Rokitno: patronalne święto diecezji i diecezjalne dożynki

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to patronalne święto diecezji zielonogórsko-gorzowskiej oraz główny odpust w sanktuarium w Rokitnie. Jest to także diecezjalny dzień dziękczynienia za pracę rolników. Mszy św. w sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie przewodniczył 15 sierpnia kard. Henryk Gulbinowicz, homilię wygłosił ks. dr Marian Biskup z archidiecezji wrocławskiej.

W uroczystości udział wzięły setki wiernych z całej diecezji, biskupi z ordynariuszem bp Stefanem Regmuntem, parlamentarzyści, samorządowcy, wojewoda lubuski Jerzy Ostrouch oraz delegacje rolników niosące wieńce dożynkowe i płody rolne.

Ks. Marian Biskup w kazaniu wiele miejsca poświęcił tajemnicy Wniebowzięcia. Tłumaczył, że „w Maryi odnajdujemy gwarancję Bożych tajemnic, że i w stosunku do nas wypełni się to co nam przyrzeczono – wieczne zbawienie”. Przypomniał, że obchodzona dziś 94. rocznica zwycięskiej Bitwy Warszawskiej w 1920 r. , pod dowództwem marszałka Józefa Piłsudskiego przypisywana jest interwencji Matki Bożej i nazwana Cudem nad Wisłą.

Kaznodzieja zaznaczył, że dla chrześcijanina dzień Wniebowzięcia jest i powinien być dniem pełnym radości i nadziei. Zwrócił uwagę na połączenie uroczystości Wniebowzięcia Maryi z dziękczynieniem za pracę rolników i wdzięcznością za chleb powszedni.

„Pobożność ludowa, która ma doskonałą chrześcijańską intuicję dobrze wyczuła klimat dzisiejszej uroczystości, klimat jakiegoś spełnienia, ostatecznego końca, celu i chwalebnej korony wieńczącej dokonane dzieło. Ta pobożność ludowa tak mądra powiązała uroczystość Wniebowzięcia z dziękczynieniem za żniwa, zasypała ją zebranymi z pól owocami, wystroiła w dojrzałe zioła i ostatnie kwiaty lata” – mówił.

Zwracając uwagę na dary ołtarza, które przywieźli rolnicy, kaznodzieja wspomniał tych, którym nie dane było zebrać tego, co zasiali bo zabrał im to żywioł wody.

Zbigniew Markiewicz z Sieniawy wykonał wieniec o wymiarach 90 cm na 130 cm, na wzór parafialnego kościoła. Kolista podstawa oklejona została pokruszonym wysuszonym skrzypem. Na niej posadowiony został kościół wykonany ze zdźbeł zbóż i ze słomy, dachówka wykonana z pestek dyni, pomalowanych na czerwono. Wieża kościelna od podstawy powstała ze słomy. Na placu przykościelnym powtykane zostały kłosy owsa, formą przypominające drzewa, natomiast kłosy jęczmienne obrazują rosnące krzewy.

W czasie uroczystości kard. Gulbinowicz poświęcił i przekazał w darze bp. Stefanowi Regmuntowi ornat z wizerunkiem Jana Pawła II. Po Mszy św. wszyscy przeszli pod pomnik papieża Polaka.

Dzisiejsze uroczystości w bazylice mniejszej w Rokitnie zakończą się o godz. 21 Apelem Maryjnym.

Wizerunek Najświętszej Maryi Panny z Rokitna pierwotnie należał do rodziny Leszczyńskich, następnie przeszedł na własność rodziny Opalińskich. Opat cystersów, pochodzący z tej rodziny, umieścił obraz w Rokitnie, gdzie wkrótce zasłynął on nadzwyczajnymi łaskami, co stwierdził biskup poznański Stefan Wierzbowski. Na prośbę króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego obraz przeniesiono do Warszawy, lecz wkrótce zwrócono kościołowi w Rokitnie, gdzie nadal cieszy się czcią wiernych. Papież Paweł VI ustanowił Najświętszą Maryję Pannę z Rokitna główną patronką diecezji.