Przedstawiciel episkopatu Belgii przed parlamentarną komisją śledczą ws. wykorzystywania seksualnego

Przedstawiciel Konferencji Biskupów Belgii składał w piątek zeznania przed parlamentarną komisją śledczą badającą zarządzanie przypadkami wykorzystywania seksualnego w Kościele i poza nim. „Jako Kościół naprawdę wstydzimy się zadanego cierpienia” – powiedział prał. Herman Cosijns, który w latach 2011-2023 był sekretarzem generalnym episkopatu. Jest on członkiem Fundacji Dignity, która działa w imieniu Kościoła katolickiego w tym kraju jako centralna struktura zajmująca się ofiarami wykorzystywania.

Był on także zaangażowany w arbitraż, dzięki któremu ofiary przypadków wykorzystywania przedawnionych prawnie nadal mogą zostać wysłuchane, uznane i otrzymać rekompensatę materialną. Komisja Arbitrażowa powstała na podstawie rekomendacji poprzedniej parlamentarnej komisji ds. nadużyć w Kościele, działającej w latach 2010-2011.

Prałat Cosijns, który rozmawiał z setkami ofiar, złożył przed komisją Izby Reprezentantów zeznania na temat tego szczególnie wstrząsającego doświadczenia. „Dla wielu ulgą było to, że Kościół wierzy w fakty i uznaje ich cierpienia. Bo taka była nasza główna misja: uznać cierpienie ofiar i przeprosić w imieniu Kościoła. Uznaliśmy, że członkowie Kościoła popełnili poważne i ohydne przestępstwa. Przyznanie się do winy, przeprosiny i odszkodowanie finansowe były sposobem na to, by Kościół wziął na siebie moralną odpowiedzialność za to cierpienie” – stwierdził duchowny.

Dodał, że spotkania z ofiarami nauczyły go, że ci ludzie noszą w sobie doświadczenie wykorzystania seksualnego przez całe życie. „Dla większości jest to ukryty ból i rana, która nigdy się nie goi” – powiedział prał. Cosijns.

Ujawnił, że do komisji arbitrażowej wpłynęło 628 zgłoszeń (niezależnie od 686 zgłoszeń w kościelnych punktach kontaktowych, których koordynatorzy zeznawali w ubiegłym tygodniu). Złożyło je 493 mężczyzn i 135 kobiet – 449 osób niderlandzkojęzycznych, 178 francuskojęzycznych i 1 niemieckojęzyczna. Większość skarżących miała od 50 do 80 lat.

Odszkodowanie finansowe otrzymało 507 ofiar. Pozostałe wycofały swoje zgłoszenia albo zaszła inna przyczyna. Na przykład okazało się, że sprawcą wykorzystania nie była osoba duchowna, skarżący zmarli w czasie procedowania ich zgłoszenia, okazało się, że nie doszło do wykorzystania, a 43 osoby otrzymały już odszkodowanie z innego źródła, głównie w punktach kontaktowych.

Prałat Cosijns omówił również liczne inicjatywy Konferencji Biskupów Belgii mające na celu położenie kresu wykorzystywaniu seksualnemu w kontekście duszpasterskim, szczególnie te, które podejmowano od 2012 roku. Należą do nich: dziesięć kościelnych punktów kontaktowych dla ofiar, kodeks postępowania dla osób pracujących w duszpasterstwie (zawodowo lub jako wolontariusze), dokładny przegląd kandydatów do kapłaństwa podczas ich ośmioletniej formacji, obowiązkowe dni szkoleń dla wszystkich osób pracujących w Kościele, często z aktywnym udziałem ofiar (w ośmiu belgijskich diecezjach od 2012 roku odbyło się ponad 60 takich dni szkoleń).