Sandomierz: modlitwa dziękczynna w 15. rocznicę pielgrzymki św. Jana Pawła II

W 15. rocznicę pobytu św. Jana Pawła II w Sandomierzu, została odprawiona 12 czerwca br. w bazylice katedralnej Msza św. dziękczynna za jego pontyfikat oraz za dar kanonizacji. Przewodniczył jej bp Krzysztof Nitkiewicz wraz z biskupem seniorem Edwardem Frankowskim.

Rozpoczynając wspólną modlitwę biskup sandomierski mówił o duchowym wymiarze pontyfikatu papieża Polaka.
– Naśladując Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, św. Jan Paweł II nieustannie składał w ofierze Bogu swoje życie i służył drugiemu człowiekowi. Taki wymiar miały również papieskie pielgrzymki. Przeżywając 15. rocznicę jego pobytu w Sandomierzu, pragniemy uczyć się od tego wielkiego świętego naszych czasów postawy służby i ofiarności – podkreślił bp Nitkiewicz.

Podczas homilii ks. Jan Biedroń, rektor sandomierskiego Wyższego Seminarium Duchownego, wspomniał o wymowie homilii bł. Jana Pawła II wypowiedzianej na sandomierskiej ziemi. – Dzisiaj w święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, w dniu modlitw o uświęcenie kapłanów, chcemy we wspólnocie Kościoła sandomierskiego dziękować za dar św. Jana Pawła II i za jego obecność w Sandomierzu. Piętnaście lat temu, Jan Paweł II przybył do nas z drogowskazami ośmiu błogosławieństw. Jego pielgrzymka była wielkim przesłaniem na nowe czasy – mówił ksiądz rektor.

– Wbrew oczekiwaniom wielu środowisk kształtujących opinię publiczną, papież nie przybył głosić prostej pochwały polskiego sukcesu, utwierdzając nas w tryumfalizmie. Nie przyniósł pustych sloganów ani łatwych pochwał. Patrzył z mądrością w przyszłość swojego narodu i dostrzegał zagrożenia, które doskonale znał z obserwacji zachodnich społeczeństw. Chciał nas uchronić od tragicznych błędów i bolesnych rozczarowań – podkreślił kaznodzieja.

Wspólna modlitwa zgromadziła parlamentarzystów, samorządowe władze lokalne, kapłanów, seminarzystów, siostry zakonne, wiernych z diecezji oraz sandomierzan. Liturgię uświetnił swoim śpiewem chór katedralny.

Po Eucharystii uczestnicy spotkania przeszli na sandomierskie Błonia, gdzie przed piętnastu laty stał papieski ołtarz. Przed figurą św. Jana Pawła II odmówiono modlitwę i zaśpiewano Maryjny Apel. Wspólne spotkanie zakończyła modlitwa do św. papieża oraz odśpiewanie „Barki”.

Papież Jan Paweł II przebywał 12 czerwca 1999 r. w Sandomierzu w ramach VII Pielgrzymki do Ojczyzny. W Eucharystii wówczas celebrowanej na Placu Papieskim uczestniczyło tysiące wiernych. Podczas homilii Ojciec Święty odnosząc się do hasła całej pielgrzymki „Bóg jest Miłością”, mówił na temat „Błogosławieni czystego serca oraz potężni wiarą”. Podkreślił też ogromne znaczenie historii Sandomierza dla Kościoła powszechnego.

– Jest Sandomierz wielką księgą wiary naszych przodków. Zapisali w niej wiele stronic święci i błogosławieni. Wspominam przede wszystkim patrona tego miasta – bł. Wincentego Kadłubka, mistrza Wincentego, który był prepozytem katedry sandomierskiej i biskupem krakowskim, a potem mnichem zakonu cystersów w Jędrzejowie. Jako pierwszy Polak spisał dzieje narodu w Kronice Polskiej. Tę ziemię użyźniła w XIII w. krew błogosławionych męczenników sandomierskich, duchownych i świeckich, którzy zginęli za wiarę z rąk Tatarów, a wraz z nimi bł. Sadok i 48 dominikanów z klasztoru przy romańskim kościele św. Jakuba – mówił wówczas papież Jana Paweł II.