Rększowice: jubileusz 30-lecia konsekracji kościoła

„To relikwie Krzyża świętego stały się przyczyną tego, że to miejsce jest sanktuarium, czyli miejscem spotkania z Bogiem i pomiędzy ludźmi” – mówił w homilii abp Wacław Depo metropolita częstochowski, który wieczorem 13 września przewodniczył Mszy św. w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rększowicach w 30. rocznicę konsekracji kościoła.

Mszę św. z metropolitą częstochowskim koncelebrowali m.in. byli proboszczowie parafii: ks. Stefan Jachimczak i ks. ks. Jerzy Mielczarek. Podczas Mszy św. abp Depo udzielił również młodzieży sakramentu bierzmowania.

Przed Msza św. wierni odmówili koronkę do Bożego Miłosierdzia. Odbyło się również nabożeństwo fatimskie. Jak podkreśla ks. Sebastian Ciastek (proboszcz parafii), „jubileusz to wydarzenie zarówno w wymiarze duchowym jak i zewnętrznym. Dziękujmy Panu Bogu za wszystkie łaski, którymi obdarzał nasz kościół przez 30 lat jego istnienia i obdarza nadal, za Jego opiekę nad tym naszym rększowickim wieczernikiem, za wszystkich kapłanów, którzy służyli nam swoją obecnością i pomocą w tej świątyni”.

W homilii abp Depo podkreślił za św. Augustynem: „Niech nasze wejście do tej świątyni zawsze będzie rodzajem zwierciadła. Przeglądajmy się w nim każdego dnia, aby zobaczyć i doświadczyć tego w co wierzymy i co wypowiadamy. Każdego dnia radujmy się naszą wiarą”.

Metropolita częstochowski przypomniał, że „radość wiary choć pozostaje tajemnicą daru Bożego jest równocześnie nadzieją życia wiecznego”.

„Tam gdzie jest Bóg, tam jest przyszłość. Kto wierzy w Boga już dziś żyje inaczej. Kto nie wierzy nie ma przyszłości i jego życie jest po ludzku beznadziejne, kończące się tylko horyzontem ziemi. To wiara pozwala nam przekroczyć wszelkie progi ludzkich nadziei. Wiara pozwala działać Bogu w nas” – podkreślił abp Depo. – Bez wiary i bez Boga nie ma przyszłości. Są tylko pragnienia i złudzenia – dodał.

Arcybiskup zaznaczył, że „nasze życie od samego początku nie dzieje się poza Bogiem. Choćby człowiek nie zdawał sobie z tego sprawy, to jego życie toczy się w Bogu. Wyszliśmy z ręki Boga i do Boga idziemy” i nawiązując do nauczania św. Pawła apostoła podkreślił, że „życie prawdziwe jest życiem w Chrystusie. To Chrystus jest obecny w głębi naszych serc, bo przez Ducha Świętego uczynił sobie w nas mieszkanie. Bóg ma tutaj, pośród nas, swój dom”.

Metropolita częstochowski wspominając bardzo trudny początek świątyni i parafii w Rększowicach przypomniał, że „to nie mury są ważne” – To wasza wiara jest ważna, wasze zawierzenie Panu Bogu wbrew prześladowaniom- mówił abp Depo i dodał: „Jubileusz przypomina cud wzrastania kościoła na tym miejscu. Wiara pokoleń wyrażała się w trudzie budowania tej świątyni. Uczestniczymy w tajemnicy Kościoła, który narodził się z przebitego boku Chrystusa”.

Arcybiskup wskazał również, że „dzieło współtworzenia Kościoła z woli Chrystusa dokonuje się na fundamencie wiary Piotra. Tam gdzie jest Chrystus, tam jest Kościół. Nie ma Kościoła bez Chrystusa. A tam gdzie jest Chrystus, tam jest Piotr. Nie ma prawdziwego Kościoła bez więzi z Piotrem”.

„Próbuje się nas oderwać od tej więzi, pokazując różnych pseudonauczycieli, fałszywych nauczycieli, którym niby zależy na Kościele, ale im bardziej zależy na tym, by pokazywać tylko zło, tylko grzech, tylko taką czy inną ludzką słabość, a nie podkreślać wiary, łaski Bożej i przebaczenia, nawrócenia” – kontynuował abp Depo.

Metropolita częstochowski zaznaczył, że „tworzą się w naszych czasach tak zwane wyznania prywatne polegające na wierze w jakieś prywatne objawienia a nie wsłuchiwanie się w słowo Boga”. – Razem z Chrystusem nasze życie ma sens. Tzw. nowoczesny człowiek i nowoczesne społeczeństwo Europy i świata uderzają nie tylko w wiarę w Boga, nie tylko odrzucają fundament Chrystusowy, ale coraz gwałtowniej uderzają w rodzinę, w miłość małżeńska i rodzinną, w szacunek dla rodziców, nauczycieli, wychowawców, w ich miłość ofiarną i poświęcenie w sprawie wychowania, a nie tylko wykształcenia dzieci. Coraz częściej słyszymy, że pilnując wiary i fundamentów moralności izolujemy się od Europy. To Europa odwracając się od korzeni chrześcijańskich zatraca siebie – mówił arcybiskup.

