Przemyśl: o duchowości żołnierza wyklętego – płk. Łukasza Cieplińskiego

Lektura grypsów płk. Łukasza Cieplińskiego oraz analogie jego życia z postawami biblijnych bohaterów złożyły się na spotkanie „Dla Boga i Polski …”, które odbyło się w przeddzień Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych w przemyskiej księgarni Bosz.

– Wiara Cieplińskiego przeżywana była zgodnie z apostolskim pouczeniem: „Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie” – mówiła biblistka prof. Urszula Szwarc.

Łukaszowi Cieplińskiemu nie pozwolono na korespondencję, jednak pisał ją po kryjomu i przekazywał przez współwięźniów. Z odczytywanych grypsów przejawiała się postawa spokojna, mimo niesłusznego oskarżenia, niesprawiedliwego wyroku i czekającej go śmierci. Nie oznaczała ona przyzwolenia na taki los, żołnierzowi po prostu nie dano szansy na obronę.

Ciepliński w swoich listach do żony i syna pisał: „Bądź Polakiem to znaczy całe zdolności zużyj dla dobra Polski i wszystkich Polaków. Bądź katolikiem to znaczy pragnij poznać Wolę Bożą, przyjmij ją za swoją i realizuj w życiu. Katolik to nie niedołęga, ale zdolny, przedsiębiorczy, służący dobru i walczący ze złem”.

Janusz Czarski, przedstawiający sylwetkę byłego prezesa Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, wspomniał o inicjatywie wszczęcia procesu beatyfikacyjnego płk. Cieplińskiego. – Jestem przekonany, że kres tej procedury jest oczywisty, że w końcu pułkownik Ciepliński będzie beatyfikowany. Jest to postać, która jest nam potrzebna – mówił.

Dodał, że grypsy, chociaż są przesłaniem skierowanym do najbliższych, to adresatem zawartych w nich rad i myśli są wszyscy Polacy.

Łukasz Ciepliński „Pług” – urodził się 26 listopada 1913 r. w Kwilczu. Uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej – Komorowie. W 1940 r. związał się z konspiracją w Rzeszowie. Pełnił funkcję komendanta Obwodu oraz komendanta Inspektoratu Rejonowego.

Po wojnie zamieszkał wraz z żoną Jadwigą w Zabrzu, gdzie prowadzili sklep włókienniczo-galanteryjny. W styczniu 1947 r. stanął na czele czwartego Zarządu Głównego Wolność i Niezawisłość. Aresztowany i skazany 14 października 1950 r. „na pięciokrotną karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na zawsze oraz przepadek całego mienia”. Sąd wyższej instancji utrzymał wyrok w mocy, zaś prezydent Bierut decyzją z 20 lutego 1951 r. nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok na Cieplińskim i jego towarzyszach wykonano 1 marca 1951 r. strzałem w tył głowy. Miejsce jego pochówku do dziś pozostaje nieznane.