Ruch „Wiara i Światło” świętował 45 lat obecności w Polsce

Wspólnoty centralnej i wschodniej Polski, zrzeszone w międzynarodowym ruchu „Wiara i Światło”, skupiającym osoby z niepełnosprawnością intelektualną, ich rodziny i przyjaciół, przybyły w sobotę, 17 czerwca, do Sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej, by świętować jubileusz 45-lecia obecności ruchu w Polsce.

Do Gietrzwałdu przyjechali przedstawiciele wspólnot z Białegostoku, Olsztyna, Lublina, Warszawy i Otwocka. Jubileuszowe obchody rozpoczęło wspólne rozważanie tajemnic różańcowych – w odpowiedzi na życzenie Maryi wyrażone podczas objawień w Gietrzwałdzie, zachęcające do częstej modlitwy różańcowej.

Nietypowe rozważania, podjęte podczas jubileuszu, a stworzone w 2013 roku specjalnie dla „Wiary i Światła” przez wieloletniego międzynarodowego koordynatora ruchu – Ghislain’a du Chéné – nawiązują do istoty Ruchu.

Pierwsza tajemnica – „Niepokalane Poczęcie” dotyka wybrania Maryi, prostej, nic nieznaczącej młodej kobiety na Matkę Syna Bożego. Przypomina również o narodzinach Wiary i Światła, które miało miejsce w Lourdes, a więc w miejscu, gdzie Maryja ukazała się świętej Bernadetcie, zwyczajnej, ubogiej dziewczynce. „Bóg wybiera to, co kruche i słabe, by się objawić”. Takie są właśnie wspólnoty Wiary i Światła, w których centrum jest słabość, niemoc i kruchość.

Kolejna tajemnica „Święty Józef, mąż Maryi” przypomina o roli ojca, zwłaszcza w rodzinach doświadczonych niepełnosprawnością dziecka, ponieważ często jest to dla nich ogromną trudnością. Rozważanie tej tajemnicy kończy modlitewna prośba za ojców, by trwali przy swoich żonach i umieli przyjąć piękno swojego dziecka.

Trzecia tajemnica „Proroctwo Symeona” – odnosi się do matek, które słyszą trudną przepowiednię dla swojego życia, duszy, „którą ma przeniknąć miecz”. „Pewne usłyszane wiadomości mogą prowadzić do rozpaczy. Pozwólmy jednak, by kierowało nami zaufanie – Jezu, wiem, że mnie nie opuścisz”. Rozważanie przypomina, jak ważne jest bycie we wspólnocie Wiary i Światła: „spotkania wspólnot są dla matek miejscem odpoczynku, miejscem, gdzie mogą być dumne ze swoich dzieci”.

Czwarta tajemnica „Maryja Powierniczka” ukazuje trzeci krąg osób – poza osobami z niepełnosprawnością i rodzicami – tworzących wspólnoty „Wiara i Światło” – są to Przyjaciele. Przyjaciele, którzy chcą pomagać, towarzyszyć, choć też nierzadko czują się bezradni, zakłopotani. Jednak zachęceni są, by powierzać swoje niepewności, trudy – sercu Maryi. „Przyjaciele, którzy przychodzą do Wspólnot Wiary i Światła – czynią wiele dobra swoją hojnością, czerpiąc ze słabości, z którą się spotykają – siłę i miłość Boga.

Ostatnia tajemnica „Oto Matka Twoja, oto Syn Twój” – nawiązuje do ikony Wiary i Światła. Jezus symbolizuje na niej osobę z niepełnosprawnością, „może również symbolizować każdego z nas, ponieważ wszyscy jesteśmy wezwani do noszenia własnego krzyża. Maryja, której serce jest przebite mieczem, reprezentuje rodziców, a święty Jan, który przyjmuje Maryję jako swoją Matkę, symbolizuje Przyjaciół”.

Bezpośrednio po modlitwie różańcowej, obecny w Gietrzwałdzie bp Henryk Ciereszko, biskup pomocniczy diecezji białostockiej i jednocześnie delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. ruchu „Wiara i Światło”, dokonał zawierzenia wspólnot Niepokalanego Serca Maryi – w związku z obchodzoną 17 czerwca w kościele uroczystością.

Kolejnym punktem jubileuszowych obchodów była Msza święta odprawiona w Bazylice Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gietrzwałdzie. Eucharystii przewodniczył bp. Ciereszko. W homilii odniósł się zarówno do święta Niepokalanego Serca Maryi, jak i do jubileuszu Wiary i Światła. „Każdy z nas może odnaleźć swoje miejsce w Jej kochającym, niepokalanym, czyli czystym, niewinnym sercu” – mówił biskup. Maryja jest wzorem jak ufać Bogu, a jednocześnie jest tą czułą, zatroskaną o nas matką, noszącą w swoim sercu wszystkie nasze sprawy. (…) Dzisiaj niesiemy wielkie dziękczynienie za te lata istnienia pięknego, tak dla nas drogiego ruchu „Wiara i Światło”, w którym wszyscy odnajdujemy swoje miejsce, odnajdujemy siebie w miłości Boga, odnajdujemy siebie w miłości Maryi, odnajdujemy siebie w Jej niepokalanym sercu i odnajdujemy siebie nawzajem w naszych otwartych na siebie, kochających siebie nawzajem serca. To piękne dzieło. Chcemy z ufnością patrzeć w przyszłość, by to nasze dzieło mogło się rozwijać”.

Eucharystię koncelebrowali przybyli ze wspólnotami kapelani ruchu, wśród nich ks. Jerzy Sęczek z Białegostoku, kapelan prowincji centralno-wschodniej.

Po mszy miał miejsce uroczysty, radosny przemarsz uczestników jubileuszowej pielgrzymki, ubarwiony własnoręcznie wykonanymi transparentami i emblematami wspólnot – w kierunku ołtarza polowego, gdzie następnie odbyło się wielkie spontaniczne świętowanie. Przypomniana została historia Ruchu, a wspólnoty z poszczególnych miast przygotowały barwne prezentacje. Ołtarz polowy wraz z jego okolicą wypełniła muzyka, tańce i zabawy. Na koniec wszystkie wspólnoty otrzymały pamiątkowe świece, a każdy uczestnik spotkania – drobną pamiątkę.

Pierwsze wspólnoty w Polsce powstały w 1978 roku, jako pokłosie poszukiwań przez Teresę Brezę możliwości katechizacji jej niepełnosprawnej córki Joanny oraz niezależnego poznania działających już we Francji wspólnot Wiary i Światła przez spędzającego tam wakacje Marcina Przeciszewskiego. On i Teresa Breza poznają się w 1978 w Trosly i po powrocie do Polski zakładają wspólnoty we Wrocławiu (Teresa Breza) i Warszawie (Marcin Przeciszewski).

Działalność ruchu „Wiara i Światło” w Polsce skupia się w czterech prowincjach: centralno-wschodniej, zachodniej, północnej i południowej. Dwie ostatnie prowincje jubileusz 45-lecia świętowały w maju na Jasnej Górze.