i ułomni jesteście, to także po to, aby wciąż się objawiało, że moc jest z Boga, a nie z was. I że jest to moc zbawcza, moc i siła, która jest z Boga” – mówił neoprezbiterom abp Polak.

Przypomniał im również, że to ich życie, ich czyny, a nie słowa czy deklaracje świadczyć będą.

„Nie idziecie po to, by mówić o sobie, ale by pokornie dawać świadectwo Jezusowi” – podkreślił Prymas powtarzając za papieżem Franciszkiem, że dziś jest czas pocieszania, a nie walki z pogaństwem, czas radosnego głoszenia Zmartwychwstałego, a nie narzekania na dramat sekularyzacji, czas wypełniania świata miłością, a nie uwielbienia światowości, czas świadczenia o miłosierdziu, a nie tylko przypominania obowiązujących norm i zasad.

„Niech więc Ten, który swą łaską wezwał was i powołał, a dziś przez sakrament święceń upodobni was do siebie, da wam mądrość i odwagę, pokorę i radość, siłę i zdolność do ofiarowania waszego życia, i z taką gotowością idźcie w świat” – mówił na koniec Prymas Polski.

Mszę św. wraz z abp. Wojciechem Polakiem celebrowali kanonicy Kapituły Prymasowskiej, moderatorzy gnieźnieńskiego seminarium z rektorem ks. kan. Przemysławem Kwiatkowskim, oraz przybyli licznie kapani m.in. proboszczowie rodzinnych parafii neoprezbiterów.

Święcenia kapłańskie przyjęło siedmiu diakonów Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie.

Nowi księża archidiecezji gnieźnieńskiej to: ks. Paweł Balicki pochodzący z parafii pw. Świętego Ducha we Wrześni, ks. Radosław Czerwonka z parafii pw. Chrystusa Miłosiernego w Inowrocławiu, ks. Stanisław Ejdys z parafii pw. Świętego Ducha w Inowrocławiu, ks. Dawid Mistelski z parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego w Barcinie, ks. Michał Romel z parafii pw. Narodzenia NMP w Żernikach, ks. Krzysztof Stawski z parafii pw. NSPJ w Janikowie oraz ks. Rafał Wojciechowski z parafii pw. bł. Michała Kozala w Gnieźnie.