Sandomierz: uroczystości ku czci bł. Wincentego Kadłubka

Uroczystości ku czci bł. Wincentego Kadłubka, patrona diecezji sandomierskiej i miasta odbyły się 14 października w Sandomierzu. – Warto, aby każdy z nas, w pierwszej kolejności osoby sprawujące władzę (duchowną i świecką) lub do niej aspirujące, korzystały z kadłubkowej mądrości – wskazywał bp Krzysztof Nitkiewicz.

Obchody poświęcone bł. Wincentemu Kadłubkowi rozpoczęła adoracja jego relikwii w kościele seminaryjnym św. Michała Archanioła, po której wyruszyła z nimi uroczysta procesja w ulicami miasta do katedry. Przywodził jej bp Krzysztof Nitkiewicz.

Wzięli w niej udział: biskup senior Edward Frankowski, ojciec Piotr Chojnacki, opat mogilski i opat prezes Kongregacji Polskiej Zakonu Cysterskiego, o. Eugeniusz Augustyn, opat z Wąchocka, o. Edward Kazimierz Stradomski, opat z Jędrzejowa, o. Dominik Chucher opat ze Szczerzyca, kapłani, przedstawiciele kapituł, władze miasta, seminarzyści, siostry zakonne, młodzież z Ruchu Światło-Życie, Rycerze Kolumba oraz mieszkańcy miasta i turyści.

W procesji szła grupa młodych z sandomierskich szkół w dawnych strojach upamiętniając świętych i błogosławionych związanych z Ziemią Sandomierską. Młodzi zaprezentowali także w kilku witrynach sklepowych tzw. „żywe obrazy” – sceny z udziałem tych postaci historycznych.

Na początku Eucharystii bp Krzysztof Nitkiewicz zwrócił uwagę na to, że Sobór Watykański II mówi, że powinniśmy być „znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (LG 1) i temu mają służyć również dzisiejsze obchody uroczystości bł. Wincentego Kadłubka, mające charakter religijny i zarazem miejski.

– Biorąc pod uwagę zasługi naszego Błogosławionego dla Kościoła, Polski i lokalnej społeczności, wydaje się to jest wręcz obligatoryjne. Jego uniwersalna, dogłębnie chrześcijańska wizja pozostaje nadal aktualna, dlatego warto, aby każdy z nas, w pierwszej kolejności osoby sprawujące władzę (duchowną i świecką) lub do niej aspirujące, z kadłubkowej mądrości korzystały. Pozwólcie, że sparafrazuję słowa mistrza Wincentego: myśląc o przyszłości nie możemy być tylko „dzisiejsi”, ale potrzeba nam „sędziwej wiedzy dni wczorajszych”. Potrzebujemy również kadłubkowego pragnienia czegoś więcej, które będzie w nas stale płonęło – wskazał biskup.

Podczas homilii bp Edward Frankowski wskazał na bł. Wincentego, jako przykład człowieka wiernego chrześcijańskiej i narodowej tradycji oraz umiłowania wiedzy i historii.

– Mistrz Wincenty był wykształcony i doskonale przygotowany do wielu zadań jakie przed nim postawiono. Od początku był budowniczym chrześcijańskiej cywilizacji i nauczycielem miłości Ojczyzny. Od ponad 700 lat jest autorytetem i wychowawcą Polaków. Jego Kronika wpoiła całym pokoleniom ducha religijności, prawości i męstwa. Jest to pomnik europejskiej umysłowości i średniowiecznego humanizmu. Taka postać, duma Sandomierza, jest nadal dla nas wzorem i powodem do chluby – podkreślił biskup.

Kaznodzieja zwracał uwagę na to, że w dzisiejszych czasach bł. Wincenty wraca do nas jako jutrzenka lepszej przyszłości, budzi w nas pragnienie budowania lepszych czasów, pragnienie wychowania ludzi mocnych sercem, odważnych, sumiennych, ludzi wiernych Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie.

– Niech więc Mistrz Wincenty będzie dziś wychowawcą naszego polskiego narodu, a szczególnie naszego społeczeństwa sandomierskiego. Jego postawa człowieka głębokiej wiary i szerokiej wiedzy zobowiązuje nas abyśmy się od niego czegoś nauczyli, abyśmy na poważnie potraktowali to, co do nas Polaków już przed wiekami mówił i na co wskazywał swoim życiem. Z jego postawy mamy być nie tylko dumni, ale to piękne człowieczeństwo mamy realizować we własnym życiu i nieść w przyszłość. Niech więc bł. Wincenty się wstawia za nami i będzie naszym wzorem – podkreślił biskup.

Na zakończenie liturgii przed wystawionym Najświętszym Sakramentem wszyscy modlili się o kanonizację bł. Wincentego Kadłubka.

Błogosławiony Wincenty Kadłubek, urodził się w Karwowie, par. Włostów ok. 1160 r. Był prepozytem Kolegiaty Sandomierskiej w latach 1186-1207. Następnie został powołany na biskupstwo krakowskie 1208 -1218. Po złożeniu urzędu osiadł w zakonie cysterskim w Jędrzejowie, gdzie zmarł 8 marca 1223 r.

Oficjalnie zatwierdzony został w 1764 r. kult błogosławionego, który zaczął dynamicznie rozwijać się w regionie świętokrzyskim. Jest on patronem m.in. Sandomierza i diecezji sandomierskiej.