Siedlce: 20-lecie Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych

Ponad dwieście osób z Polski i z zagranicy wzięło udział w spotkaniu z racji dwudziestolecia Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych jakie odbyło się w Siedlcach. Uczestnicy obchodów uczestniczyli w Mszy św. odprawionej w kościele św. Stanisława pod przewodnictwem ks. prał. Kazimierza Niemirki. Złożyli też kwiaty pod pobliską ścianą pamięci, pod pomnikami Tadeusza Kościuszki i św. Jana Pawła II.

Uczestnicy obchodów rano wzięli udział w Mszy św. odprawionej w kościele św. Stanisława pod przewodnictwem ks. prał. Kazimierza Niemirki. Złożyli kwiaty pod pobliską ścianą pamięci, pod pomnikami Tadeusza Kościuszki i św. Jana Pawła II.

Zdaniem obecnego na uroczystościach Jana Józefa Kasprzyka, szefa Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, takie organizacje to praktyczna realizacja idei „Solidarności”. Jak podkreślił, starają się one pomagać nie tylko swoim członkom, ale wszystkim, którzy byli prześladowani przez reżim komunistyczny. Przyznał również, że państwo polskie dopiero od niedawna spłaca wobec nich swój dług.

Przewodniczący stowarzyszenia, Janusz Olewiński zwraca uwagę, że Stowarzyszenie bierze udział w spotkaniach z młodzieżą i mieszkańcami w patriotycznych prelekcjach poświęconych działalności antykomunistycznej, ukazując codzienne ówczesne życie, działalność konspiracyjną oraz represje i prześladowania za tę działalność.

„Pomagamy przetrwać będącym w bardzo trudnej sytuacji materialnej zapomnianym weteranom opozycji i „Solidarności”. Inspirujemy działaczy opozycji i osoby represjonowane do dbałości o siebie, korzystania z przysługujących uprawnień. Zachęcamy do aktywności we własnym interesie. Swój czas poświęcamy dla ludzi ubogich, zapomnianych, skazanych na zapomnienie. Jesteśmy do dyspozycji represjonowanych w każdym czasie” – mówi Janusz Olewiński.

Członkowie stowarzyszenia, mimo często już podeszłego wieku, nadal udzielają się społecznie, angażując się zarówno w patriotyczne wychowanie młodego pokolenia, jak i w głośne akcje protestacyjne, związane z rozliczeniem PRL-u. Jak mówią, nie wszystkie sprawy, o które walczyli, zostały załatwione. Jak przykład podają brak pełnej dekomunizacji sądownictwa i urzędów.