Drukuj Powrót do artykułu

Św. Wojciech ogłoszony patronem miasta

01 maja 2017 | 11:30 | Serock / eg / mz Ⓒ Ⓟ

Sample

Europo, czemu trwonisz swoje dziedzictwo, pozostawiając pustymi twoje wspaniałe katedry i kościoły lub zamieniając je na muzea, restauracje i księgarnie? – pytał bp Piotr Libera 30 kwietnia w Serocku w diecezji płockiej. Przewodniczył tam Eucharystii z okazji 600. rocznicy nadania miastu praw miejskich oraz ogłoszenia św. Wojciecha jego patronem.

Bp Piotr Libera przewodniczył Mszy św. jubileuszowej w kościele parafii św. Anny w Serocku. W homilii przypomniał, że pierwszym patronem kościoła i parafii był św. Wojciech – Adalbert. Być może właśnie na tym skrawku ziemi między Narwią i Wisłą sposobił się do wyprawy misyjnej wśród pogańskich Prusów. Stąd w herbie miasta znajdują się dwie litery: „S” i „A”, co można oddać po łacinie jako „Serock Adalberti” – „Wojciechowy Serock”.

Hierarcha stwierdził, że imię św. Wojciecha jako patrona miasta „wspomaga i zobowiązuje”, przede wszystkim do mężnego stania przy wartościach, przy których on stał: walki ze zniewoleniami i bożkami, wierności własnym korzeniom kulturowym i religijnym, a nie pomimo tych korzeni ani na przekór czy wbrew nim. Wojciech pyta dzisiaj, dlaczego Europa tak wstydzi się przyznawać się do swojego chrześcijańskiego dziedzictwa.

„Czemu trwonisz to dziedzictwo, pozostawiając pustymi twoje wspaniałe katedry i kościoły lub zamieniając je na muzea, restauracje i księgarnie? Ten, który wstawiał się za chrześcijańskimi niewolnikami, wysyłanymi do krajów islamu i wykupywał ich z muzułmańskich rąk pyta: czego ci brak Europo, że tak rozwadniasz małżeństwo i rodzinę, że popełniasz demograficzne samobójstwo i gdy nie masz już swoich dzieci, sprowadzasz w to miejsce setki tysięcy muzułmanów?” – pytał bp Libera.

Przyznał w niej także, że przy okazji jubileuszu miasta, czytając karty jego dziejów, zdał sobie sprawę z tego, ile w nich było ciężaru życia, jak bolesne były tu często losy ludzi. Jednak jakby coś, ktoś niósł przez wieki to miasto – „była to chrześcijańska nadzieja i był to Chrystus”. Wymienił też osoby, które w Serocku „odbudowywały, odtwarzały, wzmacniały tkankę społeczną i moralną, budzili nadzieję i kształtowali sumienia”.

„Panie Jezu Chryste! Pozwól nam w dniu, w którym jako patrona obieramy na nowo św. Wojciecha, być wiernymi jego ideałom. Pomóż, abyśmy nie mierzyli wszystkiego ludzką miarą – miarą sukcesu, korzyści, kariery, hierarchii świata. Daj nam łaskę zrozumienia, że miarą, którą Ty wniosłeś w świat, jest wierność, jest ofiara, jest mężnie niesiony krzyż, jest nadzieja i radość Zmartwychwstania” – modlił się biskup płocki.

Wspólnej modlitwie towarzyszyły relikwie św. Wojciecha – patrona miasta. Bp Piotr Libera pobłogosławił nimi wiernych na zakończenie Eucharystii. Został też odczytany i przekazany dokument Stolicy Apostolskiej, potwierdzający patronat Wojciechowy nad Serockiem.

Eucharystię poprzedziła lektura tekstów religijnych o św. Wojciechu i Matce Bożej, odczytali je aktorzy Teresa Lipowska i Tomasz Gęsikowski. Poza tym chór miejski „Cantores Adalberti” wykonywał pieśni m.in. „Bogurodzicę” i ku czci św. Wojciecha.

Po Eucharystii uroczyście otwarto multimedialne muzeum, poświęcone historii miasta Serocka. Uczestniczyły w niej m.in. delegacje z miast partnerskich z: Włoch, Czech, Węgier i Litwy. Obecny był też minister Konstanty Radziwiłł, związany rodzinnie z Serockiem, a także przedstawiciele społeczności żydowskiej, która licznie zamieszkiwała miasto do czasu II wojny światowej.

W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele duchowieństwa z ks. dr. Dariuszem Rojkiem, burmistrzem miasta Sylwestrem Sokolnickim, z radnymi miejskimi, przedstawicielami władz państwowych, samorządowych i oświatowych, delegatami służb mundurowych i pocztami sztandarowymi.

***

Pierwsza wzmianka o miejscowości Serock pochodzi z 1065 r. z tzw. falsyfikatu mogileńskiego. Miasto położone wówczas było na trasie szlaku handlowego wiodącego z Gdańska i Truso na Ruś. Znajdowało się w nim także podgrodzie targowe. Serock widniał też w wykazie z lat 1113-1124, gdzie wymieniano go jako jeden z ważniejszych książęcych grodów mazowieckich, w którym funkcjonuje przeprawa przez rzekę z komorą celną. Serock od 1417 r. posiada prawa miejskie chełmińskie, które nadał mu książę Janusz I. Stanowił on wówczas ośrodek rzemieślniczo-handlowy.

Z tego okresu zachował się również układ urbanistyczny w postaci m.in. kwadratowego rynku i późnogotyckiego kościoła parafialnego pw. św. Wojciecha. W XV-XVII wieku odbywały się w miejscowości sądy miejskie i grodzkie. Od XVI wieku do 1795 r. Serock był miastem powiatowym. W latach 1655-1660 podczas najazdu szwedzkiego miasto uległo znacznemu zniszczeniu. Od 1795 r. znajdowało się w zaborze pruskim, od 1807 r. przeszło pod władanie Księstwa Warszawskiego, a od 1815 r. znalazło się pod zaborem rosyjskim.

Serock wielokrotnie znajdował się na linii walk stanowiących przedpole Warszawy m.in. w 1794, 1809 i 1831 r. W roku 1806 z rozkazu Napoleona I w Serocku rozpoczęto wznoszenie fortyfikacji, z których pozostały m.in. wały ziemne. Od 1807 r. stanowił twierdzę. Podczas wojny polsko-austriackiej w 1809 r. stanowiła ona miejsce działań wojsk gen. Józefa Niemojewskiego. Następnie rozbudowywano twierdzę (z inicjatywy marszałka Francji Davouta) do 1811 r. kiedy to większe znaczenie zyskała twierdza Modlin.

W 1831 r. formowały się w Serocku wojska polskie (podczas powstania listopadowego). W 1870 r. miejscowość pozbawiono praw miejskich. Serock ponownie je odzyskał 1 stycznia 1923 r. Przy ulicy Pułtuskiej 13 i 15 znajduje się Zajazd Pocztowy Napoleoński zbudowany w stylu klasycystycznym w I połowie XIX wieku. W jego skład wchodzą parterowe zabudowania połączone bramą w kształcie łuku. Zajazd kilka razy przebudowywano, m.in. w II połowie XIX i w XX wieku. Obiekt w 1963 r. i 2000 r. został wpisany do rejestru zabytków.

We wrześniu 1939 r. miały tu miejsce walki polsko-niemieckie, natomiast na przełomie 1944 i 1945 r. sowiecko-niemieckie. 5 grudnia 1939 r. Niemcy wysiedlili z miasta ok. 3 tys. osób narodowości żydowskiej. W latach 1940-1944 istniał tu przymusowy obóz pracy, a w 1942 r. getto, gdzie przebywało ok. 2 tys. osób. Podczas II wojny światowej Serock leżał w III Rzeszy, granica między III Rzeszą a Generalnym Gubernatorstwem przebiegała wzdłuż Narwi. W listopadzie i grudniu 1944 roku przez Serock przebiegała linia frontu. Niemcy bronili w Serocku przeprawy przez Narew przed Armią Czerwoną. Rosjanie użyli zmasowanego ataku katiuszami w wyniku czego Serock został zniszczony. Po wojnie miasto odbudowano.

Drogi Czytelniku,
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Wersja do druku
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Możesz określić warunki przechowywania cookies na Twoim urządzeniu za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.
Administratorem danych osobowych użytkowników Serwisu jest Katolicka Agencja Informacyjna sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (KAI). Dane osobowe przetwarzamy m.in. w celu wykonania umowy pomiędzy KAI a użytkownikiem Serwisu, wypełnienia obowiązków prawnych ciążących na Administratorze, a także w celach kontaktowych i marketingowych. Masz prawo dostępu do treści swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu, a także prawo do przenoszenia danych. Szczegóły w naszej Polityce prywatności.