Rektor płockiego seminarium: do powołań potrzebne jest świadectwo rodzin i wspólnot

W kościołach diecezji płockiej jest dziś czytany list ks. dr. Marka Jarosza, rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku: „Przyczyn zmniejszającej się liczby powołań należy upatrywać także w niewystarczającym świadectwie naszych rodzin i wspólnot parafialnych” – czytamy w liście. Jego lekturze towarzyszy zbiórka na uczelnię.

Rektor płockiego seminarium w swym liście stwierdza, że paschalna wiara zrodziła się nie tylko z doświadczenia pustego grobu: to sam Jezus daje świadectwo o swoim zmartwychwstaniu, wychodzi naprzeciw biegnących kobiet, wita się z nimi; to spotkanie i pozdrowienie przypieczętowało wiarę pierwszych uczniów Jezusa. Radość Wielkanocy czerpie swoją siłę także ze świadectwa dawanego przez naocznych świadków.

„Sztafeta kobiet i mężczyzn biegnących z radosną nowiną o zmartwychwstaniu była i wciąż jest kontynuowana przez wielu świętych i błogosławionych. Są pośród nich także święci papieże. Jest rzeczą zadziwiającą, że dla znacznej grupy kandydatów do seminarium Jan Paweł II – już wkrótce święty – nadal jest największym autorytetem, tym, kogo chcieliby naśladować w swoim życiu. Młodych ludzi w postaci Błogosławionego Jana Pawła II fascynuje, nie tylko Jego nauczanie, ale przede wszystkim proste gesty mające nadal swą moc i wymowę”, podkreśla ksiądz doktor.

Przypomina diecezjanom „niezwykły dar”, jakim była papieska pielgrzymka do Płocka w 1991 roku. Seminarium przygotowywało się na przyjazd Jana Pawła II „jak rodzina oczekująca na odwiedziny bardzo ważnego gościa”. Ważne rzeczy wydarzyły się podczas Mszy św. na stadionie, w zakładzie karnym oraz w bazylice katedralnej. Po Eucharystii Ojciec Święty wołał, aby „każdy strzegł swojego daru, swojego charyzmatu i według niego działał w Kościele (…), dla dobra tej wielkiej wspólnoty, jaką jest nasza Ojczyzna. Bogu dziękujcie (…). Ducha nie gaście!”, cytuje rektor.

Stwierdza, że po 23 latach od tamtej chwili wspólnota seminaryjna czyni rachunek sumienia z wypełnienia tego zadania: czy dbała o otrzymane dary, pielęgnowała i pomnażała je dla dobra innych, czy zrobiła wszystko, by właściwie ukształtować serca i sumienia kandydatów do kapłaństwa – „Ten rachunek sumienia powinniśmy czynić wszyscy. Przyczyn zmniejszającej się liczby powołań należy upatrywać także w niewystarczającym świadectwie naszych rodzin i wspólnot parafialnych”, opiniuje autor listu.

Dodaje, że mimo zmieniających się okoliczności, Kościół nadal potrzebuje kapłanów, którzy będą dobrymi pasterzami, mającymi niezbędne cechy do wypełnienia tego zadania. Jan Paweł II uczy, że ksiądz musi być prawdziwym przewodnikiem, ze świadomością, że inni idą za nim, jest gotowy szukać „owcy zabłąkanej”, być człowiekiem, który łączy.

Zapewnia, że płockie seminarium stara się realizować duchowy testament Jana Pawła II, na przykład organizując 17 maja w seminarium Dzień Otwartych Drzwi, pod hasłem: „Jestem bardzo w rękach Bożych”. Zaprasza wtedy do Płocka ministrantów i lektorów, aby zwiedzili gmach seminaryjny: miejsce modlitwy, nauki i pracy; spotkali się z alumnami i profesorami, obejrzeli sztukę teatralną, opartą na tekstach Karola Wojtyły. Szczególne zaproszenie kieruje do absolwentów klas maturalnych, którzy „szukają swojego życiowego powołania na drodze do kapłaństwa”.

Na zakończenie listu dziękuje za pamięć o płockim Seminarium. Przejawia się ona na wiele sposobów: przez modlitwę, pomoc materialną, dzielenie się płodami ziemi, zbiórki na seminarium. Odwzajemnia się ono pamięcią modlitewną o darczyńcach. W ich intencji w każdą pierwszą sobotę miesiąca sprawowana jest Msza św. Z okazji świąt Wielkiej Nocy życzy, by zmartwychwstały „Jezus błogosławił wiernym za hojny dar serca, rozpalał miłość i wlewał nową nadzieję".

„Niech dar kanonizacji Jana XXIII i Jana Pawła II pobudza nas do głębokiej wiary, by móc powiedzieć Bogu i Maryi: Totus tuus! Cały jestem Twój! Jestem bardzo w rękach Bożych!”, podsumowuje rektor płockiej Alma Mater.

W drugi dzień świąt Wielkiej Nocy w kościołach diecezji płockiej lekturze listu rektora towarzyszy zbiórka środków na potrzeby Wyższego Seminarium Duchownego.