Sandomierz: bp Nitkiewicz modlił się na jednej z najstarszych nekropolii w Polsce

W uroczystość Wszystkich Świętych bp Krzysztof Nitkiewicz wraz z sandomierskimi kapłanami sprawował Mszę św. na cmentarzu katedralnym w Sandomierzu – jednej z najstarszych czynnych nekropolii w Polsce. W homilii przypominał wiernym, że dążenie do świętości „powinno być ambicją każdego chrześcijanina”.

Podczas Mszy św. sprawowanej za zmarłych biskup sandomierski w swej homilii nawiązał do pierwszego czytania z Księgi Apokalipsy św. Jana, które ukazuje wielką rzeszę zbawionych.

– Ci ludzie, piękni, radośni i szczęśliwi, wołają donośnym głosem: „zbawienie w Bogu naszym i w Baranku”. Oni już dotarli do celu i otrzymali koronę chwały. Można ich nazwać dorodnymi owocami, wyrosłymi z winnego krzewu jakim jest Jezus Chrystus. Są z Nim zjednoczeni do tego stopnia, że posiadają Jego rysy, są do Niego podobni – mówił biskup.

Kaznodzieja wyjaśniał, że ten wielki tłum z Apokalipsy symbolizuje świętych wszystkich czasów, gdyż świętość jest niczym innym, jak podobieństwem do Chrystusa.

– Podobieństwem przez stawianie na pierwszym miejscu tego co Boskie i przez duchową wolność od rzeczy doczesnych; podobieństwem w pokorze i miłosierdziu, w nieustraszonym i wytrwałym opowiadaniu się po stronie dobra i sprawiedliwości; podobieństwem w czystości serca i w niesieniu pokoju – wskazywał biskup.

Hierarcha zauważył, że te same cechy posiadają osoby beatyfikowane i kanonizowane autorytetem Kościoła, a podobne znaki świętości, można dostrzec również w wielu żyjących współcześnie ludziach.

– Nie dajmy się zwieść przekazowi medialnemu, który skupia się na aktach przemocy i nieuczciwości, amplifikuje agresję słowną i ekscytuje się mało budującymi faktami z życia tzw. elit. Ludzie porządni i uczciwi stanowią w naszym społeczeństwie zdecydowaną większość. Ponad tysiącletnia obecność chrześcijaństwa w Polsce nie poszła na marne, nie jest obojętna – podkreślił ordynariusz.

Biskup wyjaśniał, że świętość jest szatą skrojoną na miarę każdego człowieka, również na naszą miarę i otrzymujemy ją w sakramencie chrztu i mamy się o nią zawsze troszczyć.

– Św. Paweł apostoł poucza nas, że w nadziei jesteśmy już zbawieni, a chodzi tutaj o nadzieję, która spełnia się na naszych oczach (por. Rz 8, 24). Świętość nie stanowi więc tylko celu ostatecznego, ale powinna stawać się teraźniejszością, ma urzeczywistniać się w chwili obecnej, tu i teraz – wskazywał hierarcha.

Zdaniem ordynariusza, nie chodzi bynajmniej o jakieś nadzwyczajne czyny, co mogłyby sugerować życiorysy świętych, ale o codzienne naśladowanie Chrystusa w najdrobniejszych nawet rzeczach, w każdej sytuacji.

– Pierwsze robią wrażenie, ale szybko odchodzą w niepamięć. Drugie natomiast wydają się tak zwyczajne, że pozostają często niezauważone. To one jednak pozostawiają trwały ślad. Są zaczynem, o którym mówi Pan Jezus, zaczynem wyzwalającym, stymulującym pozytywne przemiany w naszych sercach i wokół nas. To jest droga do pełni życia i wzrostu Królestwa Bożego, do nowej, lepszej cywilizacji. Stąd ambicją każdego chrześcijanina powinno być dążenie do świętości. Powierzmy się Słowu Bożemu, niech ono nas prowadzi i kształtuje. Czerpmy siłę z Eucharystii i z innych sakramentów – podsumował bp Krzysztof Nitkiewicz.

Eucharystię na cmentarzu katedralnym wraz z biskupem sprawowali księża wychowawcy z seminarium i duszpasterze sandomierscy. Wspólna modlitwa zgromadziła licznych sandomierzan i gości odwiedzających groby swoich bliskich na tej najstarszej miejskiej nekropoli.

Po zakończeniu Mszy św. cmentarnymi alejkami przeszła procesja, podczas której na czterech stacjach modlono się za zmarłych rodziców, kapłanów, poległych w obronie Ojczyzny.

Na sandomierskich nekropoliach prowadzona jest kwesta na rzecz ratowania i renowacji zabytkowych nagrobków. Jak co roku, w to dzieło włączyło się wielu wolontariuszy i ludzi dobrej woli.

Tegoroczna kwesta organizowana jest po raz 25. Cmentarz katedralny w Sandomierzu wybudowany został w 1792 r. Znajduje się na nim ponad 300 zabytkowych nagrobków w tym z początku XIX wieku. Nekropolia zaliczana jest przez historyków do najstarszych, czynnych w Polsce.