„A my mamy budować na Chrystusie” – zakończył abp Depo.

Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rększowicach powstała z parafii św. Walentego w Konopiskach. Nowa wspólnota parafialna już u swego zarania wpisywała się w tajemnicę Chrystusowego krzyża. W milenijnym roku 1966 mieszkańcy Rększowic pragnęli wznieść krzyż – jako pamiątkę 1000-lecia Chrztu Polski. Krzyż ten miał stanąć przy rozwidleniu dróg Rększowice – Jamki. Milenijny krzyż złożony w zagrodzie w Rększowicach, na polecenie komunistycznych władz polityczno – administracyjnych z Częstochowy, 30 kwietnia 1966 r. został porżnięty przez funkcjonariuszy milicji i ORMO. Pocięte segmenty krzyża władze te nakazały złożyć w kościele parafialnym w Konopiskach, gdzie wierni spontanicznie wyrażali swój ból i akty ekspiacji wobec sponiewieranego i aresztowanego znaku zbawienia.

Dzieje parafii Rększowice zaczęły się zewnętrznie kształtować w 1979 r., kiedy to ks. Stefan Zenon Jachimczak, wikariusz parafii św. Michała Archanioła w Blachowni kupił w Rększowicach gospodarstwo rolne i postawił tu, razem ze swoim ojcem i braćmi, budynek inwentarski – oficjalnie nazywany bukaciarnią (miejsce hodowli cieląt) – choć nigdy temu celowi nie służył.

22 grudnia 1979 r. ks. Stanisław Pytlawski, ówczesny proboszcz parafii w Konopiskach, na terenie której znajdowały się Rększowice, otrzymał pismo podpisane przez biskupa pomocniczego Franciszka Musiela, który na mocy specjalnego mandatu biskupa ordynariusza Stefana Bareły, zlecił ks. Stefanowi Jachimczakowi niemal wszystkie uprawnienia i obowiązki proboszczowskie wobec mieszkańców Rększowic i Hutek, choć jeszcze bez tytułu proboszcza.

23 grudnia 1979 r. biskup Franciszek Musiel odprawił pierwszą Mszę św. w tzw. „bukaciarni”. Wobec represji ówczesnych władz wojewódzkich wierni czuwali 28 dni, broniąc swojego, wtedy jeszcze skromnego miejsca kultu, z narażeniem na szykany. Szykanowani byli także niektórzy urzędnicy państwowi, którzy wydawali potrzebne zezwolenia w oparciu o przepisy prawa, ale nie w duchu ideologicznej represji. 8 maja 1982 r. biskup częstochowski Stefan Bareła erygował parafię p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rększowicach, a 7 czerwca 1982 r. ks. Stefana Z. Jachimczaka mianował jej pierwszym proboszczem.

14 kwietnia 1983 r. parafia otrzymała od władz administracyjnych pozwolenie dostosowania architektury budynku, wznoszonego jako inwentarski, do celów sakralnych. 9 czerwca 1983 r. Ojciec święty Jan Paweł II, podczas II apostolskiej pielgrzymki do Ojczyzny na Jasnej Górze, poświęcił kamień węgielny dla kościoła w Rększowicach, który bp Franciszek Musiel 11 września tegoż roku złożył w murach świątyni.

11 września 1987 r. biskup Franciszek Musiel odprawił nabożeństwo ekspiacyjne i poświęcił znieważony 30 kwietnia 1966 r. krzyż, przewieziony z kościoła w Konopiskach. Historyczny milenijny został uroczyście podwyższony na głównej ścianie w prezbiterium, nad tabernakulum nowo wybudowanej świątyni. 13 września 1987 r. biskup Stanisław Nowak uroczyście poświęcił kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rększowicach, wznoszony w bolesnej tajemnicy i w duchu ekspiacji za znieważenie krzyża.

W 1993 r. drugim proboszczem parafii został ks. Jerzy Stanisław Mielczarek. 13/14 września 2011 r. parafia przeżywała swoją stację w ramach archidiecezjalnej peregrynacji Krzyża Świętego pod własnym hasłem: „Kamień wzgardzony stał się fundamentem” – „Oto jest chwalebne dzieło krzyża”. 24 listopada 2013 r. abp Wacław Depo metropolita częstochowski ustanowił kościół pw. Najświętszego serca Pana Jezusa w Rększowicach Archidiecezjalnym Sanktuarium Krzyża Świętego. Aktualnie proboszczem parafii jest ks. Sebastian Ciastek.