Przasnysz – klaryski kapucynki przyjęły relikwie bł. Marii Teresy Kowalskiej

Zgromadzenie sióstr klarysek kapucynek przyjęło relikwie bł. Marii Teresy od Dzieciątka Jezus, która w 1941 roku została zamęczona w obozie niemieckim w Działdowie: – Błogosławiona chciała w zakonie pokutować za utratę wiary przez jej bliskich – przypomniał biskup senior Piotr Libera.

Bł. Maria Teresa od Dzieciątka Jezus (Mieczysława Kowalska), która zmarła zamęczona w 1941 roku w niemieckim obozie w Działdowie (KL Soldau), nie ma własnego grobu. Jej relikwie (powstały dwa relikwiarze) przygotowano z fragmentów franciszkańskiej reguły, którą s. Maria Teresa własnoręcznie przepisała i nosiła w kieszonce swego habitu.

Takie właśnie relikwie zostały uroczyście wniesione do kościoła zgromadzenia sióstr klarysek kapucynek w Przasnyszu. Poza tym wniesiono do niego urnę z ziemią z pięciu miejsc pochówków ofiar obozu; być może w jednym znajdują się szczątki bł. Marii Teresy.

Wprowadzenia relikwii dokonał biskup senior Piotr Libera: – Kiedy bierzemy w dłonie takie relikwie, to możemy utwierdzić się w wierności i wytrwałości oraz powtórzyć za starotestamentalnym Jozuem: „Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu!”. Trzeba nam to przymierze stale odnawiać, bo żyjemy w świecie, w którym roi się od fałszywych bożków, od idoli, którym kłaniają się ludzie na wschodzie i zachodzie. Te fałszywe bóstwa grożą utratą wiary w jedynego i prawdziwego Boga – powiedział kaznodzieja.

Przypomniał też, że mija 100 lat od chwili, gdy Mieczysława Kowalska z Warszawy zapukała do furty klasztoru w Przasnyszu, żeby „w duchu ekspiacji pokutować za utratę wiary przez jej bliskich”: – Niech i do nas przemawia ten pełen radykalizmu ewangelicznego gest ofiary, by każdy z nas, a zwłaszcza ludzie młodzi, uczynili coś mądrego ze swoim życiem, a może nawet zapukali do klasztornych i seminaryjnych furt – zaznaczył duchowny.

Jeden z relikwiarzy znalazł swoje miejsce w kościele, natomiast drugi umieszczono w Izbie Pamięci bł. M. Teresy Kowalskiej. Znajdują się w niej pamiątki i dokumenty, które pozostały po błogosławionej.

Po Mszy św. jej uczestnicy przeszli na miejski Skwer bł. Marii Teresy Kowalskiej, znajdujący się przed kościołem farnym, gdzie pomodlili się za miasto Przasnysz za jej wstawiennictwem.

Starosta przasnyski Krzysztof Bieńkowski przekazał s. Klarze Wawrzyniak, opatce klasztoru klarysek kapucynek, medal „Gloria Prasnensis Terrae”. Medal ten otrzymują wyróżnieni obywatele, instytucje i organizacje pozarządowe, które całokształtem działalności zawodowej, społecznej i publicznej, względnie realizacją swoich działań w sposób szczególny przyczyniły się do gospodarczego, kulturalnego i społecznego rozwoju powiatu przasnyskiego.

***
Mieczysława Kowalska – w zakonie s. Maria Teresa od Dzieciątka Jezus, urodziła się 1 stycznia 1902 roku w Warszawie. To klaryska kapucynka (OSC Cap.), męczennica i błogosławiona Kościoła rzymskokatolickiego. Pochodziła z ateistycznej rodziny. 23 stycznia 1923 roku wstąpiła do klasztoru kapucynek w Przasnyszu. Śluby czasowe złożyła w 1924 roku, a wieczyste w dniu 26 lipca 1928 roku. Mimo, że była chorowita, w klasztorze pełniła obowiązki m.in. furtianki, zakrystianki, bibliotekarki, mistrzyni nowicjatu i dyskretki.

2 kwietnia 1941 roku została aresztowana przez gestapo wraz z 36 innymi siostrami – całą wspólnotą Domu Zakonnego w Przasnyszu. Niemcy umieścili ją w celi numer 31 niemieckiego obozu koncentracyjnego w Działdowie (KL Soldau). Wkrótce ciężko zachorowała na gruźlicę. Świadoma bliskiej śmierci mówiła, że życie swe poświęca, aby siostry mogły wrócić do Przasnysza. Zmarła 25 lipca 1941 roku.

Dwa tygodnie po jej śmierci wszystkie siostry zostały zwolnione z obozu. W ich przekonaniu to właśnie ofiara cierpienia i męczeńskiej śmierci Marii Teresy wyjednała im uwolnienie i przeżycie koszmaru II wojny światowej.

13 czerwca 1999 roku Maria Teresa od Dzieciątka Jezus została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II, znajdując się w gronie 108. błogosławionych męczenników II wojny światowej.

Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele obchodzone jest w pamiątkę śmierci (25 lipca) i 12 czerwca (razem z pozostałymi błogosławionymi w grupie).