Siedlce: posłowie i samorządowcy apelują o odbudowę wzajemnego szacunku

Biskup siedlecki, wojewoda mazowiecki, marszałkowie Województwa Lubelskiego, posłowie i samorządowcy, podpisali się pod Deklaracją, w której w obliczu Tragedii Smoleńskiej apelują o podjęcie starań o odbudowę wzajemnego szacunku. Deklarację sformułowali, zgromadzeni 13 kwietnia w Domu Biskupim w Siedlcach parlamentarzyści, samorządowcy i przedstawiciele środowiska przedsiębiorców.

„Dajmy sobie szansę na rozmowę, wymianę poglądów, odrzućmy pokusę powierzchownych sądów i ocen, a tym samym ofiarujmy sobie i naszej Ojczyźnie miejsce i czas na ogólnonarodowe zrozumienie” – napisali sygnatariusze Deklaracji. Szczególny apel o obiektywizm, odpowiedzialność, dbałość o pełnię i rzetelność przekazu, autorzy dokumentu kierują do mediów. Wzywają do wspólnego, w duchu pokory, uczenia się właściwego pojmowania znaczenia służby człowiekowi, Narodowi, Ojczyźnie i prawdzie.

Deklarację podpisali obecni na spotkaniu 13 kwietnia: Biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski, Wojewoda Mazowiecki Jacek Kozłowski, Prezydent Siedlec Wojciech Kudelski, wiceprezydent Siedlec Marta Sosnowska, poseł Jerzy Rębek, poseł Bogusław Kowalski, poseł Krzysztof Tchórzewski, poseł Krzysztof Borkowski, wicemarszałek Województwa Lubelskiego Sławomir Sosnowski, starosta garwoliński Grzegorz Woźniak, Dyrektor Katolickiego Radia Podlasie ks. kan. Sławomir Kapitan i dyrektor strategiczny Katolickiego Radia Podlasie Grzegorz Skwarek.

Pod deklaracją, obok nazwisk osób, które były obecne na spotkaniu u biskupa siedleckiego, mogą wpisać się wszyscy, którzy popierają ten swoisty apel. Podpisali się już: o. Leon S. Knabit OSB, Marek Pietrzela dziennikarz, Krzysztof Grabczuk Marszałek Województwa Lubelskiego, Jan Ciepałowicz wiceprzewodniczący Solidarności Nauczycielskiej z Chełma.

Oto pełny tekst Deklaracji:

My, niżej podpisani, zgromadzeni wokół Biskupa Siedleckiego, korzystając z pomocy Katolickiego Radia Podlasie, w obliczu tragedii w Smoleńsku łączymy się w bólu z rodzinami ofiar. Jesteśmy poruszeni do głębi serca miejscem i okolicznościami śmierci Prezydenta Najjaśniejszej Rzeczpospolitej oraz przedstawicieli najwyższych władz kościelnych, państwowych, społecznych, jak również funkcjonariuszy.

Zwracamy się do każdego, komu na sercu leży dobro Narodu Polskiego, o dołożenie wszelkich starań, by złożone w katyńskim i smoleńskim lesie ofiary nie zostały zaprzepaszczone. Kolejny raz śmierć udowadnia, że jest najbardziej demokratyczną instytucją, nadającą wszystkiemu co nas dzieli drugorzędne znaczenie. W jej obliczu każdy człowiek staje się podmiotem i determinantem działania.

Zbudujmy ofiarom stalinowskiej kaźni oraz tym, którzy 10 kwietnia 2010 r. nie dotarli w jej miejsce, by uczcić ich pamięć, najpiękniejszy i najtrwalszy pomnik, jakim jest oddanie wszystkich sił w służbie drugiemu człowiekowi. Dowartościujmy swoją postawą i pracą to, co przez ostatnie lata zostało wypchnięte na margines: dobro, prawdę, uczciwość, przyzwoitość. Pozostawiając naturalne różnice poglądów i idei, które przyczyniają się do rozwoju człowieka, narodu i Ojczyzny, odbudujmy wzajemny szacunek. Niech ten czas narodowej żałoby zmieni się w polskie rekolekcje, podczas których wyznamy sami przed sobą swoje dotychczasowe przewinienia. Dołóżmy wszelkich wysiłków, aby skutecznie przewartościować nasze życie osobiste i publiczne.

Motywowani poczuciem odpowiedzialności przed obywatelami, którzy obdarzyli nas swym zaufaniem, a przez to mających prawo oczekiwać od nas wzoru w czynie, apelujemy do wszystkich środowisk politycznych, samorządowych, społecznych, wyznaniowych. Dajmy sobie szansę na rozmowę, wymianę podglądów, odrzućmy pokusę powierzchownych sądów i ocen, a tym samym ofiarujmy sobie i naszej Ojczyźnie miejsce i czas na ogólnonarodowe zrozumienie. Szczególny apel o obiektywizm, odpowiedzialność, dbałość o pełnię i rzetelność przekazu kierujemy do mediów. Wspólnie w duchu pokory uczmy się właściwego pojmowania znaczenia służby człowiekowi, Narodowi, Ojczyźnie i prawdzie.

Katyńskie ofiary wołają do nas o pokorę wobec własnego życia, którego czas i miejsce nie zależy od nas. Bogatsi o to doświadczenie, które nie pominęło żadnego środowiska parafrazując słowa poety śpieszmy się kochać każdego człowieka, nim pozostanie po nim tylko głuchy telefon i już nie będzie czasu i miejsca na słowo przepraszam.

W wigilię rocznicy przyjęcia przez naszych przodków chrztu, który stworzył i ukształtował nas jako naród i stał się czynnikiem państwowotwórczym z pokorą zawierzamy nasze intencje Bogu Wszechmogącemu, prosząc Go o ducha pojednania i solidarności narodowej.

Siedlce 13 kwietnia 2010