Realizował nową politykę wschodnią Watykanu

Kard. Józef Glemp realizował nową politykę wschodnią Stolicy Apostolskiej opartą nie tyle na dyplomacji, ale na serdecznych kontaktach z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym – stwierdził dziennikarz Grzegorz Polak, który od 1981 r. śledził i opisywał działalność pasterską byłego Prymasa Polski.

Zdaniem redaktora KAI, zmarły Kardynał w znaczący sposób przyczynił się także do poprawy klimatu ekumenicznego w Polsce.

„Ksiądz Prymas wspierał dyplomację Stolicy Apostolskiej poprzez kontakty z Patriarchatem Moskiewskim, a dzięki swojej serdeczności i bezpośredniości otwierał Cerkiew na Kościół katolicki” – ocenił Polak. Jego zdaniem wielkie znaczenie miał udział kard. Glempa w moskiewskich obchodach 1000-lecia chrztu Rusi w 1988 r., kiedy to przeprowadził rozmowy z przedstawicielami władz radzieckich, w tym z Andriejem Gromyką, a w słynnym monasterze Daniłowskim wygłosił kazanie. „Prawosławny metropolita Warszawy i całej Polski, Sawa, opowiadał mi, że kiedy był w Moskwie na uroczystościach z okazji 65-lecia urodzin patriarchy Cyryla i omawiał jego wizytę w Polsce, on bardzo prosił, aby na spotkaniach z nim był obecny kard. Glemp, który ma duże zasługi w kontaktach Kościoła katolickiego z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym” – wspomina dziennikarz KAI. A kiedy wizyta w Polsce patriarchy Moskwy i Wszechrusi doszła do skutku w sierpniu 2012 r. kard. Glemp traktowany był przez delegację rosyjską z wielka atencją.

Zdaniem G. Polaka ta serdeczność i otwartość nie opuszczała Zmarłego również w kontaktach z chrześcijanami z innych Kościołów w Polsce. „Postawa prymasa Glempa była wręcz rewelacyjna na tle jego poprzednika, gdyż kard. Wyszyński zachowywał daleko idącą rezerwę w kontaktach ekumenicznych. Nigdy nie zapomnę widoku, jak Ksiądz Prymas wchodzi do siedziby Polskiej Rady Ekumenicznej przy ul. Willowej w Warszawie, a także udziału przedstawicieli Kościołów mniejszościowych w jego ingresie” – wspomina członek Zespołu Scenariuszowego Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego przy Świątyni Opatrzności Bożej. Ukoronowaniem tej postawy prymasa Glempa było podpisanie przezeń w 2000 r. wraz ze zwierzchnikami sześciu Kościołów chrześcijańskich deklaracji o wzajemnym uznaniu chrztu.

Z częstych kontaktów i wywiadów G. Polak zapamiętał Księdza Prymasa jako delikatnego, cudownego człowieka, pełnego ufnej, dziecięcej wiary. „W ostatnich latach odniosłem wrażenie, że kard. Glemp jest przygotowany na śmierć i nie ma zupełnie przed nią lęku. Kiedy pytano go o plany, odpowiadał pytaniem: a cóż w tym wieku mogę jeszcze planować?” – wspomina redaktor KAI.