Rytwiany: obchody 400-lecia Pustelni Złotego Lasu

Głównym uroczystościom jubileuszowym 400-lecia Pustelni Złotego Lasu w Rytwianach, które odbyły się 17 czerwca przewodniczył kard. Gerhard Ludwik Müller, prefekt Kongregacji Nauki Wiary. Przybyli na nie liczni wierni i zaproszeni goście.

Obchody rozpoczęła uroczysta Msza św. z udziałem biskupa sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza, biskupa seniora Edwarda Frankowskiego oraz kilkudziesięciu kapłanów.

Uczestniczyli w niej przedstawiciele rządu, parlamentarzystów, władz wojewódzkich i samorządowych, liczna reprezentacja leśników, którzy jako jubileuszowe wotum ofiarowali relikwiarz swego patrona św. Jana Gwalberta.

Bp Krzysztof Nitkiewicz witając kard. Gerharda Müllera, podkreślił, że dzięki jego obecności oraz obchodzonemu jubileuszowi Pustelnia Złotego Lasu na nowo ożyje i rozbłyśnie duchową mocą, dzięki której przybywający tutaj ludzie będą mogli odnajdywać Chrystusa i zacieśniać z Nim relacje.

Ordynariusz zwrócił uwagę, że chociaż kameduli zostali zmuszeni do opuszczenia swej pustelni blisko dwa wieki temu, to stanowi ona nadal źródło wiary i duchowego odrodzenia.

– Tak właśnie przed stu laty szedł do Boga św. Brat Albert Chmielowski, który w sposób szczególny patronuje waszej Ojczyźnie w roku 2017, a którego liturgiczne wspomnienie obchodzimy dzisiaj – mówił kardynał.

Gość z Watykanu przywołując postać Brata Alberta, podkreślił jego oddanie najbardziej potrzebującym pomocy.

– Nie mógł już dłużej brat Albert żyć bez stałej więzi z upokorzonym Jezusem i Jego braćmi – ludźmi z marginesu, wyrzutkami społeczeństwa, biedakami, bezdomnymi. Stał się on przyjacielem Pana w ubogich. Odtąd szli razem. „Idziemy do Boga nie drogą, lecz miłością” – nawiązał do słów św. Augustyna.

Kaznodzieja zwrócił uwagę na to, że tu w Rytwianach, przez ponad dwa wieki ta prawda wybrzmiewała w sposób szczególny surowym życiem, modlitwą i pracą kamedulskich pustelników.

– Ich oddalenie od świata, nocne czuwania przed Bogiem, wielogodzinne modlitwy, posty, umartwienia i ciężka fizyczna praca, to nie było przecież nic innego, jak właśnie wędrówka do Boga. Wędrówka nie drogą, lecz miłością – podkreślał kardynał.

Zdaniem gościa, chociaż kamedułów nie ma tutaj już od blisko dwóch wieków, to jednak pozostałe po nich dziedzictwo – Pustelnia Złotego Lasu – ciągle zdaje się wybrzmiewać ich duchem i ich wiarą i ciągle zdaje się przypominać kolejnym pokoleniom wierzących to wielkie przesłanie, że „idziemy do Boga nie drogą, lecz miłością”.

– Niech to miejsce staje się dla was i dla wszystkich przybywających tutaj przestrzenią doświadczenia obecności Boga. Niech tutaj, w odosobnieniu, w ciszy i w kontemplacji, umacnia się wasza wiara. Niech tutaj utwierdza się wasza nadzieja. I niech tutaj kształtuje się i pomnaża wasza miłość do Boga i do człowieka – podkreślił kard. Gerhard Ludwik Müller.

Oficjalną część uroczystości zakończyło wprowadzenie relikwii św. Jana Gwalberta do pokamedulskiego kościoła oraz zasadzenie w ogrodach dwóch platanów.

Oprawę muzyczną liturgii przygotował Zespół Cantus Delicium z Pyrzyc, orkiestra i sygnaliści z Zespołu Szkół Leśnych w Zagnańsku.

Uroczystości zwieńczył w ogrodach klasztornych podniosły koncert pt. „Jednego serca, jednego ducha”.

Na prośbę bp. Krzysztofa Nitkiewicza papież Franciszek udzielił jubileuszowego odpustu zupełnego dla pielgrzymów, którzy nawiedzą to miejsce w ciągu tego roku.

Za początek Pustelni Złotego Lasu uznawana jest data 27 sierpnia 1617 r., kiedy Kapituła Kongregacji Góry Koronnej Kamedułów Pustelników zatwierdziła fundację wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego dla tego klasztoru.

Kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Rytwianach został poświęcony 27 września 1637 r. Przez wieki mnisi uczynili z Pustelni Złotego Lasu miejsce osobistego uświęcenia, ale także schronienie dla wielu osób szukających duchowego wzmocnienia, ucieczki przed sprawami światowymi czy nawet azylu dla prześladowanych.

W czerwcu 2001 r. w rytwiańskiej pustelni powstał Diecezjalny Ośrodek Kultury i Edukacji „Źródło”. W następnym roku pokamedulska świątynia została kościołem rektoralnym, w którym posługę rozpoczął ks. Wiesław Kowalewski.

W kolejnych latach dzięki staraniom księdza rektora, wsparciu wielu sponsorów oraz dofinansowaniu unijnemu Pustelnia Złotego Lasu sukcesywnie odzyskiwała minioną świetność.

Pokamedulski, XVII-wieczny zespół klasztorny jest otwartym dla wszystkich, miejscem wewnętrznego wyciszenia oraz duchowego i fizycznego odpoczynku, służy jako ośrodek rekolekcyjno-formacyjny, realizujący ideę SPeS „Salus per Silentium” („Zdrowie przez Ciszę”).

Pielgrzymi i turyści mają okazję m.in. zwiedzać barokowy kościół i galerię kamedulską oraz zapoznać się z europejskim szlakiem kamedulskim.