Rektor seminarium w Płocku: bez łaski wiary stajemy się coraz bardziej pogubieni

„Potrzebujemy nie tylko rzetelnej wiedzy o kosmosie i tajemnicy ludzkiego życia. Potrzebujemy również łaski wiary, bez której stajemy się coraz bardziej pogubieni i osamotnieni” – napisał ks. prał dr Marek Jarosz, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku w liście skierowanym do wiernych diecezji płockiej. Został on odczytany w Poniedziałek Wielkanocny w kościołach diecezji.

Ks. prał. dr Marek Jarosz, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku napisał, że wydarzenie Paschy Pana odsłania przed człowiekiem zupełnie nowy horyzont – horyzont życia wiecznego. Chrześcijaństwo całkowicie zmieniło sposób patrzenia na tajemnicę życia i śmierci. Jezus pokonał śmierć, a ten kto idzie za zmartwychwstałym Panem, „może przejść z królestwa śmierci do królestwa życia”.

Jednak z badań opinii społecznej sprzed kilku lat wynika, że zaledwie co trzeci Polak wierzy, że człowiek po śmierci idzie do nieba, piekła bądź czyśćca: „Choć sprawy ostateczne nie wszystkich dziś obchodzą, to w życiu człowieka wierzącego powinna być to podstawowa kwestia. Prawda o życiu wiecznym niejako wita nas w progu świątyni podczas chrztu świętego włączającego nas do Kościoła”.

Zaakcentował, że początek życia ochrzczonego człowieka jest naznaczony pragnieniem prawdziwego życia, którego potem śmierć nie zniszczy. W takiej wierze każdy zrodził się w Kościele i z taką wiarą powinien zmierzać przez życie. Pięknie wyraził to patron studiów seminaryjnych św. Tomasz z Akwinu, którego 750-lecie śmierci niedawno obchodzono: „Wiara jest stałym nastawieniem duszy, dzięki któremu życie wieczne bierze w nas początek, a rozum jest skłonny przystać na to, czego nie widzi”.

Ks. Jarosz dodał w swym liście, że zgłębianie tajemnicy życia i śmierci nigdy nie było obce temu wielkiemu filozofowi i teologowi. Żył on zaledwie 49 lat i tyle samo lat po śmierci został wyniesiony do chwały ołtarzy. Zapisał się w historii Kościoła i historii Europy nie tylko jako płodny i poszukujący prawdy myśliciel, ale również jako mistyk, który „potrafił łączyć głębię dociekań naukowych z dziecięcą i prostą wiarą”.

Rektor  zaznaczył, że biograf św. Tomasza zapisał, że ten już jako dziecko pytał: „Czym jest Bóg?” Szukał prawdy o Bogu, ale zawsze z miłością. Pragnął, by słowo Boże przyjęte w sercu człowieka dotarło do umysłu i odnowiło myślenie, a wtedy posiądzie umiejętność oceniania wszystkiego w blasku Bożej mądrości. To jemu „udało się pogodzić wiarę i rozum, świat z ewangelicznym radykalizmem”. Św. Tomasz nie odrzucał świata i był przekonany, że wszelka prawda zawsze pochodzi od Ducha Świętego.

„Każdy ochrzczony na drodze prowadzącej do życia wiecznego jest zaproszony do posługiwania się dwoma skrzydłami – wiarą i rozumem.  Potrzebujemy nie tylko rzetelnej wiedzy o kosmosie i tajemnicy ludzkiego życia; nie wystarczy znajomość praw fizyki, rozumienia zjawisk społecznych, ekonomicznych albo zaawansowanej medycyny. Potrzebujemy również łaski wiary, bez której stajemy się coraz bardziej pogubieni i osamotnieni” – napisał.

Ks. Marek Jarosz przypomniał, że św. Tomasz jest patronem studiów seminaryjnych, każdy alumn za jego przykładem przyswaja sobie wiedzę o świecie bez lęku, że może ona podważyć sens wiary. Postęp cywilizacyjny pomaga odkryć piękno stworzenia, nieskończoność wszechświata i geniusz ludzkiego rozumu, który znajduje wytłumaczenie jedynie w Bogu, który żyje dla człowieka i daje Siebie z miłości.

Podziękował wiernym diecezji płockiej za modlitwy i wsparcie materialne seminarium. To dowodzi autentycznej troski o to, by Pan dawał świętych kandydatów do służby kapłańskiej, „zdolnych ukazywać piękno stworzonego świata i cud Zmartwychwstania, który otworzył drogę do naszego zmartwychwstania”.

List rektora seminarium płockiego został odczytany wiernym podczas Mszy św. w Poniedziałek Wielkanocny.