Rzeszów: dominikanie otrzymali cenny dar od klasztoru z Gidel

Dominikanie, pracujący w Rzeszowie od 1986 r. otrzymali 1 października b.r. cenny dar. Ich współbracia z Gidel przekazali im siedemnastowieczny obraz Matki Bożej Różańcowej, będący świadkiem dramatycznej historii zakonu w drugiej połowie XIX wieku.

Jest to kopia obrazu S. Mariae Maioris w Rzymie. Została przywieziona do Gidel koło Radomska po upadku Powstania Styczniowego. Wtedy to władze carskie dokonały kasaty przeszło 40 klasztorów dominikańskich na terenie zaboru rosyjskiego. Wyznaczyły jedynie cztery (między innymi Gidle) na „przechowalnię” dla zakonników. Była to więc ostatnia placówka dominikańska, w której mieli wymrzeć ostatni bracia Prowincji Polskiej. Nie wolno było bowiem przyjmować jakichkolwiek nowych kandydatów.

W dniu 27 listopada 1864 roku o północy przywieziono do Gidel wszystkich zakonników z domu warszawskiego, a potem sukcesywnie z innych klasztorów. Wtedy też pojawił się w Gidlach obraz Matki Bożej Różańcowej. Do dnia dzisiejszego nie ustalono, bracia z którego skasowanego domu zabrali ten obraz ze sobą. Z licznej ówcześnie wspólnoty w Gidlach (39 osób) pozostał w 1912 roku już tylko jeden starzec, o. Gabriel Świtalski. Konstanty Maria Żukiewicz OP w swojej książce o Gidlach, „Malutka, ale w cuda potężna” wyrażając wdzięczność Matce Bożej, napisał: „Ona też osłoniła garstkę ostatnich Dominikanów, którzy tutaj, jeden po drugim wymierając, nie tracili nadziei, że Matka Boska nie dopuści, aby na zawsze to miejsce opuścili. A tak okazała się tutaj «Nadzieją tych, którzy wszelką nadzieję stracili» (św. Efrem)”.

W Rzeszowie wierni mogą podziwiać walory zabytkowe obrazu Matki Bożej Różańcowej. Mogą też modląc się przed nim, lepiej rozumieć, dlaczego dla skazanych na zsyłkę dominikanów był on tak cenny, że zabrali go ze sobą. W rejestrze zabytków województwa częstochowskiego czytamy: „Obraz przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem (sukienka srebrna; olej /płótno/, deska; barok; XVII w.; wymiar – ok. 100×70)”.