Sekcja Katechetyczna Konferencji Episkopatu Europy przypomina o potrzebie ewangelicznej pedagogii

W stolicy Słowenii – Lublanie, w dniach od 25 do 27 kwietnia odbywa się spotkanie Sekcji Katechetycznej Konferencji Episkopatu Europy. Tematem przewodnim jest wizja wspólnoty parafialnej jako miejsca troski o kulturę spotkania oraz spotkania z kulturą. To również czas na wymianę doświadczeń pomiędzy poszczególnymi krajami Europy.

Ks. Eugenio Bruno reprezentujący watykańską dykasterię odpowiedzialną za ewangelizację zaznaczył, że wrażliwość na człowieka i na jego kulturę jest dziś jednym z priorytetów. Jest to założenie nie tylko zapisane w dokumentach, ale także praktykowane w życiu.

Wymiana doświadczeń w dyskusji oraz prezentacja sytuacji, jak wygląda dialog Kościoła ze światem kultury pokazały, że na wielu płaszczyznach, dialog ten odbywa się od lat i przynosi dobre owoce. Jak zaznaczali przedstawiciele Malty i Czech, od dawna to szkoła jest przestrzenią promocji kultury Kościoła Katolickiego. Przedstawiciele krajów skandynawskich dzielili się swoim doświadczeniem dialogu na poziomie ekumenicznym i międzywyznaniowym. W Austrii przestrzeń spotkań muzycznych staję się okazją do podjęcia i prowadzenia owego dialogu.

Na czele delegacji z Polski stoi Przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski biskup Wojciech Osial. Podkreślał on, że podejmowany temat jest na stałe obecny w programie duszpasterskim i katechetycznym w Kościele Katolickim w Polsce. Zaznaczył także, że potrzeba wielu działań polegających na towarzyszeniu człowiekowi, który staje naprzeciwko wyzwań współczesnej kultury.

Ks. Rene Camilieri z Malty mówił, że trudno o jeden uniwersalny model parafii. „Nie da się stworzyć ani zaproponować jednego powszechnego i uniwersalnego modelu parafii. Potrzeba natomiast wrażliwości eklezjalnej, aby rozpocząć programowanie posługi duszpasterskiej od tego, co mówi Bóg, a nie od założeń instytucjonalnych” – mówił. Ks. Camilieri. Kapłan zauważył również, że pytanie o współczesnego człowieka i model parafii nakazują szukać odpowiedzi poza strukturami, że raczej należy bazować na trosce o wspólnotę. „Należy także pamiętać, że Kościół sam w sobie nie jest celem, a ma wspierać człowieka w drodze do świętości i zbawienia. Temu właśnie ma służyć parafia” – dodał.

Jak pokazała dyskusja przedstawicieli różnych krajów europejskich potrzeba wiele cierpliwości i otwartości na problemy współczesnych ludzi. Nie jest uzasadnieniem ciągłe odwoływanie się do przeszłości, ale zgodnie z zasadą permanentnego odnawiania Kościoła, należy poszukiwać nowych rozwiązań.

Poszczególni prelegenci zauważyli, że potrzeba często odwagi, aby sprostać wyzwaniom, które stawia Kościołowi współczesna kultura. Nie należy skupiać się na trudnościach i na tym, co dzieli, a raczej na tym, co łączy i pozwala prowadzić dialog. Siłą Ewangelii nie jest jej mądrość filozoficzna lub teologiczna ale to, że jest skierowana do człowieka. Potrzeba też ewangelicznej pedagogii, aby parafia stała się szkołą uczniów Jezusa a nie „fabryką chrześcijan”.