Rzeszów: spotkanie żołnierzy – górników

W kościele garnizonowym w Rzeszowie 6 grudnia spotkali się byli żołnierze-górnicy, którzy w latach 1949-59 skierowani zostali do zastępczej służby wojskowej w Batalionach Pracy.

Podczas Mszy świętej dziękowali za czas przeżyty w trudnej służbie i prosili o łaski na kolejne lata oraz złożyli kwiaty pod pamiątkową tablicą. Spotkanie zorganizował Związek Represjonowanych Politycznie Żołnierzy Górników w Rzeszowie.

Na spotkanie przybyli mieszkańcy Podkarpacia, którzy jako młodzi mężczyźni trafili do pracy w kopalni węgla, rudy uranu i w kamieniołomach.

Roman Zimny z Rzeszowa o tym, że zostanie górnikiem a nie prawdziwym żołnierzem, dowiedział się na początku służby w jednostce w Radzionkowie. „Po trzech tygodniach zostałem przeniesiony do jednostki w Bytomiu z rozkazem pracy w kopalni węgla. Pracowałem w najtrudniejszych rejonach kopalni na tzw. oddziale likwidacyjnym, tam gdzie nie chcieli pracować cywile. Ja musiałem wykonywać rozkazy i narażać swoje życie. Zwykle praca związana była z zamykaniem szybów, co wiązało się z dużym zagrożeniem. To były naprawdę trudne miesiące mojego życia” – wspomina były żołnierz-górnik.

Czas pobytu w Wojskowych Batalionach Górniczych wahał się między 24 a 36 miesiącami. Przewinęło się przez nie ponad 210 tysięcy poborowych. W wyniku ciężkiej pracy zginęło ponad tysiąc osób, na kilka tysięcy określa się liczbę niepełnosprawnych w wyniku wypadków kalek, dziesiątki tysięcy służbę przypłaciły utratą zdrowia i przedwczesną śmiercią. Wojskowe Bataliony Górnicze oficjalnie zniesiono w 1956 roku, jednak nieformalnie działały jeszcze do 1959 roku.