Radzymin: modlitwa na Cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r.

Człowiek święty to przyjaciel Boga i bliźniego – powiedział bp Romuald Kamiński przypominając, że miłość wyraża się w konkretnych czynach. Centralne obchody uroczystości Wszystkich Świętych w diecezji warszawsko-praskiej odbyły się w Radzyminie, na Cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 roku. Znajdują się tam mogiły Polskich Żołnierzy poległych w walce z bolszewikami, w walkach w 1939 roku oraz członkowie niepodległościowego podziemia.

– Większość z tych, którzy tu leżą, to młodzi ludzie, którzy stanęli do walki z najeźdźcą. Dzięki ich poświęceniu, dzięki ofierze ich życia, dziś mamy wolą Polskę. Oddając im szczęść pamiętamy o naszych fundamentach – powiedział proboszcz kolegiaty w Radzyminie ks. kanonik Stanisław Popis.

W czasie Mszy św. bp Kamiński przypomniał, że celem ludzkiego życia jest świętość, czyli zjednoczenie z Bogiem. – Jesteśmy kimś wyjątkowym w oczach Pana. Całe dzieło stworzenia, odkupienia i uświęcenia jest nastawione na nasze dobro, na to by nas, dzieci Boże, wydźwignąć, byśmy mogli ciszyć się życie w jedności z Bogiem. W związku z tym każdego dnia starajmy się wykorzystać otrzymane dary i pomnażajmy je w świecie – zachęcał biskup warszawsko-praski.

Zwrócił uwagę, że ten, kto zbliża się do Boga, staje się również życzliwy ludziom. – Człowiek święty jest przyjacielem Boga i staje się bliski drugiemu człowiekowi ponieważ jedno z drugiego wypływa – powiedział kaznodzieja.

Przypominając o tajemnicy świętych obcowania, zachęcał wiernych do orędownictwa w intencji zmarłych . – Ci, którzy od nas odeszli, a przebywają w czyśćcu, mając świadomość nieogarniętej miłości Boga i nie mogąc się z nim zjednoczyć, przeżywają ogromne cierpienie. Poprzez naszą modlitwę, sakramenty, dobre uczynki wspierajmy ich w drodze oczyszczenia, by mogli jak najszybciej osiągnąć upragnione szczęście – zaapelował biskup warszawsko-praski.

Po Mszy św. alejkami cmentarza przeszła uroczysta procesja pod przewodnictwa bp Kamińskiego. Przywołując wstawiennictwem wszystkich świętych, wierni modlili się za dusze zmarłych.

Na cmentarzu w czterech zbiorowych mogiłach spoczywa kilkuset żołnierzy pułków walczących o Radzymin w dniach 13-16 sierpnia 1920 roku. W 1923 roku dzięki ofiarności pracowników Banku Polskiego i Magistratu miasta Warszawy dwie duże zbiorowe mogiły zostały obudowane betonowym murem oraz ustawiono na nich kamienne krzyże i marmurowe, pamiątkowe tablice. Telefonistki PAST-y ufundowały obudowę z piaskowca dla zbiorowej mogiły Strzelców Kaniowskich. Ufundowano także tablice dla pułków: 46. Strzelców Kresowych (5. pułku strzelców podhalańskich), 81. Strzelców Grodzieńskich i 85. Strzelców Wileńskich.

Na początku września 1939 r. w zbiorowej mogile pochowano również 127 żołnierzy polskich poległych w okolicach Radzymina.
Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej władze komunistyczne zakazały urządzania patriotycznych zgromadzeń na cmentarzu i podjęły działania w kierunku zacierania pamięci o wojnie 1920 roku.