Prymas Polski: ołtarz uzdalnia nas i zobowiązuje do służby i wzajemnej miłości

„Ołtarz jest miejscem, z którego czerpiemy życie. Jest źródłem jedności Kościoła i braterskiej zgody. Uzdalnia nas i zobowiązuje do służby, ofiary i wzajemnej miłości” – mówił w niedzielę 1 lipca w Powidzu abp Wojciech Polak, dokonując poświęcenia nowego ołtarza w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja.

Eucharystia pod przewodnictwem metropolity gnieźnieńskiego sprawowana była z okazji 150-lecia poświęcenia wspomnianej świątyni, a także 775-lecia lokacji Powidza i 100-lecia Kompanii Powidzkiej, której ochotnicy – jak przypomniał w homilii abp Polak – modlili się w tym kościele tuż po wybuchu Powstania Wielkopolskiego w grudniu 1918 roku.

Nawiązując do dokonanego podczas liturgii aktu poświęcenia ołtarza Prymas przypomniał, że jest on centrum każdej Mszy św. Jest miejscem, z którego czerpiemy życie i siłę. Jest źródłem jedności Kościoła, braterskiej zgody i wzajemnej miłości. Jednoczy nas z Chrystusem i sprawia, że jesteśmy napełnieni Jego Duchem, a więc także gotowi i zdolni troszczyć się jeden o drugiego.

„Biorąc z ołtarza chleb i wino, mamy kierować się duchem wzajemnej miłości, pamiętając też o ubogich i potrzebujących, bo taka była przecież nie tylko postawa Chrystusa, ale właśnie Jego tożsamość. On – ubogi, byśmy my dostrzegali w ubogich i potrzebujących Jego oblicze. On – ubogi, byśmy w naszych siostrach i braciach Jemu służyli. W nich widzieli więc Jego” – tłumaczył abp Polak dodając, że ołtarz wzywa i uzdalnia nas do takiej właśnie postawy, zobowiązuje do służby, ofiary i wzajemnej miłości.

„Przychodzimy przed ołtarz, aby uczestniczyć w męce i zmartwychwstaniu Pana, a następnie żyć bardziej jako chrześcijanie. W ten sposób to, co na ołtarzu czynimy, rzeczywiście ma moc rozjaśnić nasze dni, relacje z innymi, napotkane cierpienia, ważne i konieczne zmagania, pomagając nam w każdym czasie i każdym miejscu budować życie w świetle Chrystusowej Ewangelii” – mówił na koniec abp Polak.

We Mszy św. uczestniczyli licznie kapłani, przedstawiciele lokalnych władz, poczty sztandarowe, reprezentanci służb mundurowych oraz stacjonującej w Powidzu jednostki wojskowej, młodzież i dzieci.

Na początku liturgii do kościoła wprowadzone zostały relikwie jego patrona św. Mikołaja biskupa, sprowadzone do Powidza z Bari we Włoszech. Relikwie zostały umieszczone w miejscu dawnego ołtarza dedykowanego św. Mikołajowi, pod jego wizerunkiem.

W czasie liturgii używano kadzidła z bazyliki pw. św. Mikołaja w Bari.

Msza św. w powidzkim kościele była także okazją do modlitwy dziękczynnej za niepodległość naszej Ojczyzny i wszystkich tych, którzy do jej odzyskania się przyczynili, zwłaszcza za powstańców z Kompanii Powidzkiej, która uformowała się tuż po wybuchu Powstania Wielkopolskiego i brała czynny udział w wyzwalaniu Ziemi Gnieźnieńskiej.