Uroczystości ku czci bł. Wincentego Kadłubka, patrona miasta i diecezji sandomierskiej. odbyły się 9 października w Sandomierzu i jego rodzinnej parafii we Włostowie. Uczestniczyli w nich licznie sandomierzanie oraz zaproszeni goście i turyści.

Podczas Eucharystii odpustowej sprawowanej w bazylice katedralnej biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz zachęcał zebranych, aby obchody ku czci bł. Wincentego nie były wydarzeniem oderwanym życia, ale „pomagały być zawsze solą ziemi i światłością świata”.

Metropolita częstochowski abp Wacław Depo w homilii wskazał na bł. Wincentego Kadłubka jako tego, który w swoim życiu połączył wiarę i rozum w drodze do świętości.

– Przywołując słowa Cypriana Kamila Norwida, który mówił, że „przeszłość to jest dziś, tylko cokolwiek dalej”, musimy nieustannie pielęgnować w sobie pamięć o ludziach, a nie tylko o dziejach z których wyrastamy, bo to właśnie na dzieje wpływają przede wszystkim ludzie. Skoro Kościół odkrywa i uznaje ich jako świętych, to mamy w nich nie tylko przewodników na drodze do świętości, ale i orędowników u Boga – mówił abp Depo.

Arcybiskup podkreślił, że każdy święty, za przykładem bł. Kadłubka, daje nam świadectwo, że życie będąc darem Boga jest jednocześnie zobowiązaniem bycia sobą wobec Boga i darem dla innych.

– Wspomnienie Mistrza Wincentego podczas Eucharystii nie może prowadzić nas do pustej kontemplacji i bezowocnej niszy pamięci historycznej, ale powinno skłaniać do podążania jego śladami. Wiara i rozum są darami Boga, które umacniają się i pomnażają, gdy się nimi dzielimy. Osoba i dzieło bł. Wincentego przypominają nam, że wiara nie jest ciemnogrodem, ale musi być komplementarna ze światłem rozumu, bo obydwa dary pochodzą od tego samego Boga – wskazywał metropolita częstochowski.

Na zakończenie Mszy św. odbyła się adoracja eucharystyczna i odśpiewano dziękczynne „Te Deum”. Uroczystość swoim śpiewem ubogacił chór katedralny.

Uroczystą Sumę odpustową w przedpołudnie poprzedziła w kościele seminaryjnym św. Michała Archanioła adoracja relikwii błogosławionego patrona oraz wspólna modlitwa Jutrzni. Podczas procesji, która przeszła ulicami Sandomierza zostały one przeniesione do bazyliki katedralnej.

W procesji, której przewodniczył abp Wacław Depo, wzięli udział: bp Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz sandomierski, biskup senior Edward Frankowski, o. Edward Kazimierz Stradomski, opat cysterski z Jędrzejowa oraz przedstawiciele kapituł kilku diecezji.

Szli również przedstawiciele władz miasta, samorządu lokalnego, instytucji kulturalno-społecznych, , poczty sztandarowe, seminarzyści, siostry zakonne, rycerze z Chorągwi Rycerstwa Ziemi Sandomierskiej oraz liczni mieszkańcy miasta i przybyli goście.

Swoją obecność zaakcentowała także duża grupa uczniów ze szkół gimnazjalnych i średnich przebranych w dawne stroje m.in. dominikańskie, upamiętniając świętych i błogosławionych związanych z Ziemią Sandomierską. Młodzi zaprezentowali sceny dotyczące konkretnych postaci historycznych oraz tych pochodzących z legend, a także świętych i błogosławionych związanych z Sandomierzem.

Równie uroczyście odpust ku czci bł. Wincentego Kadłubka obchodzony był w parafii Włostów, gdzie we wsi Karwów znajduje się miejsce jego narodzenia. Odbyła się procesja z relikwiami błogosławionego patrona.

Wincenty Kadłubek urodził się w Karwowie (parafia Włostów) ok. 1160 r. Był prepozytem Kolegiaty Sandomierskiej w latach 1186-1207. Następnie został powołany na biskupstwo krakowskie (1208-1218). Po złożeniu urzędu osiadł w zakonie cysterskim w Jędrzejowie, gdzie zmarł 8 marca 1223 r. Został beatyfikowany przez papieża Klemensa XIII.

Dzieje patrona diecezji nierozerwalnie wiążą się z Ziemią Sandomierską. Dzieciństwo spędzone w rodzinnym majątku na terenie parafii Włostów oraz prepozytura w kolegiacie sandomierskiej sprawiły, że w 1764 r. oficjalnie zatwierdzony został jego kult.

Główne uroczystości ku czci bł. Wincentego Kadłubka – patrona miasta i diecezji – odbyły się 12 października w Sandomierzu.

Ich dopełnieniem był odpust w Karwowie (parafia Włostów) – miejscu urodzenia wielkiego kronikarza. Uroczystej Eucharystii w bazylice katedralnej przewodniczył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, który w słowie do wiernych podkreślił znaczenie postaci bł. Wincentego oraz jego duchowego dziedzictwa.

– Święci i błogosławieni mają szczególną rolę w „rodzinie” Kościoła i narodu. Są naszymi duchowymi rodzicami i przewodnikami, jednoczą i chronią przed zagrożeniami. W taki właśnie sposób postrzegamy bł. Wincentego Kadłubka i z radością, jak to w rodzinie, obchodzimy jego liturgiczne święto – powiedział bp Nitkiewicz we wstępie do Mszy św.

– Pomimo wieków dzielących nas od epoki, w której żył, pozostaje nam bliski, jakby nadal wędrował ulicami tego miasta, promieniując Bożą mądrością i miłością – podkreślił hierarcha.

Po Mszy św. biskup poświęcił odnowiony ołtarz bł. Wincentego Kadłubka, gdzie złożone także są jego relikwie.

Główne uroczystości ku czci patrona poprzedziła adoracja jego relikwii w kościele seminaryjnym św. Michała Archanioła oraz procesyjne przeniesienie ich ulicami miasta do bazyliki katedralnej.

Procesji przewodniczył bp Nitkiewicz. Wzięli w niej udział: biskup senior Edward Frankowski, opaci cysterscy z Mogiły i ze Szczerzyca, władze Sandomierza, przedstawiciele samorządu i instytucji kulturalno-społecznych, przedstawiciele kapituł kilku diecezji, poczty sztandarowe, seminarzyści, siostry zakonne oraz liczni mieszkańcy miasta i przybyli goście.

Wykład na temat drogi do kanonizacji bł. Wincentego Kadłubka wygłosił dr Artur Lis z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Równie uroczyście odpust ku czci bł. Wincentego obchodzony był w parafii Włostów, we wsi Karwów – miejscu urodzenia wielkiego kronikarza. Odbyła się tam procesja i pielgrzymka z kościoła parafialnego do miejsca narodzin oraz do źródełka bł. Wincentego. Parafianie będą przeżywać także uroczystą oktawę poświęconą swojemu wybitnemu współziomkowi.

Wincenty Kadłubek urodził się ok. 1150 r. w Karwowie koło Opatowa. Był kronikarzem, dziejopisarzem, kancelistą i kapelanem nadwornym Kazimierza II Sprawiedliwego. Najpierw pełnił funkcję prepozyta – przewodniczącego kolegiaty Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu, a następnie został biskupem krakowskim. Po kilku latach zrezygnował z biskupstwa i ostatnie lata życia spędził w klasztorze cystersów w Jędrzejowie. Został beatyfikowany przez papieża Klemensa XIII.

Dzieje bł. Wincentego Kadłubka nierozerwalnie wiążą się z ziemią sandomierską. Dzieciństwo spędzone w rodzinnym majątku w Karwowie na terenie parafii Włostów, oraz prepozytura w kolegiacie sandomierskiej w latach 1186–1207 sprawiły, że oficjalnie zatwierdzony w 1764 r. kult błogosławionego zaczął dynamicznie rozwijać się w Sandomierszczyźnie. Jest patronem diecezji sandomierskiej i Sandomierza.

Główne uroczystości ku czci bł. Wincentego Kadłubka – patrona miasta i diecezji – odbyły się 12 października w Sandomierzu. Ich dopełnieniem był odpust w Karwowie (parafia Włostów) – miejscu narodzenia wielkiego kronikarza.

Uroczystej Eucharystii w bazylice katedralnej przewodniczył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, który w swym słowie do wiernych podkreślił znaczenie postaci bł. Wincentego oraz jego duchowego dziedzictwa.

– Święci i błogosławieni mają szczególną rolę w „rodzinie” Kościoła i narodu. Są naszymi duchowymi rodzicami i przewodnikami, jednoczą i chronią przed zagrożeniami. W taki właśnie sposób postrzegamy bł. Wincentego Kadłubka i z radością, jak to w rodzinie, obchodzimy jego liturgiczne święto – powiedział bp Nitkiewicz we wstępie do Mszy św.

– Pomimo wieków dzielących nas od epoki, w której żył, pozostaje nam bliski, jakby nadal wędrował ulicami tego miasta, promieniując Bożą mądrością i miłością – podkreślił hierarcha.

Po Mszy św. biskup poświęcił odnowiony ołtarz bł. Wincentego Kadłubka, gdzie złożone także są jego relikwie.

Główne uroczystości ku czci patrona poprzedziła w kościele seminaryjnym pw. św. Michała Archanioła adoracja jego relikwii oraz procesyjne przeniesienie ich ulicami miasta do bazyliki katedralnej.

Procesji przewodniczył bp Nitkiewicz. Wzięli w niej udział: biskup senior Edward Frankowski, opaci cysterscy z Mogiły i ze Szczerzyca, władze Sandomierza przedstawiciele samorządu i instytucji kulturalno-społecznych, przedstawiciele kapituł kilku diecezji, poczty sztandarowe, seminarzyści, siostry zakonne oraz liczni mieszkańcy miasta i przybyli goście.

Wykład na temat drogi do kanonizacji bł. Wincentego Kadłubka wygłosił dr Artur Lis z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Równie uroczyście odpust ku czci bł. Wincentego obchodzony był w parafii Włostów, we wsi Karwów – miejscu narodzenia wielkiego kronikarza. Odbyła się tam procesja i pielgrzymka z kościoła parafialnego do miejsca narodzin oraz do źródełka bł. Wincentego. Parafianie będą przeżywać także uroczystą oktawę poświęconą swojemu wybitnemu współziomkowi.

Wincenty Kadłubek urodził się ok. 1150 r. w Karwowie koło Opatowa. Był kronikarzem, dziejopisarzem, kancelistą i kapelanem nadwornym Kazimierza II Sprawiedliwego. Najpierw pełnił funkcję prepozyta – przewodniczącego kolegiaty Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu, a następnie został biskupem krakowskim. Po kilku latach zrezygnował z biskupstwa i ostatnie lata życia spędził w klasztorze cystersów w Jędrzejowie. Został beatyfikowany przez papieża Klemensa XIII.

Dzieje bł. Wincentego Kadłubka nierozerwalnie wiążą się z ziemią sandomierską. Dzieciństwo spędzone w rodzinnym majątku w Karwowie na terenie parafii Włostów, oraz prepozytura w kolegiacie sandomierskiej w latach 1186–1207 sprawiły, że oficjalnie zatwierdzony w 1764 r. kult błogosławionego zaczął dynamicznie rozwijać się w Sandomierszczyźnie. Jest patronem diecezji sandomierskiej i Sandomierza.