Przywódcy państwa i Kościoła podkreślają wybitne zasługi kard. Tomko

Słowacki Kościół dziękuje Bogu za posługę zmarłego kardynała Jozefa Tomko, a przywódcy państwa podkreślają jego zasługi dla narodu słowackiego. Jego uroczystości pogrzebowe odbędą się w Rzymie w najbliższy czwartek 11 lipca o godz. 11.00. Następnie ciało zostanie przewiezione do Koszyc, gdzie w katedrze św. Elżbiety odbędzie się druga część uroczystości pogrzebowych.

Przewodniczący Konferencji Biskupów Słowacji (KBS), abp Stanislav Zvolenský podkreślił wielką gorliwość zmarłego purpurata i znaczenie jego posługi obejmującej Kościół powszechny. „Dzięki niemu świat poznał Słowację i Kościół na Słowacji… Jesteśmy bardzo wdzięczni za dar życia kardynała, ponieważ pozostaje on dla nas wyjątkową osobowością. Myślę o całej Słowacji, o wierzących, ale także niewierzących, bo był to człowiek głęboko ludzki i powszechnie znany” – podkreślił arcybiskup Zvolenský. Przypomniał, że we wrześniu ubiegłego roku kardynał Tomko przyjechał do Koszyc, gdzie Ojciec Święty spotykał się w czasie swej podróży apostolskiej ze słowacką młodzieżą, a następnie przemawiał także podczas dziękczynnej pielgrzymki słowackich wiernych do Watykanu, która odbyła się pod koniec kwietnia bieżącego roku.

Premier Republiki Słowackiej Eduard Heger podkreślił, że na przestrzeni lat kardynał Tomko stał się ważną osobistością, wywierając wpływ nie tylko na słowackie, ale i ogólnoświatowe wydarzenia kościelne. Za swoją służbę zasługuje na ogromne podziękowania i uznanie.

Natomiast prezydent Republiki Słowackiej Zuzana Čaputová przypomniała, że kardynał Tomko zawsze pamiętał o swojej ojczyźnie, a w czasach dyktatury komunistycznej spieszył z pomocą osobom uciekającym przed reżimem komunistycznym. Był człowiekiem o niespożytych energiach duchowych i optymizmie, a pomimo podeszłego wieku nie tracił energii i stanowczości.

„Kardynał Tomko jest jednym z założycieli kolegium [Papieskiego Kolegium św. Jana Nepomucena dla duchownych czechosłowackich, kształcących się w Rzymie – przyp. KAI], które w czasach totalitaryzmu było jednym z azylów dla naszego duchowieństwa w Rzymie. Mimo że nie mógł wrócić po 1948 roku, utrzymywał żywy kontakt ze swoim domem, aktywnie działał na rzecz Słowacji i zawsze mówił o tym z dumą” – stwierdziła Zuzana Čaputová.