Sandomierz: obchody święta męczenników bł. Sadoka i 48 towarzyszy

W dzień wspomnienia błogosławionego Sadoka i 48 towarzyszy, którzy ponieśli w 1260 r. męczeńską śmierć podczas najazdu tatarskiego odbyła się 2 czerwca uroczysta Msza św. w kościele pw. św. Jakuba w Sandomierzu. Sandomierskiemu wspomnieniu liturgicznemu męczenników także towarzyszyła procesja z relikwiami bł. Czesława z sandomierskiej katedry do dominikańskiej świątyni.

Procesji będącej kontynuacją wczoraj rozpoczętych sandomierskich obchodów 300–lecia beatyfikacji bł. Czesława oraz Eucharystii ku czci sandomierskich męczenników przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Uroczystość zgromadziła duszpasterzy, przedstawicieli Kapituły Sandomierskiej, wspólnotę seminaryjną, siostry zakonne oraz licznych mieszkańców miasta.

Biskup sandomierski dziękując ojcom dominikanom za dwudniową peregrynację relikwii bł. Czesława, która pozwoliła poznać sandomierskie ślady tego dominikańskiego zakonnika zwrócił uwagę na różne drogi prowadzące do świętości.

– Błogosławiony Sadok i męczennicy sandomierscy oraz błogosławiony Czesław ukazują nam różne drogi prowadzące do chrześcijańskiej doskonałości. Ona wyraża się zawsze w podobieństwie do Chrystusa, który «umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował» (J 13, 1) – mówił bp Nitkiewicz.

– To podobieństwo przez bezgraniczną miłość, przyniosło wiele wspaniałych owoców w przestrzeni religijnej i społecznej. Niech zafascynuje, pociągnie także każdego z nas i stanie się zaczynem naszej przemiany, abyśmy nauczyli się kochać w podobny sposób – podkreślił biskup.

Ojciec Wojciech Krok OP, przełożony sandomierskiej wspólnoty dominikanów podkreślił, że mimo upływu wieków świadectwa męczenników sandomierskich i bł. Czesława wskazują u ludzi głębokiej wiary na zdolność do poświęcenia rzeczy najcenniejszych dla Chrystusa.

– Błogosławiony Czesław i sandomierscy męczennicy dominikańscy byli sobie współcześni. Możemy przypuszczać, że drogi ich życia mogły spotkać się na jakimś etapie. Mimo upływu wieków świadectwo ich życia, ugruntowana wiara i zdolność do poświęcenia rzeczy najcenniejszych dla Chrystusa, są dla nas bardzo jasnym i przejrzystym świadectwem chrześcijańskim – podkreślił o. Wojciech Krok OP.

O. Norbert Oczkowski, promotor kultu bł. Czesława podkreślił, że ślady bł. Czesława są dość mocno związane z Sandomierzem.- Zanim został dominikaninem, jako kanonik krakowski pełnił w Sandomierzu funkcję kustosza kolegiaty. Prawdopodobnie tutaj mieszkał, pracował i modlił się. Dlatego obchodząc 300-lecie jego beatyfikacji zorganizowane zostały te dni, w których chcieliśmy przybliżyć tę postać oraz jego życie, jako cenne świadectwo człowieka wiary – wyjaśniał o. Norbert Oczkowski.

Po Mszy św. wierni oddali cześć dominikańskiemu błogosławionemu poprzez ucałowanie relikwii. Następnie na zakonnym wirydarzu odbył się piknik odpustowy.

Sadok i 48 towarzyszy ponieśli śmierć męczeńską 2 lutego 1260 r. w Sandomierzu podczas najazdu tatarskiego. Polscy dominikanie, zamordowani zostali w klasztorze św. Jakuba. Kult Sandomierskich Braci Męczenników zaaprobowany został przez papieża Piusa VII 18 listopada 1807 r.

Bł. Czesław urodził się około 1180 r. w Kamieniu Opolskim. Zmarł 15 lipca 1242 r. we Wrocławiu. Był krewnym św. Jacka. Zajmował stanowisko kustosza kolegiaty sandomierskiej. Jako kapłan diecezjalny w 1220 wstąpił do zakonu ojców dominikanów. Habit otrzymał z rąk samego św. Dominika.