Relikwie bł. Jana Pawła II w sanktuarium we Włocławku

Abp Mieczysław Mokrzycki ze Lwowa przekazał sanktuarium Męczeństwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki we Włocławku relikwie bł. Jana Pawła II. Uroczystość miała miejsce 14 maja.

Wraz z osobistym sekretarzem bł. Jana Pawła II, który pełnił także funkcję sekretarza papieża Benedykta XVI, Eucharystię sprawowali biskupi Stanisław Gębicki i Bronisław Dembowski, prowincjał Braci Pocieszycieli z Getsemani o. Świerad Pettke i kapłani z Włocławka.

Abp Mokrzycki poświęcił także nowy obraz przedstawiający bł. Jana Pawła II z figurą Matki Bożej Fatimskiej, z tamą na Wiśle i sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki w tle.

W homilii abp Mokrzycki podzielił się wspomnieniami o Janie Pawle II, u boku którego miał szczęście pracować przez 9 lat. Jan Paweł II był dla niego „wyjątkowym człowiekiem, takim samym jak my, ale jednocześnie innym, odróżniającym się swoim zachowaniem, postawą, sposobem mówienia, czy reagowania. W przedziwny sposób promieniował na innych. Stając przy nim odczuwało się spokój, miało się poczucie bezpieczeństwa, życzliwości”.

Z bliskiej obserwacji Ojca Świętego były sekretarz określił błogosławionego jako człowieka wielkiej wiary, którego myśli ciągle zwracały się ku Panu Bogu. Arcybiskup podkreślił, że Jan Paweł II „nigdy nie żałował czasu na modlitwę, i zawsze musiał mieć go tyle, ile uznał za stosowne, a ten czas był dla niego najważniejszy, nigdy nie poświęcał go kosztem innych zajęć, nie rozpoczynał nigdy dnia ani też pracy jeżeli się nie pomodlił”.

Arcybiskup zwrócił szczególną uwagę na umiłowanie Eucharystii przez papieża. „Każdego dnia modlił się bardzo dużo w kaplicy, a w każdy czwartek odprawiał godzinę świętą, w czasie której swoje medytacje przeplatał pieśniami eucharystycznymi, które sam sobie nucił czy śpiewał. Nawet podczas pielgrzymek ich organizatorzy wiedzieli, że muszą zostawić czas na jej odprawienie, a w piątek na drogę krzyżową, inaczej Ojciec święty opóźniał im o godzinę cały program” – mówił abp Mokrzycki.

Wskazując na religijność bł. Jana Pawła II kaznodzieja zaznaczył, że nawiązywała do form pobożności ludowej. „On – człowiek wielkiego umysłu i o duszy artysty – nie wstydził się szkaplerza i tych prostych form pobożności. W maju i czerwcu śpiewaliśmy po kolacji na tarasie, gdzie była kaplica Matki Bożej Fatimskiej majówki i Litanie do NSPJ. Wśród wielu form pobożności szczególnie bliskie sercu Sługi Bożego było pielgrzymowanie do maryjnych sanktuariów, które zaczęło się już w latach dziecięcych. Dlatego trudności i cierpienia, których mu nie brakowało w życiu, nie załamywały go, ale umacniały w oddaniu się Bogu”.

Na pamiątkę uroczystości każdy z wiernych, wychodząc z uroczystości mogli otrzymać obrazek przedstawiający postać bł. Jana Pawła II z motywem adoracji figury Matki Bożej Fatimskiej z załączoną na odwrocie modlitwą do Boga za wstawiennictwem błogosławionego.