Przyznano nagrodę im. sługi Bożej Wandy Malczewskiej

Maria Kośmińska-Wójtowicz została laureatką nagrody im. sługi Bożej Wandy Malczewskiej. Wyróżnienie zostało przyznane po raz pierwszy z okazji 200. rocznicy urodzin mistyczki i wizjonerki z Radomia. Mszy świętej w kościele farnym w Radomiu przewodniczył biskup Marek Solarczyk. W koncelebrze uczestniczył bp Piotr Turzyński.

– Pragniemy rozważyć Słowo Boże, które jest wpisane w liturgię piątej niedzieli wielkanocnej, ale ono dzisiaj w szczególny sposób kieruje nasze myśli i oddaje tajemnicę życia i świętości Sługi Bożej Wandy Malczewskiej, której świętujemy 200. rocznicę narodzin. Fragment Dziejów Apostolskich, przybliżający zwieńczenie pierwszej wyprawy misyjnej św. Pawła w towarzystwie Barnaby przywołuje, jak wielkie dzieła Bóg realizuje przez ludzi – powiedział bp Solarczyk.

– Biorąc pod uwagę całe bogactwo jej późniejszego życia, jest dla nas wyjątkowym zaproszeniem, abyśmy potrafili zobaczyć, że to, co Pan Bóg ofiarowuje nam dzisiaj jest wyjątkowym darem, na który warto, abyśmy spojrzeli, przyjęli go i na nowo odkryli to, do czego Bóg nas przeznaczył, jakie dzieła w naszym życiu i przez nasze życie chce zrealizować dla nas, wspólnoty Kościoła, ludzi i naszej ojczyzny – mówił dalej biskup radomski.

Celem nagrody będzie uhonorowanie osób oraz instytucji wyróżniających się w pracy oświatowej, społecznej i dobroczynnej na rzecz podniesienia poziomu i jakości życia, zgodnie z postawą Sługi Bożej Wandy Malczewskiej. Wręczenie nagrody będzie odbywało się każdego roku, 15 maja, w rocznicę urodzin Wandy Malczewskiej podczas Mszy św. Maria Kośmińska-Wójtowicz po odbiorze statuetki powiedziała, że cała jej działalność jest skierowana na pożytek drugiemu człowiekowi.

– Staram się na pożytek drugich, jak mówiła Wanda Malczewska. Jestem 64 lata bibliotekarką, biblioteka parafialna ma 36. rok pracy – nieprzerwany wolontariat. To radość ludzi, którzy przychodzą i cieszą się, ze mogą znaleźć książkę do pracy i dla rozrywki. Pomagam książką – mówiła laureatka Nagrody im. Wandy Malczewskiej.

Maria Kośmińska-Wójtowicz od wielu lat zaangażowana jest w działalność społeczną, edukacyjną oraz religijną. Aktywnie uczestniczy w życiu środowisk lokalnych. Od 35 lat – jako wolontariuszka – prowadzi bibliotekę przy parafii Matki Bożej Miłosierdzia w Radomiu, której księgozbiór liczy prawie 14 tys. książek. Jest inicjatorką i prowadzącą radomski Bank Modlitwy (we współpracy z ojcami franciszkanami w Niepokalanowie). Maria Kośmińska-Wójtowicz to także pomysłodawczyni i organizatorka Młodzieżowej Akademii Kultury MAK w ramach której (od 1990 r.) odbywały się spotkania literackie oraz konkurs na recenzję książki dla uczniów szkół podstawowych. To także autorka katalogu artykułów z prasy ogólnopolskiej dotyczących Radomia – okres XIX w i XX w – do 1939 roku, współautorka i współredaktorka publikacji i wydawnictw, m.in. „Na pożytek drugich”. „Rzecz o Wandzie Malczewskiej”. Maria Kośmińska-Wójtowicz zorganizowała także zbiórki książek dla parafii na Ukrainie i Białorusi.

Wanda Malczewska (1822-1896) urodziła się w Radomiu w rodzinie ziemiańskiej. Po opuszczeniu w wieku 24 lat rodzinnego miasta mieszkała u krewnej w Klimontowie, w klasztorze w Przyrowie. Gdziekolwiek się znalazła, uczyła ubogie dzieci, katechizowała je, rozdawała modlitewniki. Najzdolniejszym pomagała kontynuować naukę. Była mistyczką, przeżywała Mękę Pańską, miała dar przewidywania przyszłości, pojednania osób skłóconych i rozeznawania powołań. Miała wizje wydarzeń z życia Jezusa, przewidziała też wiele faktów z dziejów Polski, jak zwycięstwo nad bolszewikami w sierpniu 1920 r. Zmarła w opinii świętości w Parznie, gdzie na plebanii spędziła ostatnie trzy lata życia jako rezydentka. Pochowana jest w tamtejszym kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa. Do jej grobu pielgrzymują wierni, będący w drodze do dwóch najsłynniejszych polskich sanktuariów maryjnych – na Jasną Górę i do Lichenia.

Proces beatyfikacyjny trwa już długo. Na przeszkodzie stanęły okupacja hitlerowska i czasy komunistyczne. W tym czasie zaginęły akta z zeznaniami 25 naocznych świadków. Odnaleziono je dopiero w 1962 roku. Trybunał do przeprowadzenia procesu informacyjnego powołany został w 1939 roku. Proces beatyfikacyjny Wandy Malczewskiej osiągnął już etap końcowy. W 2006 roku Stolica Apostolska ogłosiła dekret o heroiczności cnót Wandy Malczewskiej i odtąd przysługuje jej tytuł „czcigodnej sługi Bożej”. Brakuje jedynie potwierdzonego kanonicznie cudu, dokonanego za jej wstawiennictwem.

Wanda Malczewska była córką Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.