Rzymska piękność ścięta dla Oblubieńca

Fakty wskazują, że była dobrze urodzoną Rzymianką, ściętą za wyznawanie chrześcijaństwa; legenda – że pięknem i mądrością urzekła katów. 22 listopada Kościół wspomina św. Cecylię, patronkę muzyki.

Przyszła na świat najprawdopodobniej w III wieku po Chrystusie, w znakomitej rodzinie rzymskiej. Legenda głosi, że była olśniewająco piękna i równie pięknie grała na organach.
Z miłości do Chrystusa złożyła osobisty ślub dziewictwa, pomimo, iż rodzice obiecali jej rękę równie dobrze urodzonemu młodzieńcowi imieniem Walerian. W przeddzień zawarcia małżeństwa opowiedziała mu o swej wierze i obietnicy czystości złożonej boskiemu Oblubieńcowi. Zaangażowanie duchowe pięknej Cecylii urzekły Waleriana i przywiodły go do przyjęcia Chrztu. Mieli być białym małżeństwem.
Rozdzieliły ich prześladowania za wiarę i wyrok śmierci. Urodą Cecylii oczarowani byli prowadzący ją na ścięcie żołnierze, namiestnik, a nawet kat.
W IX wieku w katakumbach św. Kaliksta znaleziono jej grób i nienaruszone rozkładem ciało w pozycji leżącej, lekko pochylone do ziemi. Przeniesiono je do bazyliki, która dziś, nosząc wezwanie Cecylii, jest jedną z najokazalszych w Rzymie. Świątynia stoi w miejscu, gdzie Święta mieszkała ze swoim mężem.
Od początku Cecylia czczona była jako patronka chórów i muzyki kościelnej, gdyż nie ulega wątpliwości, iż jako dobrze urodzona Rzymianka grała na jakimś instrumencie.
Jej imię włączono do kanonu Mszy świętej.