Radom: powiększa się panteon polskich świętych i błogosławionych w kościele św. Stefana

Relikwie św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, świętego kapłana, niezłomnego biskupa i żarliwego patrioty, zostały wprowadzone do kościoła św. Stefana na radomskim Idalinie. W przyszłości świątynia ma być sanktuarium polskich świętych i błogosławionych. W panteonie są już relikwie bł. Jana Pawła II i bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Dzisiejszym uroczystościom przewodniczył biskup Adam Odzimek.

– W relikwiach przybywa do nas wielki święty, aby mówić o naszej Ojczyźnie, o naszych dziejach, ale także o dzisiejszym naszym życiu i kierować nasze spojrzenie ku przyszłości, ku Bogu – mówił biskup Odzimek. Przypomniał posługę abpa Felińskiego w Warszawie i jego dwudziestoletnie zesłanie w głąb Rosji. – Chciał wnieść Ewangelię, ducha wiary, miłości do Polski, ale przede wszystkim, aby na to wszystko patrzeć oczyma wiary. Był pasterzem pełnym cierpienia, a jednak nie ustawał w przekazywaniu mocy i siły Chrystusowej, aby służyć innym. Zakładał szkołę i sierociniec, zgromadzenie zakonne założone przez niego służyło ludziom potrzebującym – mówił biskup pomocniczy radomski.

– Trzeba, kiedy nawet jest ciężko, nie zapominać o służeniu ludziom, poprzez obecność, ich cierpienie. To można uczynić, kiedy swoje serce człowiek napełnia Bogiem. Niech ten święty Zygmunt Szczęsny Feliński, ukazuje nam drogi ukochania Ojczyzny i Kościoła i odpowiadania zawsze mocą, która płynie z tajemnicy krzyża Chrystusowego

Relikwie świętego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego zostały umieszczone w ołtarzu, obok relikwii bł. Jana Pawła II i bł. ks. Jerzego Popiełuszki. W prezbiterium kościoła św. Stefana mają być umieszczane relikwie polskich świętych i błogosławionych. Relikwie będą kolejnym nawiązaniem do tego, że kościół jest pomnikiem Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego, stąd idea stworzenia "Ołtarza Ojczyzny".

W centralnej części prezbiterium znajduje się tabernakulum wykonane z brązu i mosiądzu, z krzyżem z czarnego dębu, pochodzącego sprzed ponad 2 tys. lat. Wokół tabernakulum rozmieszczono prostokątne, złocone szkatułki z relikwiarzami, przygotowanymi na relikwie polskich świętych błogosławionych.

Kościół na radomskim Idalinie zbudowano jako wotum wdzięczności Prymasowi Tysiąclecia. Cześć kardynałowi Wyszyńskiemu oddano przez fakt uformowania bryły świątyni na wzór rzymskiej bazyliki Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu, która była tytularnym kościołem kardynalskim Prymasa Polski.

Św. Zygmunt Szczęsny Feliński (1822-1895) w latach 1862-1883 był arcybiskupem warszawskim. Jego bezkompromisowa postawa wobec represji władz zaborczych oraz wierność Kościołowi stały się przyczyną dwudziestoletniego wygnania.

Abp Feliński urodził się w 1822 r. na Wołyniu. Studiował matematykę na Uniwersytecie w Moskwie, na Sorbonie i w College de France w Paryżu. Brał udział w powstaniu w Poznaniu w 1848 r. Trzy lata później wstąpił do seminarium duchownego w Żytomierzu, święcenia kapłańskie przyjął w 1855 r. W tym samym roku otworzył schronisko dla sierot i bezdomnych w Petersburgu. W 1857 r. założył Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi, któremu powierzył opiekę nad ubogimi.

W 1862 r. został mianowany arcybiskupem metropolitą warszawskim. Rok później był przeciwny wybuchowi nieprzygotowanego jego zdaniem powstania styczniowego, jednak po rozpoczęciu walk stanął przeciwko caratowi w obronie praw Polaków. Uwięziony przez cara, został zesłany do Jarosławia nad Wołgą, gdzie przebywał przez 20 lat. Po uwolnieniu w 1883 r. nie miał prawa powrotu do Warszawy. Zmarł w Krakowie 17 września 1895 r.

Abp Feliński został beatyfikowany przez Jana Pawła II na krakowskich Błoniach w 18 sierpnia 2002, a 11 października 2009 r. Benedykt XVI zaliczył go w poczet świętych.