Prymas Polski: Kościół trzeba budować na Chrystusie i z Chrystusem

„Kościół trzeba zawsze budować na Chrystusie i z Chrystusem. Nie dajcie się zwieść tym, którzy także i dziś chcą przeciwstawić Chrystusa Kościołowi!” – mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak w Wągrowcu, gdzie w niedzielę 23 czerwca poświęcił kościół parafialny pw. bł. Michała Kozala.

Przywołując w homilii słowa papieża Benedykta XVI metropolita gnieźnieński podkreślił wagę jedności wspólnoty Kościoła, której fundamentem jest Jezus Chrystus.

„Bez Jezusa Kościół nie może istnieć. To właśnie Jezus jest podstawą Kościoła” – przypomniał Prymas dopowiadając, że skałą, na której On buduje jest Piotr.

„Dlatego mówię wam nie lękajcie się i dziś budować waszego życia w Kościele i z Kościołem” – prosił słowami papieża Benedykta XVI Prymas.

„Bądźcie dumni z miłości do Piotra i do Kościoła, który został mu powierzony! Nie dajcie się zwieść tym, którzy także i dziś chcą przeciwstawić Chrystusa Kościołowi! Jedna jest skała, jeden jest fundament, na którym warto budować dom. Tą skałą, tym fundamentem jest Jezus Chrystus. Jedna jest skała, na której warto oprzeć wszystko. Tą skałą jest ten, do którego Chrystus rzekł: Ty jesteś Piotr, czyli Skała i na tej Skale zbuduje mój Kościół. A więc jeśli jesteśmy Kościołem, Bożą budowlą, to znaczy, że budujemy na Chrystusie i z Chrystusem, na Piotrze i z Piotrem” – przypomniał abp Polak.

Nawiązał też do uroczystości poświęcenia kościoła parafialnego i obchodzonej w tym roku 35. rocznicy powstania parafii przypominając, że jest ona „wezwana do ciągłego rozwoju i wzrostu”.

„Nie może i nie powinna poprzestawać na tym, co już ma i w czym się sama dobrze odnajduje, ale odważnie szukać wciąż nowych dróg i docierać z Ewangelią, zwłaszcza do tych, którzy zagubili drogę do kościoła” – podkreślił Prymas przyznając, że są i będą w parafialnym życiu chwile trudne, są i będą momenty, kiedy trzeba okazać solidarność, są i będą wyzwania i Franciszkowe peryferia, gdzie trzeba dotrzeć z duchową i materialną pomocą, gdzie potrzebne jest konkretne wsparcie.

 „Nie można więc zamykać się w pięknej świątyni – mówił Prymas.

„Trzeba nauczyć się stąd wychodzić, aby docierać do wszystkich. Nie potrzebujemy przy tym wielu pouczeń. Nie musimy czekać na jakieś specjalne zachęty czy akacje. Wszyscy przecież jesteśmy wezwani, aby dawać innym wyraźne świadectwo o zbawczej miłości Pana” – przypomniał abp Polak powtarzając za papieżem Franciszkiem, że to, co pomaga nam żyć, co daje nam nadzieję, powinniśmy przekazać innym. Wszyscy bowiem jesteśmy uczniami-misjonarzami. Wszyscy wezwani do tego, by „nasza parafia stawała się coraz bardziej wspólnotą zjednoczoną wokół Chrystusa, silną i solidarną Jego miłością i Jego troską o najsłabszych i potrzebujących pomocy”.

W Mszy św. uczestniczyli parafianie, członkowie duszpasterstw i wspólnot kościelnych, przedstawiciele życia publicznego, młodzież i dzieci. Obecni byli także kapłani przybyli z archidiecezji i dekanatu z proboszczem parafii i wicedziekanem ks. kan. Witoldem Chmielewskim oraz dziekanem wągrowieckim ks. kan. Tomaszem Kruszelnickim.

Parafia pw. bł. Michała Kozala BM w Wągrowcu erygowana została 27 czerwca 1989 roku przez Prymasa Polski kard. Józefa Glempa z myślą o mieszkańcach powstającego nowego osiedla. Pierwszym proboszczem wspólnoty z zadaniem budowania jej zarówno duchowo jak i materialnie został ks. Stefan Kałmucki. To ostatnie zadanie, obejmujące przede wszystkim budowę kościoła, podjął i sfinalizował jego następca i obecny proboszcz oraz wicedziekan ks. Witold Chmielewski. W 2005 roku miało miejsce poświęcenie i wmurowanie kamienia węgielnego, który wyjęto z podziemi katedry gnieźnieńskiej, z okolic grobu św. Wojciecha. W 2011 roku kościół został otwarty dla wiernych. Cztery lata później poświęcono nowy dom parafialny. Poświęcenie kościoła i ołtarza w 35. rocznicę erygowania parafii stanowi zwieńczenie trwających przez minione lata prac i jest okazją – jak mówił Prymas – do wyrażenia wdzięczności wszystkim, którzy w tym wspólnym wysiłku uczestniczyli, przyczyniając się także do wzrastania i umacniania wspólnoty parafialnej.