Sandomierz: pielgrzymka wspólnoty seminaryjnej do relikwii bł. Wincentego Kadłubka

Tegoroczni neoprezbiterzy, księża wykładowcy i klerycy sandomierskiego Wyższego Seminarium Duchownego odbyli 25 czerwca pieszą pielgrzymkę dziękczynną do Włostowa związanego z osobą bł. Wincentego Kadłubka, patrona diecezji sandomierskiej. Eucharystii przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz wraz bp. Edwardem Frankowskim.

Pielgrzymi odmówili przy cudownym źródełku w Karwowie, gdzie według tradycji stał dwór rodziców bł. Wincentego Kadłubka, modlitwę w intencji jego kanonizacji.

Po dotarciu do Włostowa w kościele pw. Świętego Jana Chrzciciela pielgrzymi uczcili relikwie błogosławionego.

– Ks. Jerzy Siara, proboszcz parafii wręczył ordynariuszowi sandomierskiemu bp. Krzysztofowi Nitkiewiczowi dokumentację dotyczącego niezwykłego uzdrowienia przypisywanego bł. Wincentemu Kadłubkowi, prosząc aby przekazał ją postulacji procesu kanonizacyjnego – informuje w swej relacji dk. Marcin Świeboda.

Podczas Eucharystii ordynariusz sandomierski w swym słowie do pielgrzymów podkreślił, że bł. Wincenty podążał konsekwentnie za głosem Chrystusa, który prowadził go przez sandomierską kolegiatę, dwór książęcy, biskupstwo krakowskie aż do Jędrzejowa, gdzie oddał Bogu ducha, jako pokorny mnich.

– Każdy z nas potrzebuje takiej stałości i konsekwencji w okazywaniu posłuszeństwa woli Bożej. Ono prowadzi ku wyżynom ducha i przynosi wspaniałe owoce – mówił bp Nitkiewicz.

W homilii bp Edward Frankowski podkreślił, że Polska potrzebuje świętych takich, którzy podobnie jak bł. Wincenty Kadłubek pokażą wyższość dobra nad złem, prawdy nad kłamstwem.

– Bez świętych Polska sobie nie poradzi. Oby owocem naszej pracy była świętość, bo święci potrzebują świętych – mówił bp Frankowski.

Po Eucharystii tegoroczni neoprezbiterzy otrzymali dekrety nominacyjne na swoje pierwsze parafie.

Błogosławiony Wincenty Kadłubek urodził się około 1150 roku w Karwowie koło Opatowa. Był kronikarzem, dziejopisarzem, kancelistą i kapelanem nadwornym Kazimierza II Sprawiedliwego.

Pełnił funkcję prepozyta – przewodniczącego kolegiaty Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu, a następnie został biskupem krakowskim.

Zrezygnował z biskupstwa i ostatnie lata życia spędził w klasztorze cystersów w Jędrzejowie. Został beatyfikowany przez papieża Klemensa XIII.

Dzieje bł. Wincentego Kadłubka nierozerwalnie wiążą się z ziemią sandomierską. Dzieciństwo spędzone w rodzinnym majątku w Karwowie na terenie parafii Włostów, oraz prepozytura w kolegiacie sandomierskiej w latach 1186–1207 sprawiły, że oficjalnie zatwierdzony w 1764 r. kult błogosławionego zaczął dynamicznie rozwijać się w Sandomierszczyźnie.