Ruszył proces beatyfikacyjny ks. Jacquesa Hamela

Ruszył proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym ks. Jacquesa Hamela, zamordowanego 26 lipca ub.r. przez islamistów. Poinformował o tym abp Rouen Dominique Lebrun podczas liturgii Wielkiego Czwartku. Informację potwierdziła także kuria biskupia.

Abp Lebrun zaznaczył, że Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych w przesłanym dokumencie przekazała, iż Ojciec Święty udzielił dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania, wymaganego z zasady do rozpoczęcia starań o wyniesienie kandydata na ołtarze.

Czytaj także: Kościół – miejsce męczeństwa ks. Hamela będzie otwarty

Postulatorem procesu beatyfikacyjnego został ks. Paul Vigouroux. Jego pierwszym zadaniem jest przeprowadzenie ankiety, przesłuchanie świadków i zgromadzenie źródeł potwierdzających, że śmierć kapłana była męczeństwem za wiarę. Równocześnie pisma, jakie pozostawił po sobie ks. Hamel są analizowane przez teologów. Są to przede wszystkim teksty homilii oraz cotygodniowy editorial jaki pisał do gazety wydawanej przez parafię. Wszystkie te materiały, po należytym opracowaniu, zostaną przekazane watykańskiej Kongregacji ds. Świętych.

85-letni francuski kapłan został zamordowany 26 lipca 2016 r. w kościele św. Szczepana w Saint-Etienne-du-Rouvray z wyjątkowym okrucieństwem przez dwóch dżihadystów muzułmańskich, związanych z terrorystycznym Państwem Islamskim. Stało się to podczas, gdy duchowny odprawiał Mszę św.

14 września podczas Mszy św. sprawowanej wraz z delegacją archidiecezji Rouen oraz krewnymi ks. Hamela w Domu św. Marty, papież Franciszek stwierdził: „Ks. Jacques Hamel został ścięty na krzyżu, właśnie w chwili, kiedy celebrował ofiarę krzyżową Chrystusa. Człowiek dobry, łagodny, człowiek braterstwa zawsze dążący do budowania pokoju został zabity, jakby był przestępcą”.

Ks. Jacques Hamel urodził się 30 listopada 1930 w miejscowości Darnétal w departamencie Sekwana Nadmorska w Górnej Normandii (północno-zachodnia Francja). Święcenia kapłańskie przyjął 30 czerwca 1958 w Rouen, po czym posługiwał w swych stronach rodzinnych. Najpierw był wikariuszem w parafii św. Antoniego w Petit-Quevilly, od 1967 – wikarym w parafii Matki Bożej z Lourdes; w 1975 został proboszczem parafii Saint-Pierre lès Elbeuf, w 13 lat później przeniesiono go na podobne stanowisko w Cléon, a od 2000 r. posługiwał w Saint-Etienne-du-Rouvray na przedmieściach Rouen.

W 2005 r. osiągnął wiek emerytalny, a w 2008 obchodził pięćdziesięciolecie kapłaństwa, ale – wobec dotkliwego braku duchowieństwa na tym terenie (jak zresztą niemal w całej Francji) – nadal brał czynny udział w życiu parafialnym jako tzw. ksiądz pomocniczy. Odprawiał Msze święte, udzielał sakramentów, a przede wszystkim był zawsze otwarty i gotów wysłuchać, i służyć swym parafianom. Był bardzo zaangażowany w dialog Kościoła ze światem, zwłaszcza z islamem i utrzymywał przyjacielskie stosunki z miejscową wspólnotą muzułmańską, zwłaszcza z jej imamem.