Sandomierz: obchody 200 – letniej posługi służby zdrowia w diecezji sandomierskiej

W Sandomierzu odbyły się 17 lutego obchody 200–letniej posługi służby zdrowia w diecezji sandomierskiej. Bp Romuald Kamiński, przewodniczący Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia przy KEP podkreślił, że wszyscy jesteśmy powołani, aby swoim życiem służyć drugiej osobie.

Dziękczynienie za posługę osób leczących i posługującym chorym w 200-letniej historii diecezji oraz wspólna modlitwa w intencji lekarzy, pielęgniarek i osób opiekujących się chorymi sprawowana była w kościele pw. Chrystusa Króla Jedynego Zbawiciela Świata.

W uroczystości wzięły udział delegacje szpitali, ratownictwa medycznego, PCK i placówek medycznych z terenu diecezji. Obecni byli także przedstawiciele Sejmu i Ministerstwa Zdrowia.

Jubileuszowej Mszy św. w intencji lekarzy, pracowników służby zdrowia i osób pielęgnujących chorych, przewodniczył bp Romuald Kamiński, koncelebrowali bp Krzysztof Nitkiewicz, biskup senior Edward Frankowski, oraz duszpasterze posługujący w szpitalach i kapłani z diecezji.

Bp Krzysztof Nitkiewicz, witając zebranych, przypomniał staropolskie powiedzenie, że jeśli sandomierski doktor nie pomoże, to sytuacja jest beznadziejna.

– To powiedzenie sprzed wieków nie straciło na swojej aktualności. Mamy w diecezji wielu wspaniałych lekarzy, pielęgniarek oraz innych przedstawicieli personelu medycznego. Cieszę się, że włączyliście się w jubileusz Kościoła sandomierskiego, który tworzycie razem z innymi, służąc całej wspólnocie zgodnie z waszym powołaniem – mówił hierarcha.

Podczas homilii bp Romuald Kamiński wskazał na konieczność troski o zrozumienie i docenienie osobistego powołania, które jest Bożym darem i zadaniem do wypełnienia wobec bliźnich. Zwrócił uwagę na to, że historia dwustu lat diecezji jest bogata i piękna, jak ta ziemia i okolice, a świętowanie tej rocznicy, jest też upamiętnieniem wydarzeń, które mają wspomóc na drodze naszej wiary.

– Dziś, jako wspólnota, mamy także określone zadania i sprawy, które chcemy Bogu przedstawić. Na pierwszym miejscu potrzeba dziś zrozumieć i docenić dar osobistego powołania. Bóg powołuje nas do konkretnych zadań, ma wobec nas konkretne zamiary. Jesteśmy w oczach Bożych niezwykle ważni. Dlatego dbałość o swoje powołanie, o godność Dziecka Bożego, to jedno z poważniejszych wyzwań. Ono pomaga nam kierować cały naszym życiem i zabezpieczyć się przed niepotrzebnymi niebezpieczeństwami. Człowiek, który szanuje swoją godność umie w porę dostrzec niebezpieczeństwo zejścia z Bożej drogi i umie w porę powiedzieć nie, temu co nie jest wyznaczone przez Bożą Opatrzność – mówił biskup.

Ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej podkreślał, że jubileusz skłania nas do tego, abyśmy coraz bardziej stawali się uczniami Pana Jezusa, oraz że musi się w nas zakorzenić to przekonanie, że najpierw mamy zadbać o Królestwo Boże, a wtedy wszystko inne będzie nam dodane.

Marek Tombarkiewicz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia, przywołując słowa papieża Franciszka podkreślił, że szpital nie może być przedsiębiorstwem nastawionym na zysk, lecz miejscem, w którym wszyscy chorzy mogą uzyskać potrzebną pomoc, bez względu na warunki finansowe. Przypomniał także o zmianie nazewnictwa, które jeszcze nie tak dawno określało posługę medyczną, jako „ochronę zdrowia”, obecnie zaś powraca się do nazewnictwa „służba zdrowia”, które oddaje istotę zadań lekarzy i pracowników medycznych.

Podczas spotkania po Mszy św. lekarze podzielili się swoim doświadczeniem pracy medycznej i posługi chorym.
Świadectwo posługi lekarskiej przedstawiła doktor Urszula Surma wraz ze swoją córką Olgą – lekarzem i wolontariuszem. Pani Olga mówiła o swoim doświadczeniu pracy jako lekarza podczas posługi wśród bezdomnych i ubogich. Jej zdaniem, spotkanie z osobą, która jest skrajnie uboga i bezdomna, poznanie jej historii, uczy wielkiej pokory wobec pacjenta oraz tego, by on nie stawał się kolejną kartą choroby czy numerem w księdze głównej.

Spotkanie zakończył wykład ks. prof. dr hab. Arkadiusza Wuwera na temat polskiego wydania Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia, a także wyzwań i nadziei z perspektywy redakcji naukowej tego dokumentu